Toen vorig seizoen het behoud verzekerd was, gooide Stanley Menzo de académiciens voor de leeuwen. Lierse wil die lijn doortrekken en met de youngsters nu ook ten strijde trekken in de reguliere competitie. Zijn ze daar klaar voor?

De elf van Lierse

Net als veel van zijn collega’s kiest Menzo bij Lierse voor een 4-3-3. Een verzorgde opbouw en bewegingsvoetbal brengen, dat is de uitdaging. In doel staat met Berezovskyi een zekerheid. De Oekraïner heeft uitstekende reflexen, is sterk op hoge ballen en voetbalt degelijk mee. Een topper naar Liersenormen. Goris is zijn waardige doublure.

De defensie is relatief onervaren met van links naar rechts Hanin (24 jaar), Buyssens (28), El Messaoudi (19) en Traoré (22) . Hanin, de Franse linksachter, viel al op in positieve zin: hij is snel en heeft een uitstekende voorzet. Op rechts is Traoré een gelijkaardig type maar hij lijkt verdedigend minder secuur te zijn dan zijn overbuur. Centraal achterin verdiende El Messaoudi een basisplaats, vorig seizoen speelde hij al een half seizoen op het middenveld. Hij anticipeert degelijk, voetbalt erg goed mee, maar maakt af en toe een ‘schoonheidsfoutje’ die Lierse nog goals zal kosten (zie strafschop op Lokeren). Hij werd al gekoppeld aan Buyssens (pakte een domme rode kaart) en Bensebaini (19). Al komt straks de ervaren Swinkels gewoon terug in de ploeg na zijn blessure. Mogelijk schuift El Messaoudi dan opnieuw op naar het middenveld. Al heeft Menzo met enkel Ngawa amper fitte verdedigers op de bank.

De buffer voor de verdediging wordt gevormd door Wils en Zizo, de tweede académicien. Zizo moet voor creativiteit zorgen, maar het rendement van zijn acties ligt nog veel te laag. Wils brengt duelkracht en verdedigend denken bij. Woelwater Bourabia staat op de 10: hij was vorig jaar clubtopschutter, maar is hij nog mobiel genoeg? Hij speelt al lang met knieproblemen en zijn actieradius lijkt sterk verminderd in vergelijking met vorig seizoen. Toch kan hij belangrijk zijn met goed getimede infiltraties, want één ding moet je de Franse Marokkaan wel nageven: infiltreren, koppen en trappen op doel, dat kan hij wel.

Op de flanken heeft Lierse met Wanderson en Losada twee voetballers met een fluwelen techniek. Wanderson heeft een explosieve versnelling met bal aan de voet maar is wisselvallig en zijn acties leveren weinig op. Losada is de patron van de ploeg: hij start op rechts en komt vaak naar binnen om van daaruit de combinatie op te zetten. Met Traoré achter zich heeft hij ook iemand die de ruimte die hij laat in aanvallend opzicht kan opvullen. De Argentijnse kapitein kampt echter met een groot probleem: efficiëntie. Vorig seizoen knalde hij er maar 4 tegen de netten, wat gezien de goals van Bourabia en Watt toen geen groot probleem was. Maar wie wordt nu dé doelpuntenmaker?

Keita toonde de eerste speeldagen dat hij de leemte misschien kan invullen, hij is snel en heeft een neus voor goals. Maar hij heeft duidelijk een mindere je m’en fous mentaliteit dan Watt, wat in degradatienood misschien wel de belangrijkste kwaliteit is van een spits. Vellios speelde zo goed als nooit in Engeland, en Kouemaha heeft tijd nodig om naar zijn beste vorm toe te groeien. Dolly Menga blijft een mysterie.

Veel techniek, frivoliteit en flitsenvoetballers op het Lisp dit seizoen. Compactspelende teams uit verband voetballen met snelle combinaties of via spelhervattingen, dat toonde Lierse nog niet. Het moet dringend frivoliteit koppelen aan efficiëntie en gevaar. De Pallieters verloren met Hoefkens, Corstjens en Ghaly belangrijke ervaring en met Watt even belangrijke doelpunten. Als het met deze jonge kern al vroeg tegen de degradatie moet knokken, wordt het geen Lierke Plezierke dit seizoen…

De Vraag: hoe snel pakt Lierse punten?
Prognose: 13e