KAA Gent – Club Brugge (1-0): Brugse ruit domineert zonder goals

Mits een overwinning van KAA Gent kon de titelstrijd misschien nog nieuw leven worden ingeblazen, een Brugse zege zou de play-offs zo goed als zeker in een beslissende plooi leggen. De Gentenaars haalden het met het kleinste verschil in eigen huis, een analyse!

tactiek

3-5-1-1 opstelling van Club Brugge tegen de gekende 4-2-3-1 formatie van KAA Gent

Na de verdiende overwinning op het veld van Anderlecht vorige week, zag coach Yves Vanderhaeghe weinig reden tot verandering. Hij hield dan ook vast aan zijn 4-2-3-1 met Kalinic, Foket, Gigot, Bronn, Asare, Verstraete, Esiti, Dejaegere, Kalu, Simon en Janga.

De tanende Brugse dominantie noopte Ivan Leko wel tot het maken van veranderingen. Hij behield z’n driemansdefensie maar veranderde de invulling in de as. Geen twee spitsen meer, wel een ruit op het middenveld in steun van diepe spits Diaby met Refaelov als vrije nummer 10. Een 3-5-1-1 dus of een 3-6-1, 5-4-1 in ruit. Zoals u wil…
Leko koos voor volgende elf namen: Vermeer, Mitrovic, Mechele, Denswil, Touba, Cools, Nakamba, Vormer, Vanaken, Refaelov en Diaby.

 

Kalu & Simon dankzij snelle flankwissels

opbouw

De drie Gentse aanvallers zetten gesteund door Dejaegere meteen druk op de Brugse 3-mansdefensie. Club kan enkel lang spelen via Vermeer

De thuisploeg nam het meeste initiatief in de openingsfase. Met de drie aanvallers zette het meteen de drie verdedigers van Club onder druk waardoor Vermeer zich genoodzaakt zag snel de lange bal te spelen. Zeker gezien ook Dejaegere steeds in de nek kwam hijgen van Nakamba. Deze lange bal ging in den beginne vaak verloren, nadien zocht Vermeer gerichter naar Vanaken wat in een latere fase wel tot meer balbezit leidde.

Nog belangrijker waren een aantal snelle crosses van middenvelder Verstraete én een beperkte gretigheid in balverlies bij Club Brugge. Daardoor kon Gent de eerste twintig minuten domineren dankzij een dozijn flankwissels. Gezien de enkele bezetting op de flank bij de bezoekers, kwamen Kalu en Simon voortdurend in 1v1 situaties met hun rechtstreekse tegenstanders Cools en Touba. En laat nét dat nu de grootste sterkte zijn van de Buffalo’s. Dat zorgde binnen de minuut dan ook al voor een goal na een individuele actie en voorzet van Simon op collega Kalu.

infiltraties

Gent kan snel wisselen van flank door een gebrek aan druk op de bal. De Brugse ruit moet kantelen en Gent kan een 1v1 creëren op de andere flank of zelfs een 2v1 met opkomende Foket

Die goal zorgde ongetwijfeld voor angst in de benen bij Cools & Touba waardoor ze al snel gingen wijken in de 1v1 duels. Dankzij de flankwissels en de acties van Kalu (4x) en Simon (6x) domineerde de thuisploeg de eerste twintig minuten en creëerde het een vijftal goede doelpogingen. Club stuurde echter bij en kreeg meer grip op de match.

 

Hogere pressing Club Brugge
Het grootste probleem voor blauw-zwart in de beginfase was het gebrek aan voorwaartse pressing waardoor de flankwissels en 1v1 situaties makkelijk konden gecreëerd worden door de Gentenaren. Rond de 18e minuut ging Club assertiever druk zetten met een flankverdediger die doorschoof waardoor het sneller de bal kon recupereren. Vooral Touba en Cools waren cruciaal in dit strijdplan.

pressing

Bal wordt van flank gewisseld richting Asare (zwarte pijl). Wesley & Refaelov zetten meteen druk op de centrale verdedigers van Gent (rode pijlen) terwijl Cools anticipeert op de flankwissel en presst op Asare. Mitrovic neemt zijn rechtstreekse tegenstander Kalu over (gele pijlen)

Wanneer de backs van Gent in balbezit kwamen, drukten zij nu wél agressief voorwaarts door waardoor deze snel onder druk kwamen. Op rechts nam Mitrovic in die situaties de rol van rechtsback over, op links deed Denswil hetzelfde. Een goede oplossing aangezien zowel Cools als Touba voordien toch al ieder duel verloren tegen Simon en Kalu. Gent leed nu meer balverlies en Club Brugge kon beginnen de wet te dicteren met de ruit op het middenveld zoals Leko voor ogen had.

