Manchester City: Guardiolaanse opbouw van achteruit

“De fans moeten genieten. Ik wil tonen dat we met mijn speelstijl ook in Engeland succes kunnen boeken”, aldus Pep Guardiola de nieuwbakken coach van Manchester City. Al snel bleek dat die nieuwe speelstijl voor vele spelers een stap in het onbekende is, ver buiten de comfortzone. We schetsen voor het eerst de contouren in balbezit: Man City 2.0.

‘Geduldige opbouw van achteruit’, ze hoorden het waarschijnlijk donderen in Keulen de spelers van City toen ze op het veld verschenen bij de eerste trainingen van Guardiola. Het o zo geliefde combinatiespel van de Catalaanse coach start nu eenmaal bij de doelman die dus ook heel wat voetballende kwaliteiten in huis moet hebben. Van bij de eerste oefensessies werden Joe Hart, Willy Caballero en co dan ook meteen gedropt in de rondo’s om hun voetballend vermogen op te krikken.

Uit de comfortzone
Maar de wedstrijdsituatie bleek toch een stukje moeilijker. Zowel Caballero en Hart struikelden vaak letterlijk en figuurlijk over de meevoetballende opdrachten die ze van de bank meekregen, vooral tegen Dortmund en Arsenal werd dit pijnlijk duidelijk. In de wandelgangen circuleerde dan ook al snel het gerucht dat Guardiola er kost wat kost een nieuwe keeper bij wilde, eentje die zich deze keer ook comfortabel voelde met de bal aan de voet.

In tussentijd lijkt Caballero nog de voorkeur te krijgen, mogelijk ook omdat Hart later aansloot na het EK in juni. En de 34-jarige Argentijn maakt op zijn oude dag nog duidelijk vooruitgang. Waar hij tegen Dortmund nog iedere bal blind wegkeilde eens hij onder druk kwam, voetbalde hij tegen Steaua Boekarest al verschillende keren goed uit zoals z’n coach het graag ziet. Of Caballero dat ook kan tegen de topploegen is nog een vraagteken, maar progressie is er zeker.

 

Kolarov als noodoplossing in de as

Ook voor de verdedigers ligt de lat hoog als het gaat om uitvoetballen. Vorig seizoen was verzorgd opbouwen van achteruit onder Manuel Pellegrini geen hoofdzaak, zeker niet wanneer Vincent Kompany weer eens geblesseerd moest toekijken van aan de zijkant. Dan kwam het opbouwende werk op de schouders van Eliaquim Mangala, Nicolas Otamendi en Martin Demichelis te liggen. Alledrie moesten ze te ver uit hun comfortzone komen wat vooral tot snel dieptespel en lange ballen zonder veel overleg leidde. Demichelis werd in het tussenseizoen ondertussen al bedankt voor bewezen diensten.

In de voorbereiding daaropvolgend koos Guardiola vaak voor het centrale duo Otamendi en Aleksandar Kolarov. Die laatste, een linksback van nautre, werd meer dan eens omgetoverd tot noodoplossing centraal achterin om meer voetballend vermogen aan de defensie toe te voegen. Ook verdedigende middenvelder Fernando kwam wel eens achterin te spelen maar een echt succes werd dat dan weer niet, zijn rol bij City lijkt stilaan uitgespeeld.

Het sprak voor zich dat er een goed meevoetballende centrale verdediger aan de selectie moest worden toegevoegd. Nadat The Citizens achter het net visten voor Mats Hummels en Leanordo Bonucci, stond het in de sterren geschreven dat John Stones erbij moest komen. Intussen is de 22-jarige Engelsman ook al overgekomen van Everton voor een bedrag van ruim €55.000.000.

