Startopstelling van City & Arsenal

Manchester City moest winnen thuis tegen Arsenal om leider Chelsea niet te laten uitlopen. The Gunners stuntten echter met een 0-2 zege, waardoor Mourinho zijn elftal 5 punten uitloopt. De analyse van Man City – Arsenal.

Pellegrini koos voor een 4-2-3-1 opstelling en moest Yaya Touré (op de Afrika Cup) missen. Wenger opteerde voor een 4-3-3 formatie met de punt naar achteren, met Özil en Walcott op de bank.

Vorig jaar ging Arsenal met 6-3 de boot in bij Manchester City, wat zich duidelijk vertaalde in de wedstrijdtactiek. De bezoekers kozen van bij de aftrap voor een defensieve houding, het volledige elftal van Arsenal plooide al van bij de start diep terug. Vooral de driehoek op het middenveld speelde erg compact en leunde erg dicht aan bij de defensie.

Arsenal zorgde er in eerste instantie voor dat zowel Silva & Aguero niet te bereiken waren. Verdedigende middenvelder Coquelin liep bij momenten ver uit positie om de uitwijkende Silva op te vangen. Het plannetje werkte, al kregen de defensieve middenvelders van City daardoor wel erg veel vrijheid. Fernando & Fernandinho hadden bijna de hele match de ruimte en de tijd om de opbouw te verzorgen maar konden hun stempel niet drukken. Hun beperkte creativiteit, gecombineerd met te weinig positiewissels voor de bal, veroorzaakte 90’ lang steriele druk van de thuisploeg.

Arsenal loerde op de counter met twee hogesnelheidstreinen, A. Sanchez & Oxlade-Chamberlain, op de flank. The Gunners kregen slechts een aantal mogelijkheden om snel uit te breken, maar misten precisie in de passing om echt gevaarlijk te worden. Daardoor werd het een relatief kansarme eerste helft. Cazorla opende na 22’ wel al de score voor Arsenal vanop de stip na een lichte obstructiefout van Kompany.

In de rust greep Pellegrini in: Milner mocht binnenblijven, Jovetic kwam in de ploeg als linkerflankaanvaller (erg dicht aanleunend bij Aguero).

Het eerste kwartier van de tweede periode bracht meer opwinding dan de hele eerste helft samen. Man City nam iets meer risico en Arsenal kreeg extra mogelijkheden om te counteren. Daardoor gingen verschillende spelers van de bezoekers echter uit positie lopen: The Gunners voelden hun

Arsenal zakt diep terug met de 3 centrale middenvelders dicht bij elkaar.

kans op de counter en gaven daardoor uiteindelijk zelf te veel ruimte weg als ze op hun beurt de bal verloren. Wenger greep in door Rosicky te brengen voor The Ox: meer rust aan de bal voor een snelle flankspeler. Nog geen minuut later was het opnieuw prijs voor Arsenal, Giroud knikte een mooie vrije trap van Cazorla in doel.

De 0-2 sneed de benen af van City, dat wel nog probeerde te drukken. De organisatie van de bezoekers stond echter pal en Man City liep zich steeds vast centraal in het blok. Het probeerde Silva vaak te bereiken, maar dat bleek onmogelijk in het overbevolkte centrum. De ruimte lag op de flanken, vooral bij Navas en de oprukkende Clichy, maar verder dan wat hoekschoppen (16 stuks!) kwam het niet.

Arsenal tikte de wedstrijd uit met een erg sterke Cazorla en de ingevallen Rosicky, zonder ook maar een beetje in de problemen te komen. Manchester City botste tegen een uitstekend Arsenal-blok en miste de creativiteit om dat te ontgrendelen. Een knappe zege voor de efficiënte Gunners, 0-2.