 

Brugse ruit domineert
In balbezit wilden de bezoekers hun lopende wing backs (Cools & Touba) als onderdeel van de strategie behouden maar trachtten ze centraal meer variatie in het spel te brengen ten opzichte van de twee spitsen waarmee Leko voordien speelde. Met Refaelov in een meer teruggetrokken rol kon Club relatief makkelijk de bal centraal in de ploeg houden, gezien de 4 tegen 3 situatie op het middenveld. Door contra-bewegingen (iemand naar de bal, iemand weg van de bal) probeerde het gevaar te stichten met vooral een goede samenwerking op rechts tussen Vormer & Refaelov.

diep

Contrabeweging bij Club: Vormer naar de bal, Refaelov zoekt diepte in de rug van Asare & Esiti

Na een dubbele misser van Diaby, voelde Gent de bui al hangen en probeerde het de voorsprong lager te verdedigen. Kalu en Simon moesten lager terug en de keuze om te speculeren op de counter leek snel gemaakt in de Gentse hoofden. Wanneer beiden flankaanvallers hun taak goed deden, kwam Gent regelmatig tot balrecuperatie. Wanneer één van beide z’n positie niet goed was, kon Club echter makkelijk combineren door het centrum. Scoren lukte de bezoekers niet, 1-0 aan de rust.

passlijnen

Verstraete & Esiti staan laag om lopende Vormer & Refaelov op te vangen (gele cirkels). Dejaegere & Kalu houden het centrum onvoldoende dicht waardoor Vanaken volledig vrij de bal kan ontvangen in een gevaarlijke positie

Geen wijzigingen Vanderhaeghe
Leko liet een bleke Touba in de kleedkamer, in zijn plaats kwam de aanvallend ingestelde Diatta op links. Vanderhaeghe veranderde niks. Ook tactische paste Gent niets aan en dus kreeg Club opnieuw de bal cadeau. De Gentse pressing verwaterde intussen, ergens logisch gezien de afstanden die de spitsen in de eerste helft al aflegden, waardoor Club rustiger kon opbouwen van achteruit. Bij Gent slaagde vooral Kalu er niet in het centrum voldoende te sluiten waardoor het blauw-zwarte mes steeds aan zijn kant heel makkelijk door het midden kon voetballen, iets wat ook in het slot van de eerste helft nochtans al duidelijk was.

buitenspel

Kalu houdt centrum opnieuw niet goed dicht waardoor Refaelov helemaal vrij komt. Diaby staat in buitenspel dus denkt Gigot (geel) te kunnen doordekken, Diaby keert slim terug en loopt diep in rug van Gigot om gevaar te creëren (blauwe lijn)

Waar Refaelov in de eerste helft vooral diep liep in de rug van Asare, zorgde hij nu ook vaak voor aanspeelbaarheid tussen de linies dankzij de ruimte die Kalu openliet. Diaby startte dan vaak opvallend vanuit buitenspelpositie waardoor Gigot geen rechtstreekse tegenstander had en dacht te kunnen uitstappen. Eens Refaelov in balbezit kwam, dook Diaby dan in de rug van Gigot wat voor dreiging zorgde.

pressing

Simon houdt centrum wel goed dicht waardoor Club creatiever moet zijn

aanvalspatronen

Vormer kan de bal niet centraal tussen de linies krijgen dus vraagt hij de bal breed, Refaelov infiltreert zonder bal in de rug van Asare en Esiti

Simon hield zijn flank wél beter dicht waardoor de bezoekers creatiever moesten zijn om op zijn flank aan te vallen. Daar werd vooral de wisselwerking tussen de middenvelders gebruikt waarbij er steeds eentje of meerdere in de diepte doken. Esiti en Verstraete zagen meer gaten dan ze konden dichten en ook Dejaegere moest nu vaak lager mee komen verdedigen. De wissel Chakvetadze voor Esiti bracht uiteraard geen soelaas, aangezien Dejaegere gewoon een rijtje lager ging spelen en achter de Brugse middenvelders moest aanhollen.

Intussen was er van Gentse counters ook amper nog sprake. De Buffalo’s verdedigden erg laag terug waardoor het meestal slechts 1 diepe optie had: targetman Janga. Maar zijn aanvoer was beperkt, zijn balvastheid in de tweede helft (ondanks een sterk eerste halfuur) ook. Bovendien anticipeerde de achterste Brugse lijn goed door snel in te zakken in de omschakeling naar balverlies waardoor de snelheid van de vermoeide Kalu en Simon grotendeels werden geneutraliseerd.

Ondanks de Brugse dominantie slaagde de leider er niet meer in tot scoren te komen. Ook de 3-5-2 waarnaar Leko nog omschakelde bracht uiteindelijk niet het nodige doelpunt op.

 

Conclusie
De eerste uitvoering van de 3-5-1-1 zal Leko echter wel tevreden stellen en geeft extra opties voor de toekomst, zeker met Refaelov die naar z’n beste vorm toegroeit. Club had vanaf minuut 25 constant de bal en gaf weinig kansen weg. Het grote nadeel van dit systeem is echter dat het een ‘traag evoluerend systeem’ is: gevaar komt vooral van lopende spelers uit de tweede lijn of na een lang uitgesponnen aanval.

