Voor het eerst sinds lang was Charleroi geen duiventil in de zomerperiode: Ederson was de enige basisspeler die Mambourg verliet en ook de trainersstaf onderging geen wijzigingen. De club wil verder bouwen op de mooie 10e plaats die het vorig seizoen behaalde.

Mogelijke basisploeg Charleroi

Felice Mazzu kiest voor een 4-4-2 met aanvallende inslag. In doel begint Mandanda aan een nieuw seizoen in de basis, al kreeg hij er met de 33-jarige Penneteau (meer dan 400 wedstrijden in Ligue 1) een stevige concurrent bij. In de viermansverdediging vormen Martos en Dewaest het centrale duo. Beiden zijn degelijke verdedigers maar werden de eerste wedstrijden te vaak aan hun lot overgelaten door ploegmaats. De offensieve impulsen van rechtsachter François (van oorsprong een aanvaller) en kapitein N’Ganga zijn soms iets te oncontroleerbaar, waardoor de Carolo’s kwetsbaar worden in verdedigend opzicht.

Centraal op het middenveld lijkt Mazzu nog op zoek naar het ideale duo. De combinatie Daf & Diandy heeft duelkracht te koop, maar mist voetballend vermogen. Marcq & Saglik is dan weer iets te veel techniek en te weinig power. Enkel Marcq lijkt zeker te zijn van een basisplaats met dank aan zijn uitstekende passing en vista. Naast hem lijkt Diandy misschien nog de beste optie om de verdedigende stabiliteit te waarborgen. Want daar schort het aan bij Charleroi: defensieve zekerheid en ervaring. Juist gepositioneerd staan, niet allemaal naar voor lopen en een professioneel foutje maken op het juiste moment. Het gevolg laat zich raden: 9 tegengoals in de eerste 4 matchen. De komst van Geraerts lijkt in dat opzicht alvast een uitstekende zaak: van zodra hij fit is, komt hij in principe in de basiself.

Op de flanken staat er op links met Tainmont een winger met power, loopvermogen en een uitstekende voorzet. De Franse linkspoot speelde nog nooit op het hoogste niveau maar heeft voldoende kwaliteiten om belangrijk te worden voor de Zebra’s. Op rechts staat met Ndongala een pocketspeler: snel wegdraaien en buitenom gaan zijn z’n specialiteit, de laatste pass is wat minder. En ook hij mist duelkracht en intelligentie om verdedigend mee te denken. Met Neeskens Kebano zit nog een creatieve, talentvolle middenvelder op de bank.

In de spits werd resoluut gekozen voor het duo Fauré-Kitambala. Fauré is de goalgetter: ervaring te koop, torinstinct en dodelijk efficiënt in de 16. Zijn actieradius is beperkt, de snelheid wat afgebot maar scoren kan hij als de beste. Vorig jaar maakte hij er 8 in 12 wedstrijden. Kitambala, overgekomen van Auxerre, is de ideale bliksemafleider. Hij heeft snelheid, techniek en komt regelmatig in de bal om combinaties op gang te brengen. Een constant hoog niveau halen, bleek echter al moeilijk voor de Franse Congolees. Rossini is het breekijzer op de bank, Thiaré en Coulibaly zijn de minder interessante wisselmogelijkheden.

Charleroi presenteerde zich de afgelopen weken als een goed voetballend geheel met veel aanvallende intenties en infiltraties. De laatste pass en afwerking staat echter nog niet op punt. Dat gecombineerd met de defensieve chaos die er te vaak was, zorgde voor veel dom puntenverlies. Charleroi mist ervaring en leepheid (voldoende verdedigers overhouden tijdens de aanval, foutje maken in de omschakeling) om beter te doen dan vorig seizoen. Het beste voorbeeld was de wedstrijd tegen Waasland-Beveren: geen kans weggeven tot minuut 60. Een ongevaarlijke voorzet wordt dan door de kapitein, die niet onder druk staat, in hoekschop gewerkt waaruit een goal komt.

Op Mambourg zullen we nog veel mooie wedstrijden met een dozijn kansen zien, maar of dat steeds in het voordeel van Charleroi zal uitvallen valt te betwijfelen. Een zorgeloos seizoen mag geen probleem zijn met de kern, maar er zal mentale weerbaarheid nodig zijn om de slechte start achter zich te laten.

De Vraag: hoe snel krijgt Mazzu defensieve mechanismen in de ploeg?
Prognose: 11e