Real Madrid op de tweede plaats met de beste verdediging en het meest aantal gescoorde goals. Barcelona aan de leiding. Alle ingrediënten voor een schitterende Clásico waren aanwezig. Een spektakelstuk werd het ook, maar van echte spanning was nooit sprake.
Opstellingen Real & Barça
Benitez koos voor een 4-2-3-1 met Navas; Marcelo, Ramos, Varane, Danilo; Kroos, Modric, Ronaldo, Bale, Rodriguez; Benzema.
Luis Enrique houdt volgens de clubfilosofie vast aan de 4-3-3 met Bravo; Alba, Mascherano, Pique, D. Alves; Busquets, Rakitic, Iniesta; Roberto, Neymar en Suarez.
Verzorgde opbouw bij Barcelona
Real Madrid startte heftig aan de wedstrijd met veel druk vooruit. Barcelona probeerde de bal in de ploeg te houden en haalde het tempo regelmatig uit de wedstrijd door terug te spelen op de doelman en door het slim uitlokken van een aantal overtredingen.
Wanneer de eerste ‘drukgolf’ wat was verdwenen, kregen we het wedstrijdbeeld voor de volgende 80’ te zien.
Barcelona ging uiteraard voor een verzorgde opbouw van achteruit bij doelman Bravo. Centrale verdedigers Pique en Mascherano (al snel geblesseerd uitgevallen en vervangen door Mathieu) zakten erg diep uit om de bal op te vragen bij de doelman. Busquets maakte zich voor de defensie uitstekend aanspeelbaar en hielp om de bezoekers uit de Madrileense druk te voetballen.
Sergi Roberto, op papier de rechterflankaanvaller, speelde tegelijk een belangrijke rol en maakte zich regelmatig goed vrij tussen de linies en op het middenveld om de bal in de ploeg te houden. In de tiende minuut kon hij zich zo opnieuw ontdoen van Marcelo om vanuit een centrale positie Luis Suarez de 0-1 voor te schotelen.
Al bij al domineerde Barcelona al snel het balbezit en kon het van daaruit momenten kiezen om kansen te creëren via de juiste doorsteekbal of de individuele actie van Neymar en Suarez. Dat lag deels bij het uitstekende positiespel en het technisch vermogen van Barcelona maar nog meer bij de chaos in het elftal van Real Madrid.
Defensieve chaos bij Real
De thuisploeg probeerde afwisselend hoog druk te zetten en dieper terug te zakken op de eigen helft. Bij beide momenten was een enorm gebrek aan cohesie merkbaar waardoor Barcelona zich steeds makkelijk een weg naar voor kon voetballen.
Real-aanvallers zetten druk, rest van de ploeg sluit niet aan
1) Wanneer de Real-aanvallers -met Benzema op kop- besloten hoog druk te zetten, werd er door één of meerdere linies onvoldoende aangesloten. Op afbeelding 2 zie je de drie aanvallers hoog druk zetten op de verdedigers en de keeper van Barcelona. Het middenveld van Real bengelt echter nog aan de middenlijn, de verdedigers zitten nog op de eigen helft. Daardoor kan Barcelona makkelijk de man-meersituatie via Busquets uitspelen en oprukken.
Op afbeelding 3 gebeurt hetzelfde, opnieuw is Busquets volledig vrij als verdedigende middenvelder. Real sluit onvoldoende aan en het middenveld gaat pas storen wanneer Busquets al in balbezit is. Die kan de Realmiddenvelders op zijn beurt gemakkelijk uitspelen met 1 simpele pass. Deze fase is ook de rechtstreekse aanleiding voor de 0-3 die daar op volgt.
Opportunisme voorin
Linies Real sluiten niet aan. Middenveld zet te laat druk op Busquets die 0-3 inluidt
2) Wanneer Real niet koos voor hoge druk, zakte het in tot de middenlijn. Daar leek het de bedoeling om twee lijnen van 4 neer te zetten met daarvoor de spits en de nummer 10. Een soort 4-4-2 in balverlies dus, zoals Real het al meer deed dit seizoen. Die organisatie stond er vaak wel, maar dan wel letterlijk staan. Van hevige druk op de balbezitter was nooit sprake. De flankaanvallers verzaakten aan hun defensieve taak waardoor zowel Jordi Alba als Dani Alves makkelijk konden oprukken.
Real viel naarmate de wedstrijd vorderde compleet uiteen in 2 blokken. Een defensief blok met de keeper, de 4 verdedigers + Kroos & Modric. Een aanvallend blok met Benzema, Ronaldo, James en Bale die geen inspanning deden om snel terug een compact blok te vormen. Kroos en Modric liepen overal en nergens om grote gaten te dichten, wat zorgde voor zeeën van ruimte voor de Catalaanse creativiteit.
Het enige voordeel van de chaos was dat Real Madrid sporadisch nog gevaarlijk kon zijn door het opportunisme voorin. Want met 4 technisch begaafde spelers voorin, liggen er natuurlijk altijd mogelijkheden om tot scoren te komen op de counter. De laatste pass bij Real was echter vaak van een te laag niveau en wanneer die goed was, hield een uitstekend keepende Claudio Bravo de thuisploeg wel van een eerredder.
Barcelonese gegenpressing
Barcelona tikte zich uiteindelijk de hele wedstrijd door rustig tussen de Madrileense rangen. Iniesta en Roberto dirigeerden in aanvallend opzicht en konden Suarez en Neymar voortdurend in gevaarlijke posities vrij krijgen, Alba en Alves kregen de ruimte om te overlappen maar beperkten hun infiltraties wat naar het einde toe. De inbreng van Messi bracht het spelletje balbezit naar een nog hoger niveau, uiteindelijk had Barcelona 59% van de tijd de bal in de eigen rangen op vijandige bodem.
Ook in balverlies kon het contrast tussen Real en Barça niet groter zijn. Waar bij Real van cohesie geen sprake was, waren de Catalanen uitstekend op elkaar afgestemd. Wanneer het de bal verloor, schakelde het vliegensvlug om en zette het meteen druk op de speler van Real die de bal veroverd had. Die kreeg niet de tijd om rond zich te kijken en leed vaak meteen terug balverlies, die snelle tegendruk na balverlies wordt aangeduid met het nieuwe trendy woord ‘gegenpressing’.
De 0-2 was hiervan het beste voorbeeld: een dribbelende Modric wordt achterna gezeten door diepe spits Suarez die de bal verovert. Via een aantal tussenstations komt de bal snel bij Neymar die de match nog voor rust in een beslissende plooi kon leggen.
Druk vanuit middenveld
Wanneer Real probeerde op te bouwen, zette spits Suarez meestal Ramos goed vast die lateraal doorspeelde op Varane. Intussen had Iniesta zijn loopactie vanuit het middenveld al opgezet om daar druk te zetten op de centrale verdediger. Ook op deze manier werd de bal heel vaak makkelijk veroverd.
El Clásico bracht het verwachte spektakel. Barcelona acteerde als een uitstekend op elkaar ingespeeld team met de nodige agressie, techniek en spelinzicht. Real toonde vooral een gebrek aan cohesie en lijkt Benitez’ hoofd op de kapblok te leggen, nu het al op 6 punten van aartsrivaal Barça volgt…
Lange Bal 