Een slordige 200 miljoen euro spendeerde Manchester City afgelopen zomer op de transfermarkt met één groot doel: eindwinst in de Champions League. The Citizens staan dan wel autoritair op kop in de Premier League, het kende een valse start in Europa tegen een sterk Juve-blok.
Startopstellingen Manchester City – Juventus (15/9/2015)
Manuel Pellegrini koos voor een 4-3-3 met volgende namen: Hart; Kolarov, Mangala, Kompany, Sagna; Touré, Fernandinho, Silva; Sterling, Nasri en Bony.
Zijn Italiaanse collega opteerde voor een verkapte 4-3-3 met Buffon; Lichtsteiner, Bonucci, Chiellini, Evra; Hernanes, Sturaro, Pogba; Morata, Cuadrado en Mandzukic.
Geen ruimte tussen linies
Manchester City wilde explosief starten, maar dat bleek niet evident. Juventus zakte in tot de middenlijn, speelde met de linies erg compact en liet City geen ruimte om te combineren. De Italianen lieten de centrale verdedigers van de thuisploeg volledig vrij om te voetballen en zakten met Morata, Mandzukic en Cuadrado terug tot op het middenveld. Eens City de bal inspeelde op het middenveld dekten Sturaro (op Fernandinho), Pogba en Hernanes erg fel door op hun rechtstreekse tegenstander waardoor de bal meestal opnieuw achteruit getikt werd.
De Engelsen wisten zich hier geen raad mee en lieten zich in de eerste plaats verleiden tot veel breedtepasses. Omdat de ruimte tussen de linies zo goed als nihil was voelden pocketspelers Nasri, Silva en Sterling zich te weinig betrokken in het spel. Daardoor kwamen de eerste twee voortdurend diep ingezakt om van daaruit het spel te maken. Gedurende de hele wedstrijd was er echter te weinig dieptedreiging waardoor Juventus amper in de problemen kwam. Simpel gezegd: te veel mensen rond de bal op de eigen helft, te weinig spelers die diep liepen zonder bal. Aguero was op dat vlak een groot gemis, van Sterling mocht meer dreiging komen. Het balbezit (59%) was voor City, de kansen waren heel schaars.
Het was dan ook geen verrassing dat de 1-0 er kwam na een hoekschop die leidde tot geharrewar in de zestien met een duwfout & own-goal van Chiellini tot gevolg.
Veel fysieke présence
Het moet gezegd worden dat Juventus wel degelijk kwam om te voetballen van zodra het de bal had. Buffon trapte bitter weinig ballen blind weg en probeerde steeds zorgvuldig op te bouwen van achteruit. The Citizens lieten in eerste instantie Chiellini vrij in de opbouwzone om daarna met Bony (op 9) en David Silva (op 10) door te drukken op de Italiaanse centrale verdedigers. Juventus kwam er een aantal keer mooi uit, maar zocht onder druk nadien iets te vaak zijn toevlucht tot de lange bal door de voetballend beperkte verdedigers.
De opstelling van Allegri was ietwat verrassend met een driemansmiddenveld en vooral Morata als hangende linkervleugelspits. In balverlies moest de Spanjaard meewerken en Sagna onder druk zitten, in balbezit kwam hij heel erg naar binnen om aan te leunen bij Mandzukic als tweede spits.
De twee spitsen zorgden voor iets te weinig diepgang maar brachten wel veel fysieke présence in de ploeg. De gelijkmaker & winning goal vormden dan ook het perfecte voorbeeld van de druk die de twee spitsen zetten op de centrale verdedigers van City.
Egelstelling
Het was tegelijk aan Pogba om met infiltraties voor diepgang op de linkerflank te zorgen. De Fransman draafde de hele wedstrijd op en neer maar had het heel moeilijk om vrij te komen in de rug van de Engelse verdediging. Hij was wel regelmatig aanspeelbaar tussen de linies en kon van daaruit voor gevaar zorgen.
Na de 1-2 bracht Pellegrini goudhaantje Aguero in de strijd om over te schakelen op directer voetbal met een 4-4-2. Juventus reageerde meteen met de inbreng van Barzagli en de omschakeling naar een 5-4-1 egelstelling. De Italianen kwamen niet meer in de problemen, de wissel van Kevin De Bruyne veranderde daar niks aan.
Een valste start voor een inspiratieloos, onherkenbaar City. Een enorme opsteker voor een sterk Italiaans blok dat in de competitie nog niet kon winnen.
Lange Bal 