Na een dramatische start in PO I (2/12) kon Club de titelstrijd onverwacht nieuw leven inblazen. Mits een overwinning in eigen huis, kwam het tot op één punt van Anderlecht. De bezoekers uit Brussel konden met een uitzege dan weer de titel vieren op het veld van de aartsrivaal. Een analyse!

Het kwam ruimschoots aan bod in alle voorbeschouwingen: zowel Club als Anderlecht zijn niet op zoek naar een hoog percentage balbezit om doelpunten te maken. Zeker leider Anderlecht (slechts op plaats 6 van alle eerste klasse teams met gemiddeld 52% balbezit) ontwikkelde zich dit seizoen tot een compact blok dat het meeste gevaar creëerde op de tegenaanval. Gezien de omstandigheden, waar Club moest winnen en Anderlecht kon counteren, was het scenario van deze match dan ook vrij voorspelbaar.

Club startte zoals altijd in een 4-3-3 met volgende namen: Horvath, Palacios, Engels, Denswil, Touba, Vormer, Claudemir, Vanaken, Izquierdo, Rotariu en Vossen.

Rene Weiler koos ook voor een 4-3-3 met dezelfde spelers, op doelman Boeckx na dan, die een knappe prestatie afleverden in Manchester United: Boeckx, Appiah, Kara, Spajic, Obradovic, Dendoncker, Tielemans, Hanni, Acheampong, Chipciu, Thelin.

Snelle start
Club Brugge startte het best aan de match met Izquierdo verrassend in een centrale rol. Hij dook goed in de ruimtes en zorgde voor gevaarlijke openingsminuten. Al snel ging de Colombiaan echter naar zijn vertrouwde linkerflank waar hij een aantal keer geïsoleerd kon worden in een 1v1 situatie met Appiah wat tot lichte dreiging leidde.

Anderlecht beperkte zich de eerste minuten vooral tot het mijden van risico’s en probeerde de thuisploeg meteen uit zijn ritme te halen, vooral de lange bal op Thelin was in de openingsfase belangrijk om het elftal even te laten ademen. De Zweedse spits was balvast waardoor Anderlecht het ritme wat kon breken. Meer nog, hij lokte ook een gevaarlijke vrije trap uit waarmee Hanni de bezoekers al snel op rozen zette, 0-1.

Na een snelle start, kwam de match zo in z’n ‘natuurlijke plooi’ te liggen. Anderlecht zakte terug en speculeerde op de counter, blauw-zwart was verplicht het spel te maken.

Denswil vastgezet
Ondanks het vele balbezit had de thuisploeg het moeilijk om tot kansen te komen, een te trage opbouw was één van de redenen daarvoor. Anderlechtaanvaller Thelin had duidelijk de opdracht gekregen om slim positie te kiezen bij Denswil, de beste uitvoetballende verdediger van Club waardoor de opbouw volledig via Engels moest verlopen. Het zorgde in eerste instantie voor een te trage balcirculatie.

Het probeerde af en toe de backs aan te spelen maar die werden meteen onder druk gezet door de taakbewuste flankaanvallers Acheampong en Chipciu.
Nadien probeerde Club met een variant op rechts wel tot voetballen te komen: Vormer zakte er uit naar de buitenkant waar hij aanspeelbaar kwam. Die actie lokte Tielemans ook naar de buitenkant waardoor Club gebruik moest proberen maken van de ruimte tussen de verdedigende linie en het middenveld. Eén van de weinige, bij momenten, verdedigende zwakheden bij Anderlecht (zie ook match tegen KAA Gent & die tegen Zulte Waregem) . Club benutte de ruimte echter onvoldoende: enerzijds door te snel te kiezen voor de lange bal, op andere momenten door te traag de vrije man te vinden tussen de linies. De weinige momenten dat de Bruggelingen er dan wel iemand vrij vonden, lag de handelingssnelheid van de aanvallende spelers vaak te laag met balverlies tot gevolg. Vooral Rotariu ontgoochelde enorm, net als zijn vervanger Limbombe later in de match.

