KAA Gent won zijn laatste drie thuiswedstrijden tegen Club Brugge en ook vandaag was dat de enige optie om de titeldroom levend te houden. Voor de bezoekers was puntenverlies daarentegen geen ramp, een overwinning zou hen echter wel heel dicht bij een eerste kampioenschap in elf jaar tijd brengen. De clashes tussen Gent & Club Brugge waren in het recente verleden vaak een knap tactisch steekspel en ook vandaag loste de match de hoge verwachtingen in.
Startopstellingen van Gent (in 3-5-2) en Club Brugge (in 4-3-3)
Hein Vanhaezebrouck miste onder andere Asare, Matton en Dejaegere en koos daarom resoluut voor het verrassingseffect, hij draaide zijn driehoek voorin om en koos voor een 3-5-2 met torens Depoitre en Coulibaly als spitsen en met Milicevic in steun. Geen 3-4-3 dus deze keer. De volledige elf: Sels, Nielsen, Mitrovic, Gershon, Kums, R. Neto, Foket, Saief, Milicevic, Depoitre en Coulibaly.
Michel Preud’homme koos voor een 4-3-3 met Butelle, Meunier, Engels, Denswil, De Bock, Simons, Claudemir, Vormer, Vanaken, Izquierdo en Diaby.
Het doel van de Bruggelingen was identiek aan die in hun laatste, succesvolle, confrontaties op Jan Breydel: Gent niet laten voetballen door voorin snel druk te geven op de bal. Nu was het Vormer (en niet Vanaken zoals in de vorige matchen) die de taak kreeg om vanuit positie 10 hoog te gaan storen op Mitrovic, terwijl Diaby zich tijdens de Gentse opbouw bekommerde om Nielsen. Vanaken moest op zijn beurt pendelen tussen Gershon en Saief. Simons en Claudemir kregen de opdracht snel door te dekken op de Kums en R. Neto om zo alle korte passes onmogelijk te maken en Gent te dwingen tot de lange bal en tot de lijf-aan-lijfgevechten.
De torens van Gent
Hierop had Vanhaezebrouck echter duidelijk geanticipeerd met de vorige wedstrijden al in het achterhoofd. Hij koos er dan ook meteen voor om met twee stormrammen aan te treden die de bal konden bijhouden als zijn defensie te snel onder druk kwam in de opbouwfase. En dat werkte: Depoitre (tussen Denswil & De Bock) en Coulibaly (tussen Engels en Meunier) kozen voortdurend goed positie tussen de centrale verdediger en de flankverdediger van Club Brugge waar ze de ene lange bal na de andere te verwerken kregen.
De positiekeuze van Coulibaly en Depoitre was een slim plannetje om zo de kopbalsterke Engels en Denswil te verwarren of uit het centrum weg te trekken. Daarvan moest de intelligente Milicevic proberen profiteren om in de rug van de centrale verdedigers te duiken op eventueel gedevieerde ballen.
Tegelijk werden de backs, Meunier & De Bock, op die manier verplicht achterin te blijven waardoor ze niet mee konden helpen in de pressing vooruit, vooral Saief kreeg daardoor veel ruimte. De linksmidden stond samen met Gershon namelijk voortdurend in een 2v1 situatie tegen Vanaken, Meunier laten doordekken was geen optie aangezien Coulibaly dan volledig vrij was. Gent was logischerwijs meteen baas: Club had moeite met de lange ballen richting de spitsen en Saief kreeg een zee van ruimte en tijd. Vooral Mitrovic lanceerde in de openingsfase de ene diagonale lange bal na de andere richting het aanvalsduo voorin. Diens lange halen en de acties van de vrije Saief op links zorgden voor heel wat gevaar met oa twee uitstekende kansen voor Depoitre en Coulibaly.
Twee goals op drie minuten
Club kon slechts met mondjesmaat tegenprikken, vooral via de infiltrerende Vormer, de kwieke Izquierdo en Vanaken wanneer die laatste eens de tijd kreeg om centraal tussen de linies te spelen. Izquierdo kreeg net als in de voorgaande matchen echter de taak om de lopende Foket op te vangen en fungeerde zo als linksmidden waardoor hij zelf voor weinig dreiging kon zorgen aan de overkant.