Club miste op het middenveld en de flanken (Vormer, Vanaken, Refaelov, Cools, Touba) toch de nodige explosiviteit en snelheid om sneller gevaar te creëren waardoor het erg afhankelijk wordt van snelle combinaties op de korte ruimte. En laat geen enkele Belgische ploeg nu net heel goed zijn in het slopen van een defensieve gordel, al zeker niet in PO I waar de beste teams tegen elkaar uitkomen. Een hoge handelingssnelheid in dit geval gepersonaliseerd door een goede laatste pass of efficiënt afwerken onder druk blijft nu eenmaal het grote manco in onze Pro League. Toch blijft Club Brugge uiteraard titelfavoriet.

Met 6 op 6 tegen rivalen Anderlecht & Club Brugge nam Gent op zijn beurt de beste start in PO I. Na een sterke prestatie in het Astridpark, had het vandaag wel de nodige problemen in eigen huis. Het zorgde voor een schitterende openingsfase dankzij de talrijke 1v1 situaties met Kalu & Simon in de hoofdrol. Nadien verviel het echter in ondoordacht countervoetbal en dat bleek duidelijk geen bewuste keuze: daarvoor was de defensieve chaos op het middenveld te groot. In de absolute slotfase gooide Vanderhaeghe er wel nog Andrijasevic in maar voor het overige bleek het toch eerder gokken op een goede afloop. Benieuwd of dit Gent zich verder ontwikkelt of het de komende weken toch vooral blijft rekenen op de flitsen van de twee zwarte parels op de vleugel.

 

Volgende speeldag PO I

vrij 13/4 om 20.30   Charleroi – KRC Genk
zat 14/4 om 20.30    Standard Liège – KAA Gent
zon 15/4 om 18.00   RSC Anderlecht – Club Brugge

 

Meer Belgisch voetbal

Internationaal voetbal

Advertentie

KAA Gent – Club Brugge (2-0): thuisploeg domineert met lage backs

Antwerp en KV Oostende zochten de voorbije weken naar kleine barstjes in het pantser van autoritair leider Club Brugge. Aartsrivaal KAA Gent, 21 op 21 in eigen huis, ging dezelfde weg op en probeerde de bezoekers op een agressieve manier in het defensief te dwingen. Een hoogstaande partij werd het zeker niet, een verdiende winnaar kreeg ze wel.

tactiek

Startopstellingen van KAA Gent (4-3-3) & Club Brugge (5-3-2)

Gent-coach Yves Vanderhaeghe miste met Mitrovic, Neto, Esiti en Simon een aantal belangrijke figuren. Veel wijzigde dat niet aan het spelconcept een 4-3-3 met volgende elf namen aan de aftrap: Kalinic, Foket, Gigot, Bronn, Asare, Verstraete, Andrijasevic, Kubo, Kalu, Yaremchuk en Sylla.

Ivan Leko hield op zijn beurt opnieuw Nakamba op de bank, Vossen kreeg verrassend genoeg de voorkeur op Diaby. Poulain en Decarli waren geblesseerd. Ook hier de vanzelfsprekende 3-5-2/5-3-2 met Gabulov, Vanlerberghe, Mechele, Denswil, Clasie, Vormer, Vanaken, Limbombe, Tomecak, Vossen en Wesley.

Club startte het best aan de match vooral dankzij een aarzelende Kalinic in Gents balbezit, lang duurde de druk echter niet. De thuisploeg nam over en het echte gezicht van de wedstrijd werd snel duidelijk.

Gent ontwijkt Brugse pressing
De belangrijkste keuze van Vanderhaeghe was die om Asare en Foket als ‘lage backs’ te gebruiken. Beiden kregen duidelijk de opdracht om in balbezit breed en laag te blijven om zo voldoende tijd te krijgen aan de bal waardoor het moeilijk werd voor Club om snel hoog druk te zetten. Meer nog, het leek ook een duidelijk onderdeel van het gameplan om in balbezit eerst rustig richting de linkerkant op te bouwen om daar de bezoekers in de pressing te lokken om dan heel snel van flank te wisselen en de aanval op te bouwen via de rechterkant.

