Nadat het in de Buffalo’s een tijdlang z’n meerdere moest erkennen, won Club Brugge vorig seizoen z’n laatste vier matchen tegen Gent. Het beloofde opnieuw een felbevochten confrontatie te worden tussen twee van de beste Belgische coaches. En zo geschiedde…

Startformaties van Club Brugge en KAA Gent

Met drie nederlagen uit acht competitiematchen en een dramatisch wederoptreden in de Champions League was het vertrouwen duidelijk zoek bij regerend kampioen Club Brugge. Bovendien was het fel gehavend door blessures bij onder andere Izquierdo, Engels, Refaelov en Vanaken. Michel Preud’homme gooide het experiment met de 4-4-2 in de vuilbak na een aantal matte prestaties en koos opnieuw voor z’n 4-3-3 met Butelle, Van Rhijn, Denswil, Poulain, Cools, Simons, Pina, Vormer, Limbombe, Diaby en Wesley.

Gent putte op zijn beurt wel vertrouwen uit het Europees avontuur, maar dat deden de vijf opeenvolgende competitiematchen zonder uitwinst niet. Hein Vanhaezebrouck moest ook noodgedwongen puzzelen door de afwezigheid van onder andere Milicevic, Foket, Dejaegere, Taravel en Matton. De Gentse coach koos niet voor z’n gekende 3-4-3, wel voor de al even succesvolle 3-5-2 met Rinne, Mitrovic, Gershon, Nielsen, Esiti, Neto, Schoofs, Asare, Saief, Coulibaly en Moses.

Steriel balbezit KAA Gent
Na een interessante studieronde trok Gent het initiatief en bijbehorend balbezit al snel naar zich toe al werd het daarbij een serieus handje geholpen door de dramatische cohesie in balverlies van Club.

Opvallend in de Brugse formatie was de keuze voor een middenveld met de punt naar achter, hoogstwaarschijnlijk met de bedoeling om de twee middenvelders van Gent snel het voetbal te beletten. Dat was niet toevallig eén van de kernfactoren in het succesvol neutraliseren van het Gentse combinatiespel vorig seizoen.  Club leek op bepaalde momenten net als toen dan ook te willen kiezen voor een hoge pressing met Vormer die hoog ging storen, in de rol van Vanaken vorig seizoen. Hij kreeg echter amper steun van zijn medemaats waardoor de bezoekers heel makkelijk de bal in eigen rangen konden houden.
Bovendien bezorgden die situaties Club dieper op het veld kopzorgen want met Pina en Vormer werden meestal meteen twee middenvelders uit verband gespeeld.

Vormer (zwart) gaat hoog storen op de Gentse verdedigers. De rest van de ploeg sluit niet aan en Club staat met slechts 4 spelers tussen de Gentse baklijn en de middenlijn, tegenover 5 Gentse veldspelers en hun keeper

Dit probleem werd mogelijks mee gecreëerd door zowel Wesley als Diaby die hun taken in de voorwaartse pressing onvoldoende uitvoerden waardoor Vormer zich genoodzaakt voelde om vooruit te lopen en dus meteen heel wat ruimte prijs te geven in z’n rug. Intussen offerde Limbombe zich op om de aanvallende rechtsmidden Saief op te vangen, opnieuw identiek aan de rol van Izquierdo vorig jaar toen Foket de flank op en af draafde.

Club gaat opnieuw hoog storen zonder aansluiting. Gentse middenveld heeft een zee aan tijd en ruimte

Duo Simon-Schoofs bezorgt Club kopzorgen
De grootste mogelijkheden voor Gent lagen hierdoor op het middenveld. Daar kwam Simons voortdurend in overtalsituaties terecht die in eerste instantie goed werden gecreëerd door Schoofs en Simon. Die eerst koos vaak voor infiltraties in de diepte terwijl zijn collega Simon, nu eens aanvaller dan weer aanvallende middenvelder, net op dat moment afhaakte en de Brugse kapitein voortdurend voor keuzes werd gesteld. De Brugse centrale verdedigers voelden zich tegelijk niet comfortabel om eventueel de verdedigende linie te verlaten om druk te zetten op Simon om niet geïsoleerd in een 1v1 duel te komen met de Nigeriaanse dribbelkont. (afbeeldingen uit match 2v1 Simons)

Simons (zwart) komt centraal tegen Schoofs & Simon te staan (rood). Van Rhijn heeft enkel oog voor Asare.

