KRC Genk – KAA Gent (1-2): Genk laat initiatief aan bezoekers

De match tussen KRC Genk en KAA Gent kondigde zich voor beiden al aan als cruciaal want de eventuele verliezer mocht zijn titelambities zo goed als zeker opbergen. Met 9 op 12 en verfrissend voetbal had Genk zich vooraf al ontpopt tot een te duchten outsider, Gent vond op zijn beurt de laatste twee matchen eindelijk de vorm van 2015 terug. Het duel groeide alleszins uit tot een heel interessante wedstrijd, een analyse!

tactiek Genk Gent

Startopstellingen van KRC Genk en KAA Gent

Peter Maes hield vast aan zijn ploeg van de voorbije weken. Hij koos opnieuw voor een 4-3-3 met nu Kebano op 10 ten koste van Malinovsky. De elf namen: Bizot, Castagne, Dewaest, Kabasele, Uronen, Ndidi, Pozuelo, Kebano, Buffel, Bailey en Samatta.

KAA Gent toonde tegen Oostende en Anderlecht eindelijk opnieuw met vlagen het voetbal waarmee het verbaasde in de Champions League en Hein Vanhaezebrouck vulde zijn 3-4-3, bij afwezigheid van Boussoufa en Dejaegere, met volgende spelers in: Sels, Nielsen, Gershon, Asare, Kums, Neto, Foket, Saief, Milicevic, Matton en Depoitre.

KRC Genk kiest voor de counter
Al snel in de wedstrijd werden de bedoeling van Genk duidelijk: Gent laag opvangen, de bal proberen recupereren en meteen gevaar creëren in de diepte met Kebano, Buffel, Bailey en Samatta. De thuisploeg, die nochtans vol vertrouwen zit, koos er daarom voor om in balverlies laag terug te zakken en geen druk te geven op de opbouwende Gent-verdedigers. Hoge pressing bleek dit seizoen nochtans al meermaals het succesrecept om de kampioen te verslaan, maar Peter Maes verkoos dus niet die weg op te gaan.

Genk koos terug te zakken diep op de eigen speelhelft, eens Gent in balbezit kwam was het enkel Samatta die wat druk zette op de drie opbouwende verdedigers van de bezoekers. Kebano kreeg de taak om Kums onder druk te zetten, Pozuelo moest Neto in de gaten houden, terwijl Ndidi de hele ruimte achter die twee trachtte te verdedigen. Op de flanken koos Maes niet voor druk vooruit, integendeel, Buffel en Bailey moesten vooral mee achteruit verdedigen op de lopende flankmiddenvelders Saief en Foket.

Bij balrecuperatie probeerde de thuisploeg snel in te spelen op Kebano die duidelijk de taak had meegekregen om in de rug van Asare te duiken. Hij bleef in de buurt van Kums als Gent de bal had, wanneer Genk de bal zou veroveren, ging Kebano meteen hoger spelen om dan diep te lopen in de rug van Asare. Met de snelle Bailey, Samatta en Buffel wilde Genk de counters snel in kansen omzetten. Uiteindelijk lukte dit een drietal keer met de openingsgoal als beste voorbeeld: Kebano die diep wordt gestuurd in de rug van Asare en voorzet richting de infiltrerende Samatta, Buffel en Bailey die binnenkopt.

Tijd en ruimte voor Gents positiespel

Genk Gent pressing

Gentse verdedigers (rood) krijgen tijd om op te bouwen richting middenvelders (groen). Centraal ook heel veel ruimte (blauw) voor afhakende Milicevic en Matton

Ondanks de vroege voorsprong kreeg Gent het initiatief in de schoot geworpen en was het de hele eerste helft baas. Omdat er amper druk vooruit werd gezet door Genk, konden de verdedigers rustig opbouwen. En vooral: zo konden de Gentse spelers voor de bal hun gewenste positiespel spelen en kregen ze de tijd om samen vrij te lopen. Het laatste anderhalf jaar ligt de sterkte van Gent voornamelijk in het herkennen van de ruimte en de samenwerking tussen de flankmiddenvelder en de ‘valse winger’ op die flank: op links gaat het dan vooral om de samenwerking Saief en Matton, op rechts die tussen Milicevic en Foket. Eén speler die steeds tussen de linies komt, de andere die op het juiste moment de diepte bespeelt in de rug van de Genkse verdediging om zo de backs en verdedigende middenvelders aan het twijfelen te brengen. Deze tactiek bracht het samen met een ander gevaar dat Gent vaak creëert de laatste weken wanneer de match meer op slot zit: de twee valse wingers die in één zone/flank komen om daar een man-meersituatie uit te spelen.

Bij de Gentse gelijkmaker kwamen alle bovenstaande factoren eigenlijk allemaal samen. De Gentse verdedigers kunnen rustig opbouwen en Asare krijgt de tijd om in te dribbelen op de helft van Genk. Intussen zijn Matton (tussen de linies) en Saief (breed en diep) in beweging waaruit een voorzet volgt. Matton krijgt de bal en combineert met Milicevic die zijn zone verlaat om een man-meersituatie te creëren waarna de voorzet volgt richting Depoitre die wegloopt van de kopbalsterke centrale verdedigers om het duel te winnen van Uronen en de 1-1 knap binnen te koppen.