Doelman Kalinic en de beide Gentse centrale verdedigers speelden de bal zo snel mogelijk in de richting van Asare. Die stond uiteraard altijd moederziel alleen vanwege het 5-3-2 spelsysteem van Club. Wanneer de linksback laag de bal krijgt, ontstaat er ook altijd wat twijfel wie er effectief moet druk zetten op de bal: in het geval van Club was dit meestal de rechterspits (die net druk had gezet op een centrale verdediger: Wesley of Vossen) of Vormer als rechtercentrale middenvelder (die van een eind verder moest komen om deze druk te ontwikkelen). Daardoor kreeg Asare (de meest technische van de Gentse backs) voldoende tijd en ruimte om iemand uit te kiezen om in te spelen. Aangezien de Gentse middenvelders uiteraard de bal niet mochten krijgen, was het bovendien de taak van de Brugse spitsen om relatief laag te spelen en de passlijnen naar Andrijasevic en Verstraete af te zetten. Dat impliceert uiteraard dat de centrale verdedigers op hun beurt opnieuw vrijkomen en alle tijd krijgen om de bal terug van speelkant te wisselen.

flankwissel

Gent leidt de opbouw eerst naar de linkerkant bij Asare. Vormer (zwart) komt drukzetten vanuit het middenveld maar is relatief lang onderweg vanwege de afstand. Ondertussen zorgen de Brugse spitsen (blauw) dat de Gentse middenvelders de bal niet kunnen krijgen. De centrale verdedigers zijn volledig vrij en kunnen zonder druk de bal van kant wisselen om een 1v1 of 2v1 op rechts te creëren bij Kalu en/of Foket (rood)

En daar, op die rechterkant, wilde Gent het aanvallend duidelijk proberen forceren. Enerzijds met de vinninge Kalu in 1v1 situaties tegen Limbombe (van nature geen verdediger). Of het probeerde indien mogelijk met de steun van de lopende Foket een 2v1 situatie uit te spelen. Wanneer het dan tot een voorzet zou komen, hadden de Buffalo’s bovendien Yaremchuk (op papier de linkeraanvaller) mee in de box, eigenlijk meer een tweede spits. Hierdoor kon Club Brugge én de gewenste pressing niet ontwikkelen én kon het de Gentenaars hun plan om aan te vallen over rechts eigenlijk niet verhinderen. Na een twintigtal minuten probeerde Club tijdens die talrijke flankwissels al meer druk te ontwikkelen door Limbombe hoger te posteren waardoor er inderdaad sneller druk kwam op Foket. Dit zorgde er echter voor dat Denswil een (echte) linksachter werd en vaak tegen Kalu uitkwam in 1 tegen 1 situaties.

En die was wel degelijk een dreiging in de 1v1 situaties (zijn dribbelrapport: 10/13. Werd ook 5x foutief afgestopt) maar zijn laatste pass in de diepte of zijn voorzet was te vaak beneden alle peil. Meer vanuit de combinatie kregen de Gentenaars rond het halfuur een kans via een afstandsschot van Yaremchuk: opbouw op links en de snelle flankwissel naar rechts, om dan via Kubo opnieuw bij ‘finisher’ Yaremchuk uit te komen. Het plan werkte deels maar heel grote kansen bleven uit.

Lange ballen Club Brugge leveren niks op
De andere mogelijkheden die Gent creëerde, ontstonden er voornamelijk dankzij hun erg scherpe omschakelingen. Wanneer het de bal verloor, was het erg gretig om meteen vooruit druk te zetten op de balbezitter van blauw-zwart. Deze leden enorm veel balverlies, vooral Vormer scoorde hierin opvallend matig met een passzuiverheid van slechts 79%, waardoor Gent zeker in de eerste helft constant de bal had en in de omschakeling snel diep kon spelen, vooral via Sylla die de kansen miste.

Gent zette Club niet enkel in de omschakeling onder druk. Ook in meer georganiseerde situaties zoals de doeltrap, koos de thuisploeg voor hoge pressing waarbij het overal vaak man op man durfde te spelen. Wegens, de niet zo secure voeten van, Gabulov werd steeds voor een lange bal gekozen in de eerste of tweede fase richting de twee spitsen Wesley-Vossen. Dat duo stond eigenlijk erg vaak 2v2 tegen Gigot-Bronn omdat Asare en Foket de Brugse flanken Tomecak en Limbombe in eerste instantie in de gaten hielden. Toch slaagde Club er via deze weg nooit in paniek te zaaien, vooral vanwege de gebrekkige snelheid en balvastheid van Vossen. Hij verloor 8 kopduels & won er slechts 4 en slaagde er ook amper in de bal gewoon bij te houden waardoor Gent de bal steeds terug cadeau kreeg.

lange bal

Gent zet de Brugse opbouw vast en speelt overal man op man voorin. Onderaan staat ook Asare (geel) die anticipeert op een lange bal naar Tomecak. Gabulov moet lang spelen naar de spitsen.

 

 

lange bal

Achterin durft Gent vaak 2v2 spelen tegen Wesley-Vossen, Bronn-Gigot winnen toch het merendeel van de duels. Hier geeft Foket wel wat meer steun aan het centrale duo en blijft Verstraete voor de verdediging. Toch kan één deviatie in de diepte op een snelle man erg gevaarlijk worden.