Stramien in opbouw
Guardiola is een duidelijke voorstander van een korte, doch georganiseerde opbouw.

opbouw Guardiola

Keeper Caballero in balbezit. Hij wordt gesteund door 2 centrale verdedigers die laag staan, 2 hoge flankverdedigers en 1 middenvelder voor de defensie

In de eerste fase van de opbouw zijn het altijd de twee centrale verdedigers die ver uitzakken (soms zelfs naast de doelman) en in samenwerking met de doelman het spel op gang proberen te brengen.
Intussen maken de vleugelverdedigers het veld groot door breed te blijven en veel hoger te staan dan de centrale verdedigers. Op die manier worden de afstanden groot gemaakt voor teams die proberen Man City snel onder druk te zetten.

Door de bal snel van voet tot voet te laten gaan proberen The Citizens openingen te creëren bij de drukzettende ploeg en die ook snel uit verband te spelen om zo snel tot een gevaarlijke aanval te komen.
Centrale rol vleugelverdedigers

opbouw Guardiola

De loopacties die de spelers van City maakten tegen Steaua Boekarest (rode lijnen) in de tweede fase van de opbouw en de mogelijkheden (zwarte stippellijnen) die het biedt voor de aanvallers en middenvelders

In de tweede fase van de opbouw, hoger op het veld wanneer de doelman niet meer betrokken wordt, is een opvallende nieuwigheid vast te stellen. Daar heeft Guardiola namelijk een speciale rol voor zijn vleugelbacks gecreëerd.

Wanneer Man City de middenlijn nadert, en de tegenstander iets lager gepositioneerd staat, kiest de enige verdedigende middenvelder Fernandinho er vaak voor om terug te zakken tot bij de centrale verdedigers. Bij de meeste teams gaan de backs dan erg hoog en breed, bij Guardiola worden deze verplicht om centraal te infiltreren en daar zo eigenlijk een rol als verdedigende middenvelder in te vullen.

Tegelijk zakken de twee flankaanvallers wat dieper, maar wel breed, terug om de tegenstander in verwarring te brengen. Intussen bewegen de twee aanvallende middenvelders en de diepe spits tussen de linies of in de ruimte in de rug van de verdediging om daar onrust te stoken.

Deze tactiek heeft een aantal voordelen:
– de flankaanvaller heeft vaak ruimte als hij zich laat uitzakken om een 1v1 situatie aan te gaan van dieper in het veld
– er zijn voortdurend infiltraties centraal van de diepe spits of aanvallende middenvelders waardoor er vaak een overtalsituatie is
– bovendien kunnen de naar binnen gekomen backs profiteren van de verwarring bij de tegenstander

Tegen Steaua Boekarest leidde dit onder andere de tweede strafschop in waar de ene back vanuit een centrale positie (Zabaleta) de assist geeft op de andere infiltrerende back in de diepte (Kolarov) die foutief wordt afgestopt. Ook het laatste doelpunt was een mooi voorbeeld van deze strategie.

Toch zijn er ook een aantal nadelen verbonden aan deze strategie:

– op de flank is het team erg afhankelijk van de 1v1 acties, er is namelijk nooit een back die overlapt
– het vergt enorm veel energie van middenvelders en aanvallers om voortdurend te infiltreren (bv voor David Silva)
– bij balverlies kan er veel ruimte ontstaan in de rug van de Citydefensie die uitgebuit kan worden door snelle aanvallers

Eén ding staat vast: op amper 6 weken en 5 wedstrijden tijd heeft Guardiola al iets neergezet bij City wat de Premier League een pak attractiever zal maken. Uiteraard volgen we de evolutie van zijn team van dichtbij verder op, hopelijk jullie ook!


Gespeelde wedstrijden Manchester City

Steaua Boekarest  – Man City 0-5
Man City – Sunderland 2-1

Vriendschappelijk
Arsenal – Man City 3-2
Dortmund – Man City 1-1
B. München – Man City 1-0


Volgende wedstrijden Manchester City

Zat 20/8 om 13.30           Stoke City – Man City
Woe 24/8 om 20.45        Man City – Steaua Boekarest
Zon 28/8 om 17.00          Man City – West Ham United
Zat 10/9 om 13.30           Man United – Man City

Meer buitenlands voetbal

Of toch maar Belgisch voetbal?

Advertentie

Een gedachte over “Manchester City: Guardiolaanse opbouw van achteruit

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s