Het Genkse middenveld had, door een gebrek aan druk op de bal voorin, ook problemen met de ruimte rond Ndidi. Pozuelo is het creatieve brein van de ploeg, schoof vaak mee in naar voor en moest in balverlies Neto in de gaten houden. Uiteraard zorgde dit voor heel wat ruimte in zijn rug waar vooral Milicevic en Matton geregeld gebruik van maakten. De rode kaart van Saief veranderde uiteindelijk het wedstrijdbeeld wel wat na de rust.

Vanhaezebrouck herschikt pionnen

Gent Genk

                Opstellingen na de rode kaart van Saief

Na de rode kaart gooide Gent het over een andere boeg, de 3-4-3 werd ingeruild voor een defensievere 4-4-1 met Milicevic en Matton op de flanken in steun van Neto en Kums. Nu was het Gent dat de logische keuze maakte om in balverlies iets lager in te zakken waardoor de thuisploeg het initiatief wat meer toegespeeld kreeg. Desondanks had Gent nog vaak de bal en probeerde het rustig uit te voetballen. Dit met de ‘nieuwe backs’ Asare en Foket die geregeld hoger mee opschoven, terwijl Milicevic en/of Matton die momenten meer naar binnen speelden in steun van Depoitre. Opnieuw kregen de bezoekers hiervoor de tijd van Genk dat amper ging jagen.

Genk slaagde er in balbezit intussen niet in om kansen bij elkaar te voetballen door een ondermaats positiespel voor de bal. Tijdens de rust vroegen de Genkse coaches hun team om het spel breed te houden, maar dat werd te letterlijk genomen door de spelersgroep waardoor de backs en de flankaanvallers vaak allebei breed tegen de lijn stonden, tegelijk verdween Kebano centraal uit de match en kwam Karelis steeds in de bal. Genk toonde onvoldoende diepte en verrassing in zijn spel om Gent uit verband te spelen. In de slotminuut haalde Bizot niet alleen Depoitre maar ook de Genkse Champions League ambities onderuit, 1-2 na een heel genietbare topper.

Speeldag 6 in PO I

vrijdag 29/4 om 20.30: Zulte Waregem – KV Oostende
zondag 1/5 om 14.30: Anderlecht – KAA Gent
zondag 1/5 om 18.00: Club Brugge – KRC Genk

Klassement

  1. Club Brugge 41 ptn
  2. KAA Gent     38 ptn
  3. Anderlecht  38 ptn
  4. KRC Genk   33 ptn
  5. Oostende    29 ptn
  6. Zulte Waregem 24 ptn

 Meer Belgisch voetbal

Samenvatting via Stadion.be

Advertentie

Genk – Zulte Waregem (2-1): allebei vol voor 3 punten

Met nog 9 speeldagen te gaan, kon KRC Genk de comeback richting PO I inzetten. De defensieve stabiliteit voor nieuwjaar bleef overeind, het Limburgse bestuur investeerde fors om de aanvallende gebreken op te lossen. Essevee stond dan weer op een knappe 5e plaats. Zo veel mogelijk punten pakken om de oprukkende concurrentie achter zich te houden, was de boodschap.

tactiek Genk Waregem

Basisploegen van KRC Genk & SV Zulte Waregem

Peter Maes miste enkel Castagne, Walsh werd rechtsachter. Buyens en De Camargo zaten op de bank, Ünal moest zelfs in de tribune postvatten. Genk startte de match in een 4-3-3 met Bizot; Tshimanga, Kabasele, Dewaest, Walsh; Ndidi, Malinovsky, Pozuelo; Bailey, Buffel, Kebano.

Francky Dury gooide nieuwkomers Dalsgaard en Poletanovic meteen in de ploeg. Ook hij opteerde voor een 4-3-3 met volgende namen: Bossut; Verboom, Diallo, Sami, Dalsgaard; Poletanovic, Lepoint, De Ridder; Kaya, Buyl, Leye.

Infiltrerende Malinovsky & Pozuelo
Genk probeerde verzorgd op te bouwen van achteruit met Bizot die inspeelde op één van zijn centrale verdedigers. De backs Walsh & Tshimanga rukten heel hoog op en maakten zo ruimte voor één van de aanvallende middenvelders Malinovsky & Pozuelo die regelmatig laag de ballen kwamen ophalen. Ook Buffel & Bailey probeerden op het gepaste moment naar binnen te komen om man-meersituaties te creëren.