Omdat Club Brugge te weinig balvast was én het geen hoge druk kon ontwikkelen, moest het vooral de feiten ondergaan. Wat er uiteraard ook voor zorgde dat de vloeiende aanvalsgolven met de uitstekende combinatie tussen centrumspel (van Vanaken, Vormer en de twee spitsen) en het gebruik van de twee aanvallende backs op de flanken er nooit echt kon uitkomen. Die laatstes moesten namelijk steeds enorme afstanden afleggen en eens ze dan toch in een gevaarlijke positie kwamen, was er steeds dubbele dekking door de flankverdediger en flankaanvaller van Gent. Gevolg: op één afstandsschot na, geen dreiging. 0-0 ruststand.

Plan B Leko
Verrassend genoeg was het begin van de tweede helft een kopie van de eerste periode. Geen duidelijk zichtbare wijzigingen waardoor het wedstrijdbeeld uiteraard niet veranderde: Gent had het meeste van de bal met af en toe een kleine kans in een match die vooral bol stond van foute keuzes en verdedigers die de aanvallers de baas waren. In zo’n matchen zijn spelhervattingen vaak van cruciaal belang, ook nu. De zoveelste corner van Kalu die eindeljik kwalitatief was, leverde meteen de 1-0 op voor Gent.

Kort daarvoor haalde Leko nog Wesley, en niet Vossen, naar de kant om met Diaby voor meer snelheid te zorgen. De balvastheid voorin was nu echter compleet verloren het duo Bronn-Gigot won achterin zo goed als alle duels met voor hen ook Verstraete die liefst 9x de bal recupereerde. Rond de 75e minuut gooide Leko de boel om door Vanlerberghe naar de kant te halen en met Dennis nog een spits in te brengen: een 4-4-2 in ruit met Dennis & Diaby voorin, en Vossen achter hen op 10. Snel diep spelen door het centrum leek de boodschap maar tijd om te renderen, kreeg de wissel niet. Binnen de minuut ging opnieuw Denswil in de fout: penalty en 2-0 voor de thuisploeg. Verder dan wat scrimmages en spelhervattingen kwam de leider niet meer. Een verdiende zege voor KAA Gent.

Opvallend was het duidelijke gameplan van Vanderhaeghe om de bal in de ploeg te houden en via de rechterflank aan te vallen. Tegelijk was het de ideale manier om de pressing van Club Brugge te ontwijken en zo niet te veel gevaarlijk balverlies te lijden voor eigen doel. Dat lukte met 53% balbezit voor Gent en 61 gewonnen duels tegenover slechts 43 van blauw-zwart. Club liet zich dus wel erg makkelijk naar de slachtbank leiden en moet terug op zoek naar zijn beste vorm voor de start van PO I.

Meer Belgisch voetbal

KAA Gent – Anderlecht (0-0): veel strijd, weinig finesse

Na de Europese uitschakeling en een dramatische competitiestart (1 op 12) werd voor het eerst echt aan de goddelijke status van Gent-coach Hein Vanhaezebrouck getornd. Anderlecht-coach Weiler kreeg na de countertitel van vorig seizoen een klein beetje respijt maar ook het gebrek aan punten bij de Brusselse topclub (4 op 12) zorgt voor druk rondom het Astridpark. Twee elftallen op zoek naar rehabilitatie.

tactiek Gent Anderlecht

Basisteams van KAA Gent & RSC Anderlecht

KAA Gent moest het doen zonder doelman Kalinic en middenvelder Neto die al een tijd buiten strijd is. Vanhaezebrouck greep terug naar z’n bekende 3-4-3, al loopt deze een pak minder sinds de driemansdefensie uitgroeide tot een hype. Zijn elf namen: Thoelen, Gigot, Mitrovic, Asare, Dejaegere, Esiti, Marcq, Machado, Milicevic, Simon, Sylla.

Anderlecht zag Tielemans deze zomer vertrekken en Weiler hield verrassend genoeg ook Dendoncker, midden in transferbeslommeringen, op de bank. Desondanks geen plaats in de basiself voor Trebel en Stanciu, Gerkens kreeg zijn kans. Het basisteam van de bezoekers: Sels, Appiah, Kara, Spajic, Obradovic, Kums, Gerkens, Hanni, Chipciu, Onyekuru en Teodorczyk.

