Met nog 9 speeldagen te gaan, kon KRC Genk de comeback richting PO I inzetten. De defensieve stabiliteit voor nieuwjaar bleef overeind, het Limburgse bestuur investeerde fors om de aanvallende gebreken op te lossen. Essevee stond dan weer op een knappe 5^e plaats. Zo veel mogelijk punten pakken om de oprukkende concurrentie achter zich te houden, was de boodschap.

Basisploegen van KRC Genk & SV Zulte Waregem

Peter Maes miste enkel Castagne, Walsh werd rechtsachter. Buyens en De Camargo zaten op de bank, Ünal moest zelfs in de tribune postvatten. Genk startte de match in een 4-3-3 met Bizot; Tshimanga, Kabasele, Dewaest, Walsh; Ndidi, Malinovsky, Pozuelo; Bailey, Buffel, Kebano.

Francky Dury gooide nieuwkomers Dalsgaard en Poletanovic meteen in de ploeg. Ook hij opteerde voor een 4-3-3 met volgende namen: Bossut; Verboom, Diallo, Sami, Dalsgaard; Poletanovic, Lepoint, De Ridder; Kaya, Buyl, Leye.

Infiltrerende Malinovsky & Pozuelo
Genk probeerde verzorgd op te bouwen van achteruit met Bizot die inspeelde op één van zijn centrale verdedigers. De backs Walsh & Tshimanga rukten heel hoog op en maakten zo ruimte voor één van de aanvallende middenvelders Malinovsky & Pozuelo die regelmatig laag de ballen kwamen ophalen. Ook Buffel & Bailey probeerden op het gepaste moment naar binnen te komen om man-meersituaties te creëren.

Essevee probeerde het vast te zetten met twee voorin, De Ridder kwam naast Leye spelen om druk te zetten op de centrale verdedigers van Genk. Omdat de verdediging & het middenveld van de bezoekers in de beginfase iets te ver uit elkaar speelden, konden de Limburgers een aantal keren goed opbouwen. Het werd in die gevallen vooral gevaarlijk met de dieplopende Walsh op rechts, de infiltrerende aanvallende middenvelders Malinovsky & Pozuelo en uiteraard ook met de snelheid van Kebano. Die laatste, aanvallende middenvelder van oorsprong, verraste met vaak schitterend getimede loopacties in de rug van de verdediging van Zulte Waregem.

Bovenstaande patronen zorgden ook voor de eerste grote kans: Kebano die de bal vraagt in de korte diepte in de rug van de Essevee-defensie en Walsh vindt. De rechtsachter brengt de voorzet op de infiltrerende Pozuelo die op de paal trapt. De 1-0 kwam er dan weer na een slechte vrije trap van Kaya waarna Genk Kebano het straatje instuurt. Bossut redt eerst nog knap, maar Ndidi is goed gevolgd om binnen te trappen.

Kaya spelmaker vanaf de vleugel
Halfweg de eerste helft nam SVZW het initiatief over. Het acteerde in balverlies beter als ploeg en veroverde daardoor meer ballen, waardoor het meer balbezit verkreeg. Vooral de pressing vanuit het middenveld was zeer agressief: De Ridder hielp Leye mee de opbouw van de Genkies te verstoren, ook Lepoint ging vaak erg hoog storen wat zorgde voor veel balrecuperatie.

In balbezit zorgde Buyl voor gevaar met individuele acties op de rechterflank. De collectieve acties startten vooral bij het vrijlopen van Kaya. In zijn rol als spelmaker, vanaf de vleugel, trok hij als vanouds geregeld op gepaste moment naar binnen. Als hij wordt vrijgespeeld, het signaal voor Verboom om op te rukken op links, voor De Ridder en Buyl om centraal de doorsteekpassjes te proberen ontvangen. En voor Leye en Lepoint dan weer het ideale moment om hogere voorzetten te proberen binnen knikken. Uiteindelijk is het ook die laatste, wel met de voet, die voor de 1-1 zorgt.

Bij dat patroon lagen tegelijk ook de mogelijkheden voor Genk: want wanneer Kaya de bal een aantal keer simpel verspeelde, liet Essevee ruimte openliggen voor de omschakeling.

Terwijl Genk voor rust kort trachtte op te bouwen, kozen de bezoekers voor direct spel. Bossut trapte, zeker op rechts, meestal lang op Leye. De kapitein won meerdere duels en probeerde steevast te verlengen om De Ridder en Buyl in de diepte te sturen. Deze aanpak bleek wedstrijdbepalend, want al snel liep Tshimanga op zo’n fase tegen geel aan. Na 35’ mocht hij al gaan douchen met een rood karton. Essevee nam het initiatief volledig over en kon voor rust nog op voorsprong komen maar verzuimde te scoren.

Peter Maes herschikte zijn ploeg aan de rust

Na de rode kaart
Maes herschikte de pionnen aan de rust: hij koos voor een soort 4-3-2 in balverlies met Pozuelo die naast, of in balbezit net achter, diepe man Kebano kwam te spelen. Bailey werd eerder al geslachtofferd voor linksback Hamalainen. Malinovsky & Buffel deden het loopwerk op het middenveld in hun rug gesteund door Ndidi.

Zulte Waregem koos in de opbouw niet meer voor de lange bal richting Leye, nu probeerde het voetballend de man-meersituatie uit te buiten. Dit verliep echter iets te wisselvallig en leidde meermaals tot balverlies & tot een te trage balcirculatie. De Genkse middenvelders sloten goed aan bij hun twee aanvallers en konden zo samen de opbouw van de bezoekers goed verstoren. Daardoor was het Genk dat met een man minder verrassend hoog bleef pressen en zo de wedstrijd naar zijn hand zette in het derde deel van de partij.

Omhaal Karelis
Naar het einde van de wedstrijd toe gooiden beide teams de registers open voor een o zo belangrijke 3-punter. Bij Zulte Waregem kwam het gevaar voornamelijk van de infiltrerende De Ridder, Lepoint en de backs. Storm verknoeide meerdere mogelijkheden met een slechte individuele actie. Bij Genk zorgde Kebano samen met de ingevallen Karelis dan weer voor diepgang en druk vooruit, net als Walsh die ondanks de minderheid mee ten aanval trok. Kabasele speelde nog even voor doelman maar zijn handsbal werd niet bestraft met een penalty voor Zulte Waregem. Niet veel later scoorde de kersverse aanwinst Karelis met een omhaal de beslissende 2-1.

Uiteindelijk een heel open partij met twee ploegen die vol voor de overwinning gingen. Een draw had een billijke uitslag geweest, maar het is Genk dat met een overwinning met 10 man een mentale boost krijgt. Zulte Waregem brengt fris voetbal, maar slikt nog te veel doelpunten. De strijd om PO I ligt opnieuw volledig open, de neutrale fans wrijven zich in de handen.

Meer Belgisch voetbal

Hier komt samenvatting van Stadion