Essevee probeerde het vast te zetten met twee voorin, De Ridder kwam naast Leye spelen om druk te zetten op de centrale verdedigers van Genk. Omdat de verdediging & het middenveld van de bezoekers in de beginfase iets te ver uit elkaar speelden, konden de Limburgers een aantal keren goed opbouwen. Het werd in die gevallen vooral gevaarlijk met de dieplopende Walsh op rechts, de infiltrerende aanvallende middenvelders Malinovsky & Pozuelo en uiteraard ook met de snelheid van Kebano. Die laatste, aanvallende middenvelder van oorsprong, verraste met vaak schitterend getimede loopacties in de rug van de verdediging van Zulte Waregem.

Bovenstaande patronen zorgden ook voor de eerste grote kans: Kebano die de bal vraagt in de korte diepte in de rug van de Essevee-defensie en Walsh vindt. De rechtsachter brengt de voorzet op de infiltrerende Pozuelo die op de paal trapt. De 1-0 kwam er dan weer na een slechte vrije trap van Kaya waarna Genk Kebano het straatje instuurt. Bossut redt eerst nog knap, maar Ndidi is goed gevolgd om binnen te trappen.

Kaya spelmaker vanaf de vleugel
Halfweg de eerste helft nam SVZW het initiatief over. Het acteerde in balverlies beter als ploeg en veroverde daardoor meer ballen, waardoor het meer balbezit verkreeg. Vooral de pressing vanuit het middenveld was zeer agressief: De Ridder hielp Leye mee de opbouw van de Genkies te verstoren, ook Lepoint ging vaak erg hoog storen wat zorgde voor veel balrecuperatie.

In balbezit zorgde Buyl voor gevaar met individuele acties op de rechterflank. De collectieve acties startten vooral bij het vrijlopen van Kaya. In zijn rol als spelmaker, vanaf de vleugel, trok hij als vanouds geregeld op gepaste moment naar binnen. Als hij wordt vrijgespeeld, het signaal voor Verboom om op te rukken op links, voor De Ridder en Buyl om centraal de doorsteekpassjes te proberen ontvangen. En voor Leye en Lepoint dan weer het ideale moment om hogere voorzetten te proberen binnen knikken. Uiteindelijk is het ook die laatste, wel met de voet, die voor de 1-1 zorgt.

Bij dat patroon lagen tegelijk ook de mogelijkheden voor Genk: want wanneer Kaya de bal een aantal keer simpel verspeelde, liet Essevee ruimte openliggen voor de omschakeling.

Terwijl Genk voor rust kort trachtte op te bouwen, kozen de bezoekers voor direct spel. Bossut trapte, zeker op rechts, meestal lang op Leye. De kapitein won meerdere duels en probeerde steevast te verlengen om De Ridder en Buyl in de diepte te sturen. Deze aanpak bleek wedstrijdbepalend, want al snel liep Tshimanga op zo’n fase tegen geel aan. Na 35’ mocht hij al gaan douchen met een rood karton. Essevee nam het initiatief volledig over en kon voor rust nog op voorsprong komen maar verzuimde te scoren.

Peter Maes Genk tactiek

Peter Maes herschikte zijn ploeg aan de rust

Na de rode kaart
Maes herschikte de pionnen aan de rust: hij koos voor een soort 4-3-2 in balverlies met Pozuelo die naast, of in balbezit net achter, diepe man Kebano kwam te spelen. Bailey werd eerder al geslachtofferd voor linksback Hamalainen. Malinovsky & Buffel deden het loopwerk op het middenveld in hun rug gesteund door Ndidi.

Zulte Waregem koos in de opbouw niet meer voor de lange bal richting Leye, nu probeerde het voetballend de man-meersituatie uit te buiten. Dit verliep echter iets te wisselvallig en leidde meermaals tot balverlies & tot een te trage balcirculatie. De Genkse middenvelders sloten goed aan bij hun twee aanvallers en konden zo samen de opbouw van de bezoekers goed verstoren. Daardoor was het Genk dat met een man minder verrassend hoog bleef pressen en zo de wedstrijd naar zijn hand zette in het derde deel van de partij.

Omhaal Karelis
Naar het einde van de wedstrijd toe gooiden beide teams de registers open voor een o zo belangrijke 3-punter. Bij Zulte Waregem kwam het gevaar voornamelijk van de infiltrerende De Ridder, Lepoint en de backs. Storm verknoeide meerdere mogelijkheden met een slechte individuele actie. Bij Genk zorgde Kebano samen met de ingevallen Karelis dan weer voor diepgang en druk vooruit, net als Walsh die ondanks de minderheid mee ten aanval trok. Kabasele speelde nog even voor doelman maar zijn handsbal werd niet bestraft met een penalty voor Zulte Waregem. Niet veel later scoorde de kersverse aanwinst Karelis met een omhaal de beslissende 2-1.

Uiteindelijk een heel open partij met twee ploegen die vol voor de overwinning gingen. Een draw had een billijke uitslag geweest, maar het is Genk dat met een overwinning met 10 man een mentale boost krijgt. Zulte Waregem brengt fris voetbal, maar slikt nog te veel doelpunten. De strijd om PO I ligt opnieuw volledig open, de neutrale fans wrijven zich in de handen.

 

Meer Belgisch voetbal

Hier komt samenvatting van Stadion