Middenveldpressing Anderlecht

Anderlecht koos exact voor dezelfde aanpak om de Gentse 3-4-3 te bestrijden als een paar maanden terug in PO I, ook deze match analyseerden we eerder. Het koos voor een reactieve aanpak en pressing vanaf de middenlijn. Daarbij zette Teodorczyk druk op de meest centrale verdediger Mitrovic en werd hij geruggesteund door heel wat loopwerk van driehoek op het middenveld van paars-wit.

ruimte tussen linies

Gerkens had drukzetten op Asare maar Gent kan via Mitrovic wisselen van kant. Hanni moet hoog druk gaan zetten en ook Kums verlaat positie centraal. Heel veel ruimte tussen de linies waarvan Sylla profiteert, Spajic pakt een geel in het 1v1 duel

Concreet duwde Anderlecht de opbouw via de Poolse spits richting Asare of Gigot. Op dat moment kwam één van de twee aanvallende middenvelders, Hanni of Gerkens, in beweging om druk vooruit te zetten. De twee centrale middenvelders van Gent werden in die situatie meteen opgepikt door de andere aanvallende middenvelder en Kums die z’n positie voor de verdediging moest verlaten. In de beginfase maakte Gent echter het veld goed groot, zakten de drie centrale verdedigers ver in, waardoor de afstanden voor de bezoekers eigenlijk niet te belopen waren.

Te weinig snelle flankwissels bij Gent

Vanwege die grote afstanden had Gent de eerste helft constant de bal en konden ze via Mitrovic of de middenvelders voortdurend de bal van flank wisselden. De snelheid in de balcirculatie lag bij de thuisploeg echter vaak te laag waardoor het weinig openingen kon creëeren. Ook de crosspasses van Neto worden al een tijd gemist, zowel Esiti als Marcq trapten de flankwissels veel te weinig op de lopende Machado en Dejaegere op de flanken wat uiteraard de sterkte moet vormen binnen de Gentse 3-4-3.

Het moet ook gezegd worden dat deze twee Gentse flanken werden geschaduwd door de flankaanvallers van Anderlecht. Weiler koos dus opnieuw om druk vooruit te proberen zetten maar maakte daarbij geen gebruik van Onyekuru en Chipciu. Beiden werden belast met -wel heel- defensieve taken om constant laag terug te zakken. Mede daardoor waren Dejaegere en Machado weinig gevaarlijk. Die laatste vervulde overigens een stuk de rol die Foket in het verleden op rechts invulde, in balbezit nam hij de hele linkerflank voor z’n rekening in een 3-4-3. In balverlies zakte hij terug tot in de 4-3-3 van waaruit Gent drukzet.

Anderlecht compleet ongevaarlijk

Deze positionele structuur zette Anderlecht wel voor twee grote problemen:
Verdedigend zorgde het er eerst en vooral voor dat er centraal opnieuw een zee aan ruimte was voor onder andere de afhakende Sylla. Deze werd meermaals vrijgespeeld in de voet door Gigot en Asare met een hijgende Spajic in de nek. Een centrale verdediger die in grote ruimtes moet verdedigen, is vaak een gevaar en dat bleek ook snel. Binnen het halfuur kon Spajic er al uitgaan met twee gele kaarten in diverse situaties met Sylla en Milicevic die tussen de linies speelde.

Het tweede probleem van Anderlecht was het gebrek aan gevaar in de omschakeling naar balbezit en laat die counters nu net de grote sterkte zijn van paars-wit, zoals het vorig seizoen ook al bewees. Omdat Onyekuru en Chipciu heel diep moesten verdedigen, waren ze zeker in het begin amper gevaarlijk vanwege de te grote afstand om te overbruggen. Als Kums, Hanni, Gerkensen de bal al eens veroverden maakten ze vaak de foute keuze bij het inspelen, meestal bij gebrek aan snelle aanspeelopties op de buitenkanten. Wanneer er al eens gevaar kon komen, maakten de Gentse spelers op het juiste moment ook de professionele overtreding.

lange bal tactiek

Geen poging tot korte opbouw bij Anderlecht. De vrijstaande Appiah werd amper benut, lange bal richting Teodorczyk en Chipciu.

De korte opbouw is bij Anderlecht al een aantal jaar gebannen en ook vandaag waren er weinig woorden aan vuil te maken. Gent zette met Sylla en Moses druk op het Anderlecht centrale duo Kara-Spajic wat voor veel vrijheid bij Appiah zorgde. Deze werd echter nooit benut, Sels speelde keer op keer de lange bal richting Teodorczyk.

Inbreng Trebel

Het zorgde voor een dominant Gent in de eerste helft dat wel moeilijk tot kansen kwam, enkel op spelhervattingen was het een aantal keer erg dreigend via Milicevic. Een ‘topper’ die op slot zit opengooien, kan ook met een rode kaart moet Vanhaezebrouck gedacht hebben. In de tweede helft wisselden Dejaegere en Milicevic regelmatig van positie: Dejaegere bewoog meer tussen de linies, ongetwijfeld met de bedoeling om in de zone van Spajic tot een tweede gele kaart te komen. Milicevic vulde op zijn beurt de rechterflank in met iets meer voorzetten al leverde dat weinig gevaar op. Ook Dejaegere, die erg goed en snel kan wegdraaien op de korte ruimte, werd eigenlijk nooit gevonden in een 1v1 situatie met Spajic.

