Gent verrast met sterke Europese wedstrijden en toont zich wisselvallig in eigen land; Club Brugge kampt daarentegen met een vertrouwenscrisis. Vanuit tactisch oogpunt waren de PO-wedstrijden tussen Gent & Club Brugge vorig seizoen heel interessant, vandaag was het dat opnieuw.
Opstellingen KAA Gent – Club Brugge
Hein Vanhaezebrouck hield uiteraard vast aan zijn gekende 3-4-3 met ‘valse wingers’ die Gent vorig jaar kampioen maakte en koos voor volgende elf namen: Sels; Nielsen, Mitrovic, Asare; Kums, Neto, Foket, Moses; Milicevic, Matton en Depoitre.
Michel Preud’homme stuurde deze spelers de wei in: Bruzzese; Meunier, Duarte, Mechele, De Bock, Simons; Vanaken, Vormer; Izquierdo, Pereira, Vossen. Wie de namen ziet, denkt meteen aan de 4-4-2 die Club de voorbije weken op de mat bracht, maar de coach had iets anders in gedachten met een 5-2-3 en Simons in de defensie. Vanaken speelde centraal op het middenveld naast Vormer, Vossen speelde verrassend genoeg als rechterflankaanvaller.
Koppeltjes op het middenveld
De strategie van de bezoekers werd al snel duidelijk. Simons speelde als mandekker op diepe spits Depoitre. Dit liet Mechele en Duarte toe om hét gevaar van de Buffalo’s, ‘de valse wingers’, op te vangen. Zij dekten door naar het middenveld op respectievelijk Milicevic & Matton. Die twee bewogen goed tussen de linies maar hadden steeds een stevige verdediger in de nek en kregen zo in de beginfase geen voet aan de grond.
Op het middenveld werden koppeltjes gevormd: Vanaken ontfermde zich over Renato Neto, Vormer moest motor Kums aan de ketting leggen. Voorin koos Club ook voor pressing met lef: wanneer Sels wilde opbouwen, zetten de drie aanvallers van Blauw-Zwart de Gentse verdedigers vast waardoor Sels steeds voor de lange bal koos.
Het plan werkte, echter slechts een kwartier. Moses Simon koos voor variatie en zette voor vanop rechts die Meunier tot een oerdomme fout verleidde in de zestien, strafschop en 1-0 voor Gent. De eerste helft kabbelde verder: Gent had balbezit, Club verdedigde degelijk waardoor het geen kansrijke eerst helft werd.
Bijsturen aan de rust
Het was voorspelbaar dat Vanhaezebrouck zijn pionnen in de rust zou bijsturen. Als Club zijn mannen met hardnekkige mandekking wil vastzetten, moet er simpelweg meer variatie in het spel komen: Veel meer beweging van de valse wingers, diepgang van de echte wingers (Foket & Simon) en variatie in het vrijlopen bij diepe spits Depoitre. Club op zijn beurt, op achterstand, zou het roer moeten omgooien en in een 4-4-2 of 4-3-3 de thuisploeg proberen vast te zetten.
Bij Club gebeurde er helemaal niks tijdens de rust, bij Gent wel. Eerst en vooral paste het de opbouw van achteruit aan: Foket zakte meer terug wanneer Sels de bal had. Daardoor kwamen vier verdedigers en Sels tegen drie aanvallers van de bezoekers waardoor het uitvoetballen beter lukte en Kums meer in het spel kon betrokken worden.
De thuisploeg speelde ook met meer variatie voorin wat meteen tot de tweede penalty van de middag leidde: Depoitre week uit naar de rechterflank, centraal waren positiewissels, wat uiteindelijk tot de voorzet van Depoitre en een schot richting doel resulteerde. Het afstandsschot ging tegen de hand van Meunier, penalty en 2-0. Boeken toe. De Gentse motor raakt in gang en walst over een onherkenbaar Brugge dat niks aan zijn speelstijl veranderde, eindresultaat: 4-1.
Spelstijl vs geen spelstijl
KAA Gent reikt stilaan terug de hand naar het niveau dat het vorig seizoen in PO I haalde. De seizoensstart verliep wisselvallig, zeker tegen verdedigende ploegen hadden de mannen van Vanhaezebrouck het moeilijk. De laatste weken voetbalt zijn elftal echter goed mee tegen Europese topploegen en ook in eigen land vindt het de oplossing tegen tegenstanders die met vijf man achterin spelen. Het lijdt geen twijfel dat Gent op dit moment nog de beste ploeg van het land is, de play-offs zijn uiteraard nog ver weg.
Club Brugge daarentegen is onherkenbaar. Preud’homme wisselt van spelsysteem als van ondergoed. Vandaag had hij wel een aantal argumenten om te kiezen voor een 5-2-3, de keuze voor Vossen ipv Dierckx was dan weer verkeerd. Erger was de naïviteit om tijdens de rust niet bij te sturen, of is het gelatenheid?
De bespreking van Clement tijdens de rust vatte eigenlijk alles samen: “We zetten Gent goed vast, maar creëren zelf nog te weinig.” Gent bouwde de laatste seizoenen een eigen speelstijl uit, Club heeft die niet en past zich daarom maar wekelijks aan de tegenstander aan.
Lange Bal 