‘Aan een nieuw stadion en een ploeg bouwen, dat lukt niet samen.’ Een, mogelijk terecht, excuus dat de voorbije seizoenen graag gebruikt werd door menig Gentbestuurder. De Ghelamco Arena is nu af, geen excuses meer.

Mogelijke elf KAA Gent

Hein Vanhaezebrouck kreeg zo goed als alle sportieve macht bij KAA Gent. Hij haalde tal van spelers waar hij al eerder mee samenwerkte: Gershon, Belhocine, Raman én Kums die hij meteen tot kapitein bombardeerde. De coach gebruikte de voorbereiding en de eerste competitiewedstrijden om zijn 3-5-2 systeem in te slijpen. Dat liep echter heel stroef, en de ploeg begon beter te voetballen wanneer men overschakelde op 4-3-3. Het is afwachten of Hein leerde uit zijn fouten (zoals koppig aan 3-4-3 vasthouden bij Genk),of zich flexibel opstelt in de weg naar succes. Aangezien het een capabel vakman is, kiest hij hoogstwaarschijnlijk wel voor de 4-3-3.

In doel is Sels een zekerheid: hij maakt amper fouten, staat voor soberheid. Ook uitvoetballend staat hij zijn mannetje, wat noodzakelijk is in het systeem van Vanhaezebrouck. Vandenbussche, overgekomen van Heerenveen, moet zich tevreden stellen met een plaatsje op de bank.

Achterin startten de Buffalo’s met een driemansdefensie. Belhocine centraal, geflankeerd door Gershon en Puljic. Die laatste bleek voetballend echter geen meerwaarde, meer nog: de opbouw stokte steeds hem. Nu Vanhaezebrouck overschakelde op een 4-mansverdediging met slechts 2 spelers centraal, is Puljic het logische slachtoffer. Belhocine brengt ervaring en duelkracht in de ploeg, hij is echter helemaal niet wendbaar en heeft het moeilijk met lopende mensen. Gershon is een meerwaarde met zijn positiespel en coaching in het hart van de verdediging. Op de linkerflank liggen Asare en Oussalah in balans. Die eerste krijgt momenteel de voorkeur, vooral omdat Oussalah door de blessure van Soumahoro ook al linksvoor speelde. Op rechts is er minder luxe, daar is de jonge Foket zeker van een basisstek. De spoeling achterin is vrij dun, een blessuregolf kan punten kosten.

Het centrale middenveld bestaat, ongeacht de gekozen formatie, uit Kums en Renato Neto. Die eerste bepaalt het tempo van de Buffalo’s: temporiseren of ritmeversnellingen? Alles start bij Kums, dat is ook de zwakte van dit KAA Gent. De ploeg die tegelijk Kums uit de wedstrijd kan houden en de opbouw bij de verdedigers van Gent snel onder druk kan zetten, brengt hen in grote moeilijkheden. Want zeker zonder Soumahoro wordt het spel van Gent dan erg voorspelbaar: een pass achteruit of de lange bal richting Depoitre en eventueel Lepoint.

Die Lepoint stond al even achter de diepe spits, een duidelijke komaf met het feit dat een 10 over flair en voetbalinzicht moet beschikken. Hij brengt vooral duelkracht in het elftal bij de pressing en is aanwezig in de box bij voorzetten. Bij het echt opbouwen van een aanval houdt hij zich wat afzijdig. Daarom begint Vanhaezebrouck ook volstrekt logisch naar Milicevic te grijpen: een meerwaarde dankzij z’n creativiteit, uitstekende pass en dito traptechniek. Op de flanken leken Soumahoro & Raman het pleit te hebben gewonnen. Al toonden Habibou (op links) en Dejaegere (op rechts) zich de laatste wedstrijden erg gedreven en kwaliteitsvol. Van der Bruggen zit op de bank. Nieuwkomer Zolotic kreeg zijn kans, maar verknalde die in de eerste wedstrijden.

In de spits, daar lijkt onweer op komst: Depoitre, Pollet, Pedersen en Habibou (al uitgeweken naar de flank) vechten allen voor 1 plaatsje. Geen van hen staat duidelijk op 1 in de rangorde, al zette Depoitre een goede stap in die richting. Toch is het zaak voor de coach om snel duidelijkheid te scheppen in de hiërarchie anders zou het wel eens snel tot onvrede kunnen komen. En als Vanhaezebrouck iedereen overtuigt om zich in zijn rol te schikken, kan het straks zelfs een wapen zijn om een verschillende type aanvallers in de rangen te hebben.

Gent draait op volle toeren: het heeft in alle linies kwaliteit in huis en heeft een topcoach. Toch lijkt het nog niet klaar voor een titelstrijd: achterin is er te weinig kwaliteit in de breedte en deze ploeg mist ervaring als het aankomt op spelen voor de prijzen. Het wordt dan ook belangrijk met de voeten op de grond te blijven en intussen een duidelijke pikorde binnen de spelersgroep te creëren om mogelijke ruzies te ontmijnen. Als Hein de rust weet te bewaren, is top-3 mogelijk.

De Vraag: 3-5-2 of 4-3-3?
Prognose: 3e plaats