Enkel de inbreng van Trebel veranderde uiteindelijk iets aan het wedstrijdbeeld. Anderlecht ging iets agressiever drukzetten en veroverde vaker de bal waardoor het kon counteren. Dat deed het ook driemaal erg gevaarlijk met Onyekuru, Hanni en Bruno in de hoofdrol.

De bizarre tactische keuzes bij Anderlecht zorgden opnieuw voor een gesloten match waarin de duels primeerden. Zelf neutraliseerde Weiler voor een groot stuk het gevaar van zijn eigen team door de positionele structuur. Gent op zijn beurt wilde wel voetballen maar kon onvoldoende tempo maken en mist vooral centraal op het middenveld voetballend vermogen en snelheid van uitvoering. Het maakte ook onvoldoende gebruik van de vele ruimte tussen de linies bij de bezoekers.

Ondanks de puntendeling lijkt Gent de morele winnaar vandaag. Het boette aan individuele kwaliteit in de afgelopen jaren maar het tactische concept blijft overeind en moet de Buffalo’s richting PO I helpen. Anderlecht daarentegen heeft kwaliteit in overvloed maar de spelers lijken gevangen te zitten in het weinig dominante concept waarvoor wordt gekozen. Benieuwd hoe lang dit nog wordt gepikt door spelers, fans en bestuur.

Anderlecht – Gent (0-0): tactiek haalt het van techniek

Na het nieuwe puntenverlies van Club Brugge, stond de topper tussen Anderlecht & Gent in het teken van de spanning in PO I. Zou de thuisploeg de titel nu al half naar zich toetrekken met een thuiszege of konden de Buffalo’s alles opengooien met een verrassende uitoverwinning? Uiteindelijk werd het een scoreloze draw, een analyse!

tactiek Gent Anderlecht

Basisploegen van Anderlecht (4-3-3) & KAA Gent (3-4-3)

Met enkel rechtsback Najar geblesseerd hield Anderlecht coach Weiler vast aan zijn gekende 4-3-3 met aanvallende driehoek op het middenveld. Geen plaats in de basis voor Acheampong en Trebel, wel voor volgende elf namen: Boeckx, Appiah, Kara, Spajic, Obradovic, Dendoncker, Tielemans, Stanciu, Chipciu, Hanni en Teodorczyk.

Bij Gent geen Neto of Saief, beiden in de lappenmand. Trainer Vanhaezebrouck blijft bij z’n 3-4-3 waaraan volgende spelers een invulling moesten geven in het Astridpark: Kalinic, Mitrovic, Gershon, Gigot, Milicevic, Esiti, Asare, Foket, Kubo, Perbet, Simon.

Als je de bal hebt, is de kans kleiner dat je een doelpunt incasseert. Maar soms is het opportuun om de bal aan de tegenstander te laten”, deze quote illustreert de tegenstelling tussen de pragmatische Weiler en het Anderlechtpubliek dat de voorkeur heeft voor avontuurlijk combinatievoetbal perfect.

Hoge druk Anderlecht
De Gentse bezoekers kregen de bal dan ook vaak cadeau van Anderlecht. Dat de patronen van het vloeiende combinatiespel van KAA Gent dit seizoen niet verdwenen zijn, is al een tijd duidelijk. De technische uitvoering daarentegen laat wel af en toe de wensen over sinds het vertrek van Kums en Depoitre, vooral tegen teams die hoog druk durven zetten tegen het elftal van Vanhaezebrouck. En ook Weiler had een duidelijk plan in balverlies, deze keer niet vanuit een 4-4-2 bij balbezit van de tegenpartij:

De Gentse verdedigers mochten de bal vrij ontvangen van Anderlecht, maar dan koos de thuisploeg steevast voor een hoge pressing. Spits Teodorczyk ontfermde zich over centrale verdediger Mitrovic en wanneer die de bal naar Gershon of Gigot speelde, zette de paars-witte machine zich in gang. Of dat probeerde het toch:

pressing anderlecht

De aanvallende middenvelder van Anderlecht steekt de druk in gang. Dendoncker verlaat zijn positie en geeft zo veel ruimte voor de afhakende Perbet

Het drukzetten van de thuisploeg startte vanuit de as. Daar zette de aanvallende middenvelder aan de kant van de bal druk op de linker of rechter centrale verdediger van Gent. In dit voorbeeld (zie tekening hiernaast) is het Stanciu die uitstapt naar Gershon. De andere aanvallende middenvelder moest de Gentse centrale middenvelder het verst van de bal onder druk zetten. Dit hield echter in dat één centrale middenvelder vrij kwam van zodra Gershon de bal ontving, dit was de Gentse middenvelder het dichtst bij de bal. Hierbij kreeg Dendoncker duidelijk de taak om zijn positie voor de verdediging te verlaten om hoog druk te zetten op die speler, in dit geval Milicevic. De paars-witte flankaanvallers kregen een passievere rol toebedeeld in het drukzetten, zij moesten vooral ver teruglopen om het gevaar Asare en Foket zo onschadelijk te maken.

