Eind juli startte het Europa League avontuur van Marseille al aan de Belgische kust toen KV Oostende voor de bijl ging. Op weg naar de finale klopte het ook nog Domzale, Konyaspor, V. Guimaraes, Braga, Athletic de Bilbao, RB Leipzig en RB Salzburg. Atlético Madrid eindigde als derde in een Champions League poule met Chelsea, AS Roma en Qarabag. In de Europa League versloeg het achtereenvolgens Kopenhagen, Lokomotiv Moskou, Sporting CP en Arsenal FC.
Basisopstelling van beide teams
Olympique Marseille speelde een halve thuiswedstrijd in Lyon. Coach Rudi Garcia koos voor z’n gekende 4-2-3-1 opstelling met Mandanda in doel. Amavi, Luiz Gustavo, Rami en Sarr in de defensie met voor hen Anguissa en Sanson als buffer. Kapitein Payet geniet van een vrije rol op 10. Thauvin en Ocampos staan beiden als flankaanvaller tegen hun beste voet gepositioneerd met Germain in het centrum als diepe spits.
Atlético coach Simeone zat geschorst in de tribune maar verraste niet. Ondanks recente experimenten met 3-5-2, 3-4-2 en 4-4-2 in ruit, greep de Argentijn gisteren terug naar z’n succesvolle 4-4-2/4-4-1-1. De elf van Atléti: Oblak, Lucas, Godin, Gimenez, Vrsaljko, Gabi, Saul, Koke, Correa, Griezmann en Diego Costa.
Overtal op het middenveld voor Marseille
L’OM startte het beste aan de match met een aantal gevaarlijke doelpogingen maar botste nadien op een dodelijk efficiënt Atlético. Zoals gekend posteren de troepen van Simeone zich in balverlies in een medium blok in 4-4-2 of 4-4-1-1 (met Griezmann in een iets meer teruggetrokken rol). Daarbij ligt de focus op het dichthouden van het centrum, de tegenstander naar buiten dwingen om daar heel agressief druk te zetten. In de beginfase hield Atlético de ruimtes echter onvoldoende klein waardoor de Fransen het overtal op het middenveld een aantal keer goed konden uitspelen.
Beide middenvelders van l’OM (blauw) komen laag de bal halen. Door de iets te grote ruimte tussen de linies kunnen zij de bal vrij ontvangen. Wanneer dan toch een middenvelder van Atlético doordekt (gele cirkel), kan deze uitgespeeld worden door het centrum
Het grootste probleem in de beginfase bij Atléti was de te grote ruimte tussen de linies. Griezmann en Diego Costa lieten zich namelijk al eens verleiden om iets te hoog druk te zetten waarbij ze niet gevolgd werden door de ploegmaats en er dus te veel ruimte kwam tussen het middenveld en de aanval. Daarvan maakte l’OM goed gebruik. Met Anguissa en Sanson trok het de twee defensieve middenvelders relatief laag en centraal terug om daar aanspeelbaar te komen. Van zodra er dan toch druk kwam van één van de uitstappende Atlético middenvelders konden ze de 2-tegen-1 situatie uitspelen door het centrum.
Dit leidde na een drietal minuten tot een uitstekende kans waarbij Payet zijn spits Germain bediende maar die dé kans op een openingsgoal liet liggen. Atlético reageerde door vaak extreem ver te gaan doorkantelen waarbij de vier middenvelders heel ver naar binnen sloten om elkaar rugdekking te verlenen. Het zorgde ervoor dat het centrum erg gesloten geraakte en Marseille bleek niet bij machte om technisch doorheen het blok van Atlético te voetballen, evenmin was het inspelen op een balvaste targetman een mogelijkheid met Germain voorin.
Atlético Madrid dwingt bal naar flank af
Marseille kon dankzij een aantal snelle flankwissels echter wel soms profiteren van het extreme doorkantelen van de Madrilenen. Zo trachtte het een overtal te creëren op de flank. Vooral op rechts lukte dit een aantal keer goed met de opgerukte Sarr. De Franse rechtsback had niet toevallig het op één na meeste baltoetsen op het veld. Met 7 (op 12) geslaagde aanvallende 1-1 acties en 6 afgeleverde voorzetten zorgde hij eigenlijk ook nog voor het meeste dreiging. Atlético speelde daarentegen erg direct voetbal met veel lange ballen richting Diego Costa (17 kopduels op 89’) en hield amper een bal bij. L’OM zorgde voor de meeste dreiging maar verzuimde te scoren.
Als het Atléti-middenveld extreem zou kantelen, benut Marseille de ruimte op de rechterkant met talrijke overlappingen van rechtsback Sarr
De match kantelde toen Anguissa een bal van zijn doelman Mandanda slecht controleerde en zo de 0-1 inleidde voor Griezmann en Atlético Madrid. Dom balverlies op de eigen helft en Atlético op rozen.