De 1-0 voor Gent viel dan ook niet in de lucht, een textbook goal bij uitstek: een lange bal van achteruit richting Depoitre in combinatie met de infiltrerende Kums die de bal voor doel brengt waarna Coulibaly doorkopt richting Depoitre die afwerkt. 1-0.
Een paar minuten later brengt Vanaken de bordjes terug in evenwicht na een knappe actie van Izquierdo die zich voor het eerst kon doorzetten op de linkerflank. Het veranderde weinig aan het spelbeeld met de Buffalo’s die dominant bleven en een aantal kansen bij elkaar voetbalden.
Club na de rust in 3-5-2
Ook Club in 3-5-2
Tijdens de rust kreeg Preud’homme de tijd om zijn pionnen te herschikken. De Luikenaar maakte de logische keuze om Simons een rij achteruit te trekken, tussen Engels & Denswil in. Beide centrale verdedigers kregen de, op papier, eenvoudige taak zich vast te bijten in het spitsenduo van Gent. Enkel de Nederlander vocht de luchtduels voortaan uit met Depoitre en Engels ging de strijd aan met Coulibaly.
Claudemir kreeg eveneens een defensievere opdracht om als stofzuiger voor de defensie Milicevic uit de match te houden. Op aanvallend gebied openden de wijzigingen ook perspectieven voor Club: Meunier en De Bock kregen meer ruimte om te infiltreren (terwijl ze verdedigend respectievelijk Saief en Foket opvingen), Vanaken kreeg eindelijk de nodige vrijheid op ‘zijn positie 10’, terwijl Izquierdo naast Diaby postvatte en zich niet meer hoefde te bekommeren om de lopende Foket. Eindelijk duidelijkheid voor de Brugse spelers.
Flitsende Izquierdo
Gent had opnieuw het initiatief en kreeg nu iets meer tijd in de opbouw. Diaby en Izquierdo stonden met 2 tegenover 3 Gentse verdedigers die daardoor vanzelfsprekend rustiger konden opbouwen. De Buffalo’s hadden het echter, net als in hun mindere periodes dit seizoen, echter heel moeilijk om met een verzorgd positiespel tot kansen te komen terwijl hun gevaarlijkste mensen (Saief, Foket, Depoitre en Coulibaly) in een veredelde mandekking vertoefden. De kracht en het loopvermogen werd geneutraliseerd door de nieuwe veldbezetting bij Club Brugge en Gent had te weinig creativiteit hierdoor te voetballen.
Club zakte intussen iets verder terug, had een compacter blok, en koos voor de omschakeling rekenend op de snelheid van Izquierdo en Diaby. De Colombiaan maakte met zijn verschroeiende versnellingen uiteindelijk het verschil met nog 1 knappe goal en 1 assist op amper vijf minuten tijd in sprintduels tegen Foket & Nielsen. 1-3 en boeken toe voor de thuisploeg.
Club op 1 overwinning van de titel
Gent was uitstekend voorbereid op de Brugse pressing en Vanhaezebrouck koos voor een weldoordacht game plan met Depoitre en Coulibaly voorin. Het plan werkte en een voorsprong aan de rust had terecht geweest maar die kregen de Gentenaars niet, intussen kon Preud’homme met een aantal eenvoudige tactische wijzigingen (Izquierdo voorin met nu nog slechts beperkte defensieve taken & achterin man op man op de spitsen) de match doen kantelen.
Verrassend genoeg had Vanhaezebrouck geen tegenzet meer, hij schakelde na de 1-3 bijvoorbeeld niet opnieuw om naar een 3-4-3 met de inbreng van Wikheim. Club had vertrouwen, Gent kreeg een mentale opdoffer en de bezoekers namen de dominantie volledig over en voetbalden zich richting een zware 1-4 overwinning. Een enorme opsteker voor Club Brugge dat volgende week zijn eerste titel sinds 2005 kan vieren mits winst tegen aartsrivaal Anderlecht. Gent daarentegen moet vechten om de vierde plaats te vermijden.
Lange Bal 