Perbet tussen de linies
Ondanks de pro-actieve manier van spelen in balverlies van Anderlecht, zorgde dit er toch voor dat elders op het veld grote ruimtes kwamen. En daar maakte Gent zeker in de beginfase gebruik van:

Vooral het wegtrekken van Dendoncker voor de defensie zorgde voor zeeën van ruimte op het middenveld, vaak lag er 10 tot 20 meter tussen de doordekkende Dendoncker en zijn twee centrale verdedigers. Daar maakte Perbet in het openingskwartier een aantal keer uitstekend gebruik van. Als valse 9, of meevoetballende targetman, ontving hij de directe bal van achteruit om die dan meteen te deviëren in de rug van de Anderlecht-defensie op Kubo of Moses Simon die in de diepte konden duiken, een perfect voorbeeld van het Gentse positiespel.

Wanneer Perbet niet tussen de linies kwam afhaken, bleef één van de ‘flankaanvallers’ Simon of Kubo centraal tussen de linies aanspeelbaar om daar te proberen combineren met een inschuivende Foket of Asare. Deze laatste optie liep uiteraard minder vlot, simpelweg omdat de twee flanken werden geschaduwd door Hanni en Chipciu. Enkel wanneer de twee Anderlechtvleugels hun tegenstander niet van kortbij achtervolgden, kon Gent op die manier tot kansen komen.

Verhaal van technische fouten
Waar Gent het begin van de match makkelijk domineerde, slopen er naderhand te veel technische fouten in het spel. Soms in de opbouwfase, waardoor Gershon en co de bal niet meer voorin kregen. Andere momenten maakten Kubo of Simon voorin de verkeerde keuzes aan de bal.

Met Perbet tussen de linies creëerde Gent het gros van het gevaar, een andere manier (via Simon) lukte helemaal niet. Zijn startpositie, relatief centraal, verliet de Nigeriaan regelmatig wanneer de rechtsback van Anderlecht, Appiah, uit positie liep. Daardoor kon Moses breed de bal ontvangen en de dribbel aangaan in een 1v1 situatie met Kara. Daar kwam de kwieke flankaanvaller echter bitter weinig als winnaar uit, vandaar ook de position switch met Kubo in de tweede helft.

Anderlecht van zijn kant kon de eerste helft amper gevaar creëren. Uiteraard had de lage positie van de flankaanvallers hier iets mee te maken, zeker omdat zij niet de topsnelheid hebben om van achteruit voor gevaar te zorgen in de diepte. In dat opzicht had Acheampong een logischere keuze kunnen zijn op links. Het enige gevaar dat de thuisploeg bij elkaar kon voetballen, kwam wel over diezelfde flank dankzij de overlappende Obradovic. Die zorgde met verschillende infiltraties voor wat gevaar in combinatie met Hanni die in de rug dook van de Gentse middenvelders centraal. Maar uiteindelijk was 0-0, gezien het beperkt aantal kansen, een logische ruststand.

Milicevic als spelmaker
De tweede helft startte zoals de eerste, met Gent dat uitstekend tussen de linies voetbalde dankzij Perbet. Een knappe combinatie via de Franse spits van waaruit Simon op rechts een indraaiende voorzet trapte op Kubo die zijn schot miste. Het tekende de match van de Japanner die mits een goede dag voldoende ruimte kreeg om de match in een beslissende plooi te leggen.

Anderlecht reageerde heel snel. Drukzetten van aanvallende middenvelder Stanciu op Gershon, die opnieuw de lange bal naar voor trapt, Appiah intercepteert en lanceert de perfecte tegenaanval van die thuisploeg die eindigt met een knal van Tielemans op de lat.

Tussen minuut 50 & 65 was Gent heer en meester in het tussen de linies spelen maar iedere aanval eindigde in of rond het zestienmetergebied met een foute keuze of slechte technische uitvoering van een pass of voorzet. Nochtans ontpopte Milicevic zich bij momenten tot de perfecte spelmaker van achteruit.

Na de vele wissels trok Anderlecht in het laatste kwart het laken naar zich toe: het domineerde eindelijk het middenveld dankzij de man-meersituatie daar en creëerde via verschillende flankwissels een aantal kansjes. Ook hier smoorde de kwaliteit van de passing en voorzetten echter heel wat wenkende kansen in de kiem.

Een tactisch uiterst interessante confrontatie tussen twee coaches met een plan. Spijtig genoeg zorgde de bij momenten dramatische technische uitvoering van een aantal spelers voor minder spektakel dan mogelijk had geweest. Het feit dat slechts 3 Belgische veldspelers de basis haalden in deze topper mag een extra ontgoocheling heten.

 

Meer Belgisch voetbal

Of buitenlands voetbal