Basisploegen Mönchengladbach & Bayern München

Bayern raast als een machine door de Bundesliga en verloor als leider nog maar eenmaal punten met een 0-0 in Frankfurt. Mönchengladbach nam een valse start met 0 op 15. Na het vertrek van coach Lucien Favre pakten Die Fohlen plots 23 op 27 met aanvallender voetbal, minder dan voorheen loerend op de counter.

Schubert koos bij Gladbach voor een 4-4-2 met volgende namen: Sommer; Christensen, Nordtveit, Wendt, Elvedi; Xhaka, Dahoud, Johnson, Korb; Stindl, Raffael.

Guardiola miste met Robben, Douglas Costa, Thiago, Alaba, Bernat, Götze een pak basisspelers. Uiteraard hield hij gewoon vast aan zijn 4-3-3 met Neuer; Boateng, Benatia, Rafinha, Lahm; Vidal, Xabi Alonso, Javi Martinez; Müller, Coman, Lewandowski.

Verzorgd opbouwen van achteruit
Het openingskwartier was voor Bayern met enkele knappe combinaties die tot een drietal grote kansen leidden. De bezoekers misten echter de efficiëntie waarna de wedstrijd wat vaart minderde. In die periode werden de intenties van Gladbach een pak duidelijker: zelf verzorgd opbouwen van achteruit als het kan en voorin met een hoge pressing de opbouw van de kampioen verstoren.

Mönchengladbach toonde veel lef en probeerde ‘op z’n Bayerns’ op te bouwen. Bij een doeltrap met de twee centrale verdedigers uit elkaar, de backs hoog, Xhaka die zich centraal voor de defensie goed aanspeelbaar maakte, en van daaruit proberen uitvoetballen. De thuisploeg kwam er een aantal keer mooi uit, maar verslikte zich toch te veel waardoor het Bayern de openingsfase liet domineren met verschillende kansen.

De troepen van Guardiola lieten doelman Sommer de eerste bal inspelen op zijn centrale verdedigers om van daaruit agressief druk te zetten. Bayern wisselde twee manieren van drukzetten af:
1) druk op de centrale verdedigers die de bal kregen door Lewandowski & middenvelder Vidal
2) druk op de centrale verdedigers door Lewandowski & een flankaanvaller (meestal op rechts met Müller). Het leverde minstens vijf maal gevaarlijk balbezit op in de eerste helft met een aantal gevaarlijke kansen die niet efficiënt genoeg werden afgewerkt.

Hoge pressing Gladbach
De aanpak van Mönchengladbach was gelijkaardig, met hoge druk als credo. Het grote verschil met de pressing van Bayern was dat Gladbach de eerste bal van bij de doelman al wilde vastzetten. De doeltrap is in het voetbal vaak de moeilijkste bal om tot uitvoetballen te komen, omdat je in het veld met een minderheidssituatie zit. Eens de bal in het spel is, en je gebruikt een voetballende keeper als Neuer goed, verschuift dat uiteraard naar een belangrijk voordeel.

Hoge pressing Gladbach bij balbezit Manuel Neuer

Schubert had z’n huiswerk gemaakt en wilde een makkelijke eerste bal van Neuer voorkomen en zo de opbouw van Bayern onmogelijk maken. Aanvallers Raffael & Stindl kozen daarom al positie dicht bij Benatia & Boateng om Neuer af te raden de eerste bal kort naast zich te spelen. De flankmiddenvelders Johnson & Korb stonden klaar om meteen druk te geven op Lahm & Rafinha, waardoor ook deze halfhoge bal niet evident was voor de Duitse goalie.

Ook op het middenveld kregen de meest technische spelers van Bayern geen centimeter ruimte. Zowel Xhaka als Dahoud dekten door op Vidal & Xabi Alonso als ze inzakten om de bal te komen vragen. Het zorgde ervoor dat er in de rug van de middenvelders van Gladbach veel ruimte lag die Neuer door middel van een lange bal dan ook vaak probeerde te gebruiken. Vooral, de volledig vrijgelaten Javi Martinez, en de kopbalsterke Lewandowski werden voortdurend gezocht.

Veel succes leverde dat echter niet op. De aanpak van Gladbach kon enkel werken als achterin de 1v1 duels constant werden gewonnen, en dat werden ze nagenoeg de hele wedstrijd. De vele lange ballen van achteruit werden steeds onderschept rond de middenlijn want Lewandowsi (0/4) & Müller (4/10) wonnen amper kopduels. Dat uiteraard in tegenstelling tot de centrale verdedigers van Mönchengladbach: Nordtveit (3/4), Christensen (7/10). Het zorgde ervoor dat Bayern weinig aan voetballen toekwam en Gladbach er een fysieke strijd van maakte.

Laag blok
De momenten dat Bayern niet moest opbouwen van bij Neuer, had het wel vaak balbezit. Dan trokken Die Fohlen zich terug in een laag blok. Flankmiddenvelders Johnson & Korb legden heel wat kilometers af om hun flankverdedigers voortdurend bij te staan, daardoor konden zowel Müller als Coman amper dreigen met individuele acties. Het weinige gevaar van München moest er voornamelijk komen via een infiltrerende Vidal.

Gladbach creëerde in de eerste helft amper een kans. Door de hoge pressing kon het veel ballen recupereren rond de middenlijn, maar te weinig spelers infiltreerden om effectief tot kansen te komen. Dat leidde voornamelijk tot ongevaarlijke afstandsschoten.

In de tweede helft toonde Gladbach een ander gelaat met nu ook in balbezit veel meer lef. Linksback Wendt infiltreerde voortdurend, en ook centrale middenvelder Dahoud zorgde voor veel dreiging in combinatie met de technische Raffael. Het eerste doelpunt was niet toevallig een knappe combinatie met Wendt & Raffael. De tweede goal kwam er na een vrije trap van Raffael die werd weggewerkt & opnieuw in het pak werd gegooid, Stindl zorgde voor 2-0.

Consolideren
Vanaf de tweede goal was het voor Gladbach consolideren geblazen. De opbouw van achteruit werd ingeruild voor lange ballen, de hoge pressing voor een laag blok. De thuisploeg kon naar hartenlust counteren en deed dat de eerste keer al meteen succesvol met Johnson die de 3-0 maakte. De ingevallen Ribéry bracht opnieuw leven in de match met de 3-1, maar voor een kentering zorgde dat niet.

Monchengladbach toonde veel lef en probeerde verzorgd uit te voetballen van achteruit. Het zorgde ervoor dat Bayern in de openingsfase verschillende grote kansen bij elkaar voetbalde door hoog druk te zetten. Naarmate de wedstrijd vorderde, nam de pressing van Gladbach de overhand samen met de vele infiltraties van achteruit. Een knappe overwinning, een nieuwe ode aan het lef!

Meer buitenlands voetbal

Of analyses uit de Belgische eerste klasse?