Peru versloeg Uruguay & Chili op weg naar de finale van de Copa America, de Brazilianen namen afstand van Paraguay & Argentinië met de nodige controverse. Ook in de poulefase gaven Brazilië en Peru elkaar partij, toen werd het 5-0 voor de Brazilianen. Nu bleek al snel dat het verrassende Peru er deze keer een spannendere partij van zou maken. Een analyse!

Basisploeg van Brazilië en Peru

Geen Neymar dit tornooi bij de Brazilianen, al was er nog steeds kwaliteit voldoende aanwezig. De basisploeg in een 4-3-3 met Alisson, Dani Alves, Tiago Silva, Marquinhos, Casemiro, Arthur, Coutinho, Firmino en Gabriel Jesus spreekt voor zich. De minder bekende Everton (Gremio) speelde als winger een sterk tornooi; op de linksback viel titularis Filipe Luis geblesseerd uit maar hij werd kwalitatief vervangen door Alex Sandro van Juventus.

Bij de Peruvianen iets minder bekend volk, ook zij kozen voor een 4-3-3 formatie met volgende starters: Gallese (Veracruz), Advincula (Tigres), Zambrano (Basel), Abram (Vélez Sarsfield), Trauco (Flamengo), Tapia (Feyenoord), Yotun (Cruz Azul), Flores (Morelia), Cueva (Santos), Carrillo (Benfica). Guerrero (Internacional) fungeert op zijn 35 jaar als topschutter aller tijden in Peru nog steeds als diepe spits. Jefferson Farfan was er door blessure niet bij.

Tweede bal rond Guerrero
Peru startte stevig. In balbezit koos het voor een soort valse rechterflank waarbij Flores constant in de as speelde in de buurt van target man Guerrero. Rechtsback Advincula ving het gebrek aan breedte af en toe op door hoger te gaan spelen op de zijkant wanneer Peru aan het combineren ging. La Blanquirroja kozen echter vooral voor een directe aanpak.

Daarbij stonden eenvoudigweg twee zaken centraal:

• In de eerste plaats ging Peru erg compact staan. De defensie schoof hoog op, op rechts kwam Flores dicht aanleunen bij Guerrero en zijn omgeving werd overbevolkt waar mogelijk, met het middenveld dicht bij hem
• Nadien werd de lange bal gespeeld richting Guerrero die de bal trachtte door te koppen op lopende spelers. Wanneer dit niet lukte moesten zijn ploegmaats rond hem de tweede bal winnen. Guerrero wint echter 7 van zijn 12 luchtduels

Lange bal van achteruit door Peru dat erg compact staat. Flankaanvallers en Cueva (op 10) bewegen rond Guerrero voor de tweede bal. Defensie en verdedigende middenvelders staan ook klaar voor de omschakeling

Veel direct doelgevaar leverde dit dan weer niet op. Toch zorgde het voor een bepaalde vorm van controle: Brazilië had het moeilijk om tot rustig, progressief balbezit te komen zonder veel druk vanwege de vele hoge ballen. Bovendien lokte de ervaren Guerrero zo ook 4 overtredingen uit waardoor zijn team op spelhervattingen ballen in de zestienmeter van de Brazilianen kon droppen. Uit die fases creëerden de Peruvianen echter te weinig gevaar.

In balverlies positioneerden de Brazilianen zich in een 4-1-4-1 formatie met een doorschuivende Arthur naast Coutinho als aanvallende middenvelder en Jesus op de rechterkant. De Seleçao kozen niet voor hoge pressing, de centrale verdedigers van Peru kregen de nodige tijd aan de bal. Vaak werd er, zoals eerder meegegeven, voor de snelle lange bal richting Guerrero gekozen. Dit verklaart waarom Brazilië de bal meer dan de helft van de keren laag veroverde, dicht bij het eigen doel (42/73 recuperaties). Toch probeerde Peru ook af en toe de favoriet uit te spelen tussen de linies.

Dit gebeurde vooral met de uitzakkende centrale middenvelder Yotun op links. Hij liet zich inzakken naast de centrale verdedigers en lokte de pressing van Arthur uit waardoor ruimte ontstond tussen de linies. Peru trachtte die te benutten met Carrillo tussen de linies maar de snelheid van uitvoering en technische zuiverheid van de middenvelders en verdedigers in kwestie bleek toch vaak te laag om een efficiënte aanval toe te laten.

Middenvelder Yotun (19-wit) zakt uit & lokt Arthur (8-geel) naar zich om te pressen. Er ontstaat ruimte tussen de linies die Peru benut via de back Trauco (6), maar Carrillo verliest de bal door een technische fout tussen de linies

Aanvallen met slechts 4 spelers

Brazilië daarentegen probeerde aan de bal wel de nodige rust te voorzien. Het koos niet te snel voor diepe, voorwaartse ballen maar probeerde Peru uit hun tent te lokken. De bewuste keuze om bijna voortdurend de vier verdedigers laag te houden, gesteund door Arthur en Casemiro net voor hen zorgde ervoor dat Brazilië weinig mensen had voor de bal. Een groot nadeel natuurlijk, al heeft het ook zijn voordeel. Namelijk dat Peru met veel mensen echt druk moest zetten en uit positie moest lopen om een effectieve kans te maken op balverovering tegen die zes Brazilianen.