Paars-witte muur
Anderlecht zette zoals eerder meegegeven druk vanuit een medium blok met Thelin en vooral Tielemans waar Club maar in beperkte mate antwoorden op kon vinden. Eens de thuisploeg vorderde op het veld zakte Anderlecht terug in een laag 4-4-1-1 blok met de twee flankaanvallers Acheampong en Chipciu erg laag. Zij schaduwden de aanvallende backs van Club van erg kortbij waardoor er soms zelfs voor korte tijd een 6-2-1-1 ontstond. Tielemans kwam ook lager te spelen naast Dendoncker en voerde zijn defensieve taken 90’ voorbeeldig uit wat in het verleden wel eens anders was. Het bleek dan ook erg efficiënt want de thuisploeg vond voetballend geen gaten in de paars-witte muur. Vormer vond er voor de rust wel één boven de muur: 1-1, niet toevallig ook op een vrije trap in een kansarme eerste 45’.

Ook de tweede helft verliep volgens het te verwachten scenario: Club Brugge dat erg snel uit de startblokken kwam en meteen moest scoren. Een te lange 1-1 gelijk stand, zou meer en meer ruimte opleveren voor de counters van de bezoekers. Efficiëntie zou enorm belangrijk zijn. En zo geschiedde..

Geen afstandsschoten
De thuisploeg vloog er meteen in met een veel snellere balcirculatie dan in de eerste helft. Met snel centraal spel tussen de linies (1 à 2 tijden) kwamen er gaten en was er enorme drang naar voor maar Club benutte de kleine kansjes uiteindelijk niet.

Het had het heel moeilijk met het stugge blok van Anderlecht en probeerde misschien te vaak centraal de openingen te vinden in de rug van de Anderlechtdefensie die amper aanwezig was. Verrassend genoeg koos Club ook niet voor snelle voorzetten in 1 tijd: daar had het met Palacios (matige voorzet) en Vossen (tegen Spajic en Kara) ook niet echt de wapens voor. Ook trappen van rond de 20-meterlijn werd niet gedaan waardoor Club zich te vaak vastcombineerde of met een lob iets probeerde te forceren. Club was dreigend maar tot een dozijn reuzekansen leidde het niet.

Intussen werd Anderlecht enorm gevaarlijk op de counter. De eerste pass na balrecuperatie gaat bij de Brusselaars steevast naar Tielemans of Hanni wanneer die tussen de linies vrij staan. Zij lanceren van daaruit de tegenaanval. Van zodra zij de bal vrij vooruit kunnen aannemen, zijn er meteen lopende mensen op de flank met Chipciu en vooral sneltrein Acheampong. Eén van die talrijke tegenaanvallen leidde ook de penalty in: de Ghanees kreeg de bal meteen mee van spits Teodorczyk, overbrugt met de bal aan de voet 65 meter en wordt dan onnodig onderuit gehaald door Engels. Tielemans faalt echter vanaf de stip. Het momentum leek toen volledig naar de Brugse zijde op te schuiven.

Momentum verdwenen
Het oponthoud van enkele minuten, nadat enkele van de thuisfans projectielen richting de scheidsrechter lanceerden, haalde echter het tempo uit de match. Plots stonden er slechts 20’ meer op de klok: de thuisploeg begon behalve tegen een muur ook nog tegen de tijd te voetballen en uiteraard probeerde Anderlecht waar mogelijk het tempo volwassen uit de match te halen.

Preud’homme gooide nog Wesley & Immers in de strijd als luchtmacht, maar de kwaliteit ontbrak om echt gevaarlijke ballen in de box te droppen. Ook Vormer kon daar op korte tijd als rechtsachter geen verandering in brengen. Weiler versterkte zijn afweergeschut nog met Nuytinck maar die hoefde amper in actie te komen.

Club Brugge ontbrak het volledige seizoen duidelijk kwaliteit en vertrouwen in alle linies, mogelijk gevoed door een minder grote honger, een zwakke seizoensstart en dito Europese campagne.

Anderlecht onderging daarentegen een enorme evolutie naar een hecht blok vol taakgerichte voetballers. Dat het een ‘countertitel’ wordt, zal geen reden vormen om minder te vieren. Al verwachten de fans er volgend seizoen ongetwijfeld opnieuw voetbal volgens de huisstijl.

Meer Belgisch voetbal

Meer buitenlands voetbal