Geen rasechte 9 en geen sterke vleugelverdedigers. Dat was zonder twijfel de grootste zorg van de Duitse media bij aanvang van het WK. Maar zie daar, meteen 3 goals van gelegenheidsspits Thomas Müller.
door Bart Plasschaert

Mario Götze als valse 9? Of toch ouderdomsdeken Miroslav Klose aan zijn WK-record helpen? Er waren heel wat vraagtekens wie Joachim Löw zou opstellen als diepe spits, de keuze viel uiteindelijk op Müller. Wat was zijn rol in de overwinning van ‘Die Mannschaft’?

Müller wordt al sinds jaar en dag geprezen omwille van zijn uitstekende fysieke kwaliteiten, uiterst professionele ingesteldheid en zijn voetbalinzicht. Zijn polyvalentie is bovendien een grote troef, en daardoor speelde de Duitser nog niet veel als diepe spits.

Zijn rol vandaag als spits was erg duidelijk. In balbezit verlangde Löw van Müller voortdurend beweging en een grote betrokkenheid in het combinatiespel. Logisch, anders had hij wel dé afwerker (die minder betrokken is in het spel) Klose opgesteld. Müller maakte zich de hele match uitstekend aanspeelbaar. Hij haakte vaak af, waardoor hij een verdediger van Portugal uit positie lokte, en zo ruimte maakte voor medespelers die diep konden lopen. Daarnaast zocht hij een aantal keer de diepte maar dat was eigenlijk heel erg beperkt in vergelijking met de speelstijl van Klose. De reden daarvoor kan natuurlijk de snelheid van Portugalverdediger Pepe zijn.

Müller start in buitenspelpositie en loopt weg uit rug van verdediging naar de flank.

Het was ook opvallend hoe Müller zich vrijliep om uit de buurt van die Pepe te blijven. Hij positioneerde zich bijvoorbeeld vaak in buitenspelpositie. Het nut? Zijn verdedigers verliezen het fysieke – en oogcontact. Daarvan maakte Müller meermaals gebruik door uit de rug van de verdediging naar de buitenkant te gaan en daar de bal te vragen. Hij deed dit vooral op de Duitsers hun rechterflank, ver weg van Pepe. Müller lag van daaruit verschillende keren aan de basis van enkele mooie combinaties die eindigden in het centrum. Het eerste doelpunt, de strafschop, kwam ook voort uit zo’n actie (zie foto).

Van daaruit zet hij verschillende gevaarlijke combinaties op die eindigen in het centrum bij infiltrerende ploegmaats.

Tevens is het defensieve werk dat Müller opknapt enorm. In dat opzicht, zocht hij overigens wel vaak Pepe op. Die verdedigende inzet (en klein toneeltje) zorgde er bovendien voor dat Pepe zich opnieuw liet verleiden tot een domme rode kaart, waardoor Duitsland de wedstrijd met een man meer rustig kon uitspelen.

Van een spits verwacht een coach uiteraard ook doelpunten en die bracht Müller. Zijn drie goals tonen ook zijn veelzijdigheid: snel, slim, een voorbeeldige mentaliteit en hij lijkt zich nu ook te ontpoppen tot goalgetter. Zijn 2^e en 3^e doelpunt waren echte spitsengoals: juist positie kiezen in de zestien, anticiperen, snel reageren en koel afmaken. Dat hij kan scoren toonde hij al op het vorige WK, maar daar kon hij maar vanuit de luwte aanvallen en niet als diepe spits. Eén ding is zeker, in de latere fase van dit tornooi zal Müller zeker nog zijn nut bewijzen. Tegen de kleinere ploegen kiest Löw misschien wel voor Klose maar Müller lijkt het prototype te zijn van de toekomstige diepe spits. Iemand die slim vrijloopt, actief meedoet in de combinatie, fysieke kwaliteiten en een voorbeeldige werkersmentaliteit.