Peru positioneerde zich in balverlies in een 4-2-3-1 formatie waarbij Guerrero trachtte om de centrale verdedigers van Brazilië te splitten om ze richting flank te duwen. Dit lukte echter amper. Meestal gaf Guerrero pressing op Tiago Silva die er toch kon uitkomen via Marquinhos, van daaruit ging de aanvallende middenvelder Cueva vooruit verdedigen op de centrale verdediger. Beide middenvelders van Peru kozen in die situatie ook vaak om allebei door te drukken richting Casemiro en Arthur. Dit zorgde uiteraard voor heel wat ruimte tussen de linies maar die werd amper benut door de Brazilianen en Coutinho in het bijzonder. Door de beperkte aanwezigheid tussen de linies was het moeilijk kansen te creëren vanuit de combinatie voor de thuisploeg. Veel passes recht op recht van de back naar de flankaanvaller waren het gevolg. Logisch dan ook dat Peru meer hoge balrecuperaties had op de helft van de tegenstrever dan de Brazilianen, 31 tegenover 21.

Matige aanvallende bezetting bij de Brazilianen. Vier verdedigers blijven achter de bal en spelen achterin rond met Casemiro & Arthur kort voor hen. Peru moet risico’s nemen wil het hoog druk zetten

Tegelijk bleek al snel dat beide Braziliaanse flankaanvallers beter waren dan hun rechtstreekse tegenstander. Gabriel Jesus is 1v1 kwalitatiever dan Trauco, aan de overzijde hetzelfde verhaal met Everton tegen Advincula. En zo geschiedde, op het kwartier Jesus met een slimme, diepe loopactie. De bal komt bijna recht op recht diep op Jesus die het in 1v1 situatie haalt van Trauco en de bal voor doel brengt. Advincula heeft geen oog voor zijn tegenstander Everton die in zijn rug de 1-0 knap binnentrapt. Uiteindelijk wonnen zowel Jesus als Everton 3 van hun 4 aanvallende 1v1 situaties tegen hun rechtstreekse tegenstander, voldoende om tot een aantal kansen te komen.

Kort voor rust krijgt Peru uit het niks een strafschop toegekend na een knappe infiltratie van Cueva die leidt tot een handsbal, 1-1. Binnen de drie minuten staat het echter opnieuw in het krijt. Firmino met een sterk staaltje gegenpressing, na balverlies verovert hij de bal opnieuw en speelt de bal slim op Jesus die centraal dieploopt, 2-1.

Jesus & Coutinho in de as
In de tweede helft veranderde het spelbeeld niet zo erg. Het grootste verschil was dat Brazilië beter de ruimte tussen de linies benutte en Coutinho vaker aan de bal kreeg. De middenvelder kon vanuit de linkerhalfspace dan ook verschillende keren gevaarlijk versnellen, de laatste pass of afwerking bleek echter niet precies genoeg.

Weinig onderlinge dekking op het middenveld bij Peru (wit), Coutinho (geel) kan gebruikmaken van de ruimte tussen de linies en verschillende keren oprukken naar het doel met de bal aan de voet.

Wanneer Coutinho niet kon bereikt worden, was het vaak de afhakende Firmino die zich goed aanspeelbaar maakte tussen de lijnen. Van zodra de Peruviaanse defensie doordekte, zorgde Jesus met een centrale loopactie voor dreiging net zoals bij het tweede doelpunt.

Firmino (geel) laat zich uitzakken tussen de linies en combineert met Coutinho. Jesus (blauw) profiteert van de ruimte en duikt diep in de as vanop de rechterflank, net zoals bij het 1e doelpunt

Hierdoor was Brazilië een stuk dominanter en creëerde het meer kansen dan in de openingsfase van de match.

Een tweede gele kaart voor Jesus zorgde voor een nieuw spelbeeld, Peru ging opnieuw volop geloven in z’n kansen. Beide backs gingen veel hoger spelen en Brazilië moest noodgedwongen achteruit. Bondscoach Tite koos voor een 4-4-1 en wisselde eerst Firmino, nadien ging ook Coutinho naar de kant. Alles op het vasthouden van de krappe zege dus met Militao als nieuwe rechtsback, Dani Alves als rechtsmidden en Richarlison als diepe spits.

Met tal van wissels, het nodige tijdrekken en theater bij kleine overtredingen haalden de Brazilianen het tempo grotendeels uit de partij waardoor de klok genadeloos wegtikte. Tot echt grote kansen kwam Peru dan ook niet meer, ondanks dat het nog extra aanvallende mensen in de strijd gooide. Meer nog, een nieuwe individuele actie van een winger (Everton) zorgde voor de bevrijding toen die neerging en de scheidsrechter naar de stip wees. 3-1. Vijf jaar na de beschamende WK-uitschakeling tegen Duitsland pakt Brazilië opnieuw een beker op eigen bodem.