Marseille slaagt er niet in om een 5-tegen-3 situatie uit te spelen in de opbouw door een slechte controle van middenvelder Anguissa. 0-1 Atlético Madrid
De adem van de thuisploeg leek afgesneden door de tegengoal én moest bovendien kapitein Payet wisselen met een blessure. Atlético kon zijn geliefkoosde spelletje beginnen spelen. Vanuit een nog hechter compact blok, gaf het een pak minder ruimte weg dan in de beginfase en was er enkel wat ruimte op de flank. Simeone wil in zijn gekende 4-4-2 geen ruimte weggeven in het centrum en dat lukte uitstekend op het openingskwartier na. Griezmann zakte geregeld iets lager in, net voor de 2 controlerende middenvelders, om een 4-4-1-1 te creëren en zo de ruimte tussen de linies erg beperkt te houden. Van daaruit dwingt Atlético de tegenstander slim naar buiten en probeert het de centrale verdedigers te dwingen tot een lange bal (een ongelijke strijd die luchtduels tussen Germain vs Gimenez/Godin) of tot een pass op de back om daar agressief te pressen.
Diego Costa zorgde er met zijn loopacties bijvoorbeeld vooral voor dat de bal naar links werd georiënteerd: de bal kwam dan bij linksback Amavi waar Correa agressief druk ging zetten. Of de bal kwam bij linkercentrale verdediger Luiz Gustavo waarbij Griezmann vaak ging doorduwen vanuit het middenveld.
D. Costa dwingt Rami om naar links te spelen door een slimme loopactie (gele stippellijn). Uiteindelijk wordt Amavi (linksback) aangespeeld die meteen onder druk komt van Correa (rood)
Gezien de ruimte op de flank ligt tegen de Madrilenen probeerde Marseille daar dan ook geregeld de 1-tegen-1 of 2-tegen-1 te creëren maar de Fransen misten kwaliteit om tot verder gevaar te komen. Tussen minuut 24 en 64 slaagde het er zelfs niet in één enkel schot op doel afleveren. Atlético slaagde dus in z’n opzet: geen doelpogingen weggeven en de bal op de buitenkant houden. Liefst 93% van de defensieve duels die het uitvocht vonden plaats op de flank, geen doorkomen aan dus in de as van het veld…. Opvallende statistiek hierbij is ook het hoge aantal balrecuperaties van Correa (de rechtermiddenvelder): liefst 16 stuks, 5 meer dan Saul, Koke en Griezmann. Een bewijs dat de bal opvallend vaak richting de Franse linkerkant werd gedwongen met een extreem kantelende Koke en logischerwijs veel ruimte voor de oprukkende Sarr.
Extreem beperken van speelruimtes door Atlético
In de tweede helft had Atlético Madrid iets meer balbezit en probeerde het zelf ook meer vanuit de combinatie tot aanvallen te komen. Dat deed het vooral op links met een aanvallender ingestelde Lucas en Koke die meer in het centrum tussen de linies speelde. De tweede en beslissende treffer kwam er echter opnieuw voort uit een omschakelmoment. Marseille met de inworp op links bij Amavi en Atlético dat de ruimte opnieuw extreem klein maakt met 4 middenvelders op amper 15m bij elkaar. Het leidt tot een snelle balrecuperatie en Griezmann die wordt vrijgespeeld met een diepe loopactie tussen de centrale verdediger en de terugkerende Amavi. 0-2, boeken toe voor l’OM.
Spelers van Atlético maken ruimte extreem klein net voor de 0-2. Beide aanvallers (geel), de 4 middenvelders (rood) en ook nog eens 2 verdedigers staan allemaal erg dicht bij elkaar
Marseille probeerde met de inbreng van Lopez en het doorschuiven van Sanson meer gevaar te creëren maar dat bracht niet veel zoden aan de dijk. Sanson dook wel een aantal keer goed in de rug van de Atlético-middenvelders in de halfspace op rechts wat tot dreiging leidde. Ook zijn vroege voorzet vanuit die halfspace zorgde in de 80ste minuut nog voor de kopbal van de ingevallen Mitroglu op de paal wat een eventuele terugkeer tot 1-2 in extremis nog had kunnen inleiden. Uiteindelijk kreeg het echter het deksel op de neus, zware 0-3 cijfers in het voordeel van de Spanjaarden.
De Fransen bleken echter een paar maatjes te klein voor Atlético Madrid dat zonder veel moeite zijn 3e Europa League wint in 9 jaar tijd. Met dank aan een stevige defensieve organisatie en een dodelijk efficiënte Griezmann.
Lange Bal 