RSC Anderlecht, 4-4-2 in ruit

Een derde plaats vorig seizoen moet doorgespoeld worden met de titel, voor bestuur of fans zijn er geen excuses. Anderlecht startte aarzelend aan de competitie met meteen bakken kritiek aan het adres van coach Hasi in diens zoektocht naar het ideale spelsysteem.

4-4-2 in ruit, Hasi kreeg de voorbij weken de wind van voren voor die keuze. Desondanks heeft de coach van Anderlecht wel een aantal redenen om voor die veldbezetting te kiezen. De grootste troef van zijn team ligt namelijk voorin: daar kan paars-wit met gemak twee uitstekende centrale aanvalsduo’s combineren. Sylla & Okaka zijn beiden kopbalsterk, krachtpatsers en hebben voldoende balvastheid. Eén van hen koppelen aan de razendsnelle Ezekiel of Suarez is een uitstekende oplossing.

Vraagtekens bij centrale verdediging
Het is echter het middenveld dat zorgen met zich meebrengt. Van de positie 10 wordt creativiteit en infiltraties verwacht, een beter profiel dan Praet lijkt de Belgische competitie momenteel niet in petto te hebben. Maar blijft hij nog een jaar in de Jupiler Pro League? De posities daarachter invullen bleek minder vanzelfsprekend. Defour, op zijn best controlerend centraal, speelde voornamelijk rechts in de ruit. Gillet, wiens loopvermogen & infiltraties een troef zijn, moest voor de verdediging postvatten. Hen omwisselen had een logischere keuze geweest. Op links zit Hasi pas echt met een probleem: daar rendeert een spelmaker als Tielemans helemaal niet, een winger als Acheampong evenmin.

Vanuit de verdediging worden aanvallende rushes verwacht van Obradovic op links, hij kon zich tot op heden echter nog onvoldoende doorzetten. De overgang van een ‘vrije rol op de flank’ naar een viermansdefensie loopt niet zo vlot voor de Serviër. Op rechts is er de mogelijkheid om Najar of Gillet te posteren, wat voldoende kwaliteit garandeert. Bij het centrale duo Deschacht – Kara kunnen ook vraagtekens geplaatst worden. Vooral het gebrek aan snelheid en voetballend vermogen bracht de ploeg al in de problemen. Proto is opnieuw de onbetwistbare nummer één, met een heel sterke Roef achter zich op de bank.

Het grootste probleem in de 4-4-2 in ruit van de voorbije weken was de defensieve balans in het elftal. De ruimte tussen de linies werd veel te groot: verdedigers liepen achteruit, aanvallers vooruit, en een aantal middenvelders (zoals Tielemans) konden hun verdedigende taken niet opbrengen.

RSC Anderlecht, 4-4-2 plat

Platte 4-4-2
Om de kritiek te counteren koos Hasi tegen Lokeren voor een 4-4-2 met een ‘plat middenveld’, met twee centrale middenvelders en met twee echte flankspelers die er in een ruit niet zijn. In dit systeem zag de defensieve zekerheid er iets beter uit. De ruimtes in balverlies worden automatisch kleiner gemaakt door een verdedigend blok van 8 spelers.

In balbezit toonde paars-wit echter opnieuw bitter weinig. Voorin was er van cohesie tussen Suarez & Sylla nog geen sprake. Suarez zoekt naar zijn beste vorm, Ezekiel lijkt op dit moment een veel betere oplossing dan de Argentijnse chouchou. Vanuit het middenveld zorgde Praet wel voor veel dreiging met loopacties naar binnen, zo was hij de enige die schade kon aanbrengen in de Lokerse afweergordel.

Anderlecht is nog volop op zoek. Slechts een beperkt aantal spelers heeft de goede individuele vorm te pakken. Ook de coach zoekt momenteel nog naar het spelsysteem dat het beste past bij het collectief. En dat wordt mogelijk nog bemoeilijkt door bepalende transfers in de loop van de week…

Sterkte: veel aanvallende mogelijkheden
Zwakte: defensieve kwaliteiten in elftal
De Vraag: in welk systeem gaat Anderlecht verder?
Prognose na 30 matchen: 3^e plaats

Besnik Hasi onder druk. Copyright: voetbaljournaal.com

Besnik Hasi
De Albanese trainer kende een uitgebreide spelerscarrière. Hij voetbalde in Kroatië en behaalde nadien successen in KRC Genk en Anderlecht als middenvelder. Nadat hij de voetbalschoenen aan de wilgen hing, kon hij aan de slag als assistent-trainer bij Anderlecht. Hij stond er zes jaar in de schaduw van Ariël Jacobs en John Van den Brom. Van die laatste nam hij in maart 2014 de fakkel over en meteen loodste zijn verfrissende aanpak paars-wit naar de titel. Vorig seizoen werd een rampjaar met een verloren bekerfinale en een derde plaats in de competitie. De druk op zijn schouders is dan ook groot, mislukken is geen optie.

Kijk hier voor de analyses van de andere Belgische teams!