Beginformaties van KAA Gent en Standard Luik

Voor Yannick Ferrera was het met Standard Luik de tweede ‘voorbereidingswedstrijd’, al zouden punten meer dan welkom zijn voor de Rouches. Gent tankte vertrouwen in de Champions League en wilde de titelmatch van vorig jaar graag herhalen.

Vanhaezebrouck koos opnieuw voor zijn gekende 3-4-3 opstelling. De namen: Sels; Nielsen, Mitrovic, Asare; Foket, Kums, Neto, Soumahoro; Milicevic, Depoitre en Raman.

Ferrera verraste met een 5-3-2 met volgende elf spelers: Thuram; Dussaut, Fioré, Van Damme, Arslanagic, Andrade; Yattabara, Trebel, Dossevi; Emond en Knockaert. Achterin miste hij met Teixeira en Scholz veel kwaliteit, in de plaats kwamen met vijf verdedigers kwaliteit. Het zou Standard zuur opbreken.

Laag blok
De nieuwbakken Luikse coach kent de sterkte van Gent: Milicevic & Raman hun infiltraties en beweging tussen de linies opvangen, Foket niet laten oprukken langs de flank, motor Kums kort dekken en ook nog eens de balvaste Depoitre aan de ketting leggen ; dat was het plan. Daarvoor paste Ferrera zijn veldbezetting aan en koos voor een laag blok op de eigen helft om de ruimte in de rug van KAA Gent aan te vallen met Emond, Knockaert en Dossevi.

Het plan wierp al snel zijn vruchten af toen Knockaert op de tegenaanval na een rush van 53 meter de 0-1 op het bord trapte. Standard gaf achterin niks weg en Gent vond geen oplossing tegen de vijfmansdefensie. Fioré had Depoitre in de tang, verdediger Andrade ving Foket makkelijk op. Milicevic & Raman werden kort gedekt door Arslanagic en Van Damme. Als de twee ‘valse wingers’ te diep terugzakten, nam het Luikse middenveld die taken uitstekend over. Op het middenveld kregen Kums en Neto weinig tijd aan de bal, want zowel Trebel als Dossevi dekten heel snel vooruit door toen één van hen de bal kreeg aangespeeld.

Standard kon meermaals gevaarlijk zijn met de snelle Knockaert, de slim bewegende Emond. Zij werden in hun drang naar diepgang gesteund door de centrale middenvelders Trebel en Dossevi die de counters goed hielpen opbouwen.

Veel hoekschoppen
De thuisploeg had het moeilijk om te dreigen. Zowel Milicevic & Raman waren onzichtbaar en kwamen te stereotiep naar de bal toe waardoor ze nooit uit de dekking van de Standarddefensie geraakten. Er was geen evenwicht in het vrijlopen: weinig spelers liepen diep, er werd alleen in de bal gekomen: veel balbezit voor Gent maar weinig gevaar was het gevolg. Enkel Soumahoro kon op de linkerflank voor dreiging zorgen in de talrijke 1-tegen-1-situaties met Dussaut, waar het wel veel hoekschoppen uit puurde.

De 1-1 kwam er dan toch door slim lopen van Milicevic in dezelfde zone als Raman. Standard verloor even de organisatie waarna er (weliswaar vanuit buitenspel) kon gescoord worden door Gent.

Niet veel later was er een nieuwe situatie waarin bij Gent te veel spelers in de bal kwamen, waarop krachtpatser Depoitre slim reageerde met een loopactie in de diepte. Arslanagic, zoals al eerder aangegeven nog te zwak voor een PO I-ploeg, trok domweg aan de noodrem en mocht douchen met rood. Tot overmaat van ramp trapte Milicevic dezelfde vrije trap nog tegen de touwen, 2-1 en Standard met vieze papieren de rust in.

Lopende mensen
De Rouches stoomden echter met veel lef de kleedkamer uit. Ferrera herschikte zijn pionnen tot een 4-2-3 en wilde snelle pressing. Emond werd de centrale spits met Knockaert en Dossevi op de flanken. Centraal zorgden Trebel en Yattabaré nog steeds voor felle druk op het duo Kums-Neto. Achterin moest er nu vaak man op man worden gespeeld tegen de lopende mensen van Gent met alle risico’s vandien. Dussaut speelde op rechts, Fioré & Van Damme centraal en Andrade op links.

De bezoekers kregen meteen een aantal kleine kansjes maar in de 62^ste minuut lijkt de beslissing gemaakt als Matton een afvallende bal uit een hoekschop droog binnenknalt. Wanneer twee minuten later Dussaut nog met een lichte rood wordt weggestuurd, gooit Standard de handdoek.

Ferrera schakelt om naar een 4-3-1 en wisselt enkele sterkhouders. Gent krijgt de tijd om rustig de bal rond te spelen. Met Kums die meer vrijheid krijgt, Foket die naar hartelust kan oprukken en Moses Simon die geprikkeld invalt, hebben de Buffalo’s nog talrijke mogelijkheden om de score op te drijven. Uiteindelijk is het Matton die de 4-1 eindstand op het scorebord zet.

Voorlaatste plaats
Gent bevestigde in de tweede helft het goede Champions Leaguevoetbal en schudt het doelpuntenprobleem van zich af met vier goals. Toch blijven ze het moeilijk hebben om tegen een laag, stevig blok (vandaag Standard met 5 achterin) kansen te creëren en de ruimte in de rug van de eigen verdediging makkelijk te controleren. Op dat vlak lijkt Europees voetbal voor deze kern een verademing, omdat de topploegen daar wél van eigen sterkte uitgaan en de Buffalo’s de ruimte geven om hun eigen voetbal te brengen.

Ferrera kan zijn ploeg straks ondanks de nederlaag wat lichtpunten aanbieden. Er stond een stevig blok, een uitstekende mentaliteit en de Luikenaars de kampioen 40’ aan het wankelen brengen. Het gebrek aan kwaliteit achterin was eens te meer de katalysator van een zware nederlaag, het is wachten op de terugkeer van het duo Teixeira, Scholz. In tussentijd pakken de Rouches maar beter punten want het staat momenteel op de voorlaatste plaats geparkeerd.

Samenvatting KAA Gent – Standard