De chaos bij het Brugse pressen en het goed positiespel van Simon & Schoofs gaven het belangrijkste deel van de eerste periode vorm met vooral Gents balbezit. Eens rond de Brugse baklijn stokte het Gentse aanvalsspel echter waardoor het amper tot uitgespeelde kansen kwam. Vanhaezebrouck gaf na de match ook meteen aan dat zijn spelers “tevreden lijken met een draw” en eiste meer drang naar voor. Kort voor hij de boodschap nog kon meegeven aan zijn elftal scoorde Van Rhijn echter een belangrijke, en o zo mooie, vrije trap. 1-0 voor de thuisploeg aan de rust. Een gevleide voorsprong voor Club dat behalve een aantal counters via Limbombe weinig op de mat bracht.

Bijsturen in de rust
Preud’homme gebruikte de pauze uitstekend om bij te sturen. In de eerste plaats haalde hij, met de voorsprong in het achterhoofd, de bleke Pina naar de kant en koos hij met Claudemir voor een lopende speler die belangrijker kon worden in de balrecuperatie.

Daarnaast opteerde Club nu voor drie centrumverdedigers met Cools die zijn job als linksback opgaf om als rechtercentrale verdediger te fungeren, in een rol als mandekker van Simon. De ruimte die Club op links daardoor weggaf werd ook opgevuld door een soort mandekking van Limbombe op de lopende Saief en Simons die tegelijk Schoofs heel ver schaduwde.

Even belangrijk ook waren de instructies voor de spitsen Diaby en Wesley om hoger en agressiever druk te zetten op de uitvoetballende Gentdefensie. Die veranderingen zorgden bijna voor een kopie van de wedstrijden Club Brugge vs KAA Gent van vorig seizoen waarvan er maar liefst drie, ja hoor, eindigden op 1-0. Van een 1^e periode waarin Gent steriel balbezit had evolueerde de partij naar een match met een hoge intensiteit, veel druk op de bal, dozijnen duels en heel veel aandacht naar de scheidsrechter.

De 2 Brugse spitsen zetten na rust agressiever druk op de 3 Gentse verdedigers. Hier wordt bal centraal gespeeld op Gentse middenvelders die kort gedekt worden (en niet zoals Vormer in eerste helft uit positie gaan lopen) en zo Gent het korte voetbal beletten

Beide coaches stuurden heel wat bij. Rond het uur zag het tactische bord er zo uit.

Vanhaezebrouck besefte dat ingrijpen nodig was. Hij haalde verrassend genoeg Schoofs en Coulibaly naar de kant en gooide z’n pionnen door elkaar. Ndongala werd rechtsmidden, Saief aanvallende middenvelder. Op het middenveld ging Neto ook veel hoger spelen om zo Claudemir verder weg te hebben van de Gentse defensie en zo tijd & ruimte te creëren om makkelijker op te bouwen door de Brugse pressing. Preud’homme gooide er als tegenzet met Bolingoli ook snel een verse kracht op om Limbombe te vervangen met Bolingoli in een rol als echte linksback.

Beide teams en coaches hielden elkaar zo in evenwicht in een intense topper zonder echt goed voetbal. De beste kansen, al waren het er bitter weinig, waren voor de thuisploeg. De Gentenaars moesten zich vooral tevreden stellen met een aantal penaltygevalletjes. Technisch niet de meest hoogstaande wedstrijd maar wel een belangrijke zege voor Club Brugge dat in de 2^e helft het succesrecept van de landstitel terug bovenhaalde: veel grinta en hoge druk.

Meer Belgisch voetbal