Tagarchief: Standard

Standaard

Geplaatst door

Geplaatst op

26 januari 2016

Geplaatst onder

Belgisch voetbal

reacties

Een reactie plaatsen

Standard Luik – KAA Gent (0-3): Plan Ferrera werkt opnieuw 1 helft

Met 13 op 18 en winst tegen KRC Genk in de halve finale van de beker, timmerde Standard aan de weg terug naar boven. Ook KAA Gent speelde met vertrouwen na knappe zeges tegen Anderlecht & Club Brugge. De heenwedstrijd, één van de eerste matchen van Ferrera, ging gelijk op maar werd in een beslissende plooi gelegd door Dino Arslanagic die rood pakte en zo Gent mee naar de overwinning leidde.   

 

tactiek Gent Standard

Basisopstellingen Standard Luik & KAA Gent

Yannick Ferrera was de heenmatch duidelijk nog niet vergeten en hij koos deels voor dezelfde aanpak als eind september. Toen werd het een 5-3-2, nu was het uitgangspunt een 4-3-3 die in balverlies heel hard leek op de tactiek uit die eerste confrontatie. Hubert stond nog in doel in afwachting van Victor Valdes met voor zich Fioré, Kosanovic, Scholz en Goreux. Yatabaré, Trebel, Enoh, Jr Edmilson, Dossevi en Emond waren de andere namen.

Bij Gent weinig verrassingen met dezelfde namen en hetzelfde spelsysteem als anders. Vanhaezebrouck stuurde volgende 11 spelers de wei in: Sels; Asare, Mitrovic, Nielsen; Deaux, Kums, Dejaegere, Foket; Milicevic, Moses Simon, Depoitre.

Enkel 4-3-3 op papier
In de openingsfase kregen de bezoekers het balbezit cadeau van Standard. Ferrera’s tactiek, deels gestoeld op het voetbal van Atlético Madrid, bestond er opnieuw in zijn ploeg iets over de middenlijn te posteren om van daaruit de bal te proberen recupereren om toe te slaan op de counter met snelle, opportunistische aanvallers. Wanneer het drukzetten niet slaagde of te veel tijd in beslag nam, maakten de Rouches vaak een overtreding om het vloeiende positiespel van de Gentenaars even te onderdrukken.

Standard startte op papier dan wel vanuit een 4-3-3, bij de opbouw van Gent transformeerde dit volledig. Dossevi, eigenlijk rechterflankaanvaller, kwam voorin naast Emond te spelen. Die twee kozen positie tussen Mitrovic en zijn twee collega-centrale verdedigers, Emond stond meestal tussen Mitrovic & Nielsen, terwijl Dossevi postvatte tussen Mitrovic & Asare. Mitrovic kreeg de bal en van zodra hij de bal naar buiten speelde zetten Dossevi & Emond snel druk om Gent tot de lange bal te dwingen. Ondertussen kreeg Jr Edmilson de taak om als linkerflankaanvaller volledig terug te zakken om Foket af te stoppen.

Op het middenveld was de taakinvulling eenvoudig: Yatabaré (op Kums) en Trebel (op Deaux) dekten zo snel als mogelijk door om druk te zetten op de centrale middenvelders van Gent. Wanneer de ‘valse wingers’ in de bal kwamen, werd er doorgedekt door de centrale verdedigers van Standard. Indien Simon of Milicevic te veel naar het middenveld kwam, nam Enoh de taak van zijn verdedigers over. Dit alles lukte uitstekend in het openingskwartier waardoor de bezoekers zich genoodzaakt voelden (te) snel diep te spelen richting Depoitre. Uiteindelijk resulteerde dat in veel duels, het spel dat veel stillag en amper doelgevaar.

Strijdtoneel op één flank
Naarmate de wedstrijd vorderde kwamen er meer openingen en staken beide teams regelmatig de neus aan het venster. Het werd ook al duidelijk dat de match zou beslist worden op één flank, namelijk de rechter van Standard & dus de linkerzijde van Gent. De andere flank zat op slot met Edmilson die makkelijk Foket uit de wedstrijd hield maar zo zelf ook niet aan voetballen kwam.

Standard probeerde vooral te dreigen door snel diepte te zoeken in de rug van de driemansdefensie van Gent. Het waren vooral Goreux, Yatabaré en Dossevi die afwisselend voor infiltraties zorgden op de rechterkant wat tot enkele kleine kansjes leidde. Uiteindelijk was het gevaar nog relatief beperkt, Standard stond centraal op het middenveld immers in koppeltjes door de pressing die ze voerden, waardoor daar ook niemand aanspeelbaar was als het zelf in balbezit kwam. De diepte in met Dossevi, Goreux en Yatabaré was daardoor de enige oplossing.

Goreux in de problemen
Ook de bezoekers creëerden zo goed als al het gevaar op die linkerflank, vooral in de tweede helft.
Dit was vooral te danken aan de uitstekende wisselwerking tussen Simon & Dejaegere. Steeds infiltreerde er één van de twee centraal, terwijl de andere ook hoog maar breed bleef. Op die manier werd Goreux voortdurend in een 1v2 situatie gedwongen en kwam hij dus in de problemen. Tegelijk hielden Depoitre en Milicevic (vaak heel hoog) beide centrale verdedigers bezig. Dit was ook de schets van de 0-1 waarin Simon de actie naar binnen maakte en Goreux met zich meelokte om nadien Dejagere breed (en helemaal vrij) aan te spelen die de assist op Depoitre verzorgde.

In de tweede helft durfden de verdedigers van Gent ook de 3v2 situatie in de opbouw meer uitspelen en indribbelen naar het middenveld om van daaruit de bal voorwaarts te spelen. Ook Mitrovic schoof centraal geregeld in wat in combinatie met meer variatie op de linkerflank & Depoitre die zich beter in de match knokte, ervoor zorgde dat Gent na tien minuten in de tweede helft de match al kon beslissen.

In balverlies liet de veldbezetting van Standard ook toe om makkelijk onder druk gezet te worden. Zowel Dejaegere als Simon gingen hoog storen: één van hen zette druk op de centrale verdediger aan de bal, terwijl zijn ploegmaat snel druk kon zetten op Goreux als die werd aangespeeld. Centraal op het middenveld zaten Yatabaré & Trebel vast bij Kums & Deaux omdat ze zelf dicht bij hen in de buurt gingen staan. Daarom werd er vaak lang gespeeld wat Gent kon oplossen gezien de 3v2-situatie.

Kums maakte nog de 0-2 van op afstand, Dejaegere –opnieuw in de rug van Goreux- zorgde met een kopbal voor de eindstand 0-3.

Eigen aanvalsspel verloochend
Gent gaf opnieuw een masterclass in balbezit met een verzorgde opbouw van achteruit, veel positiewissels en voortdurende infiltraties. Standard paste zich aan en kon in de beginfase de Gentse aanvallen makkelijk afweren. Het blijft echter zoeken naar een ploeg die het Gentse positiespel kan neutraliseren zonder het eigen aanvalsspel te verloochenen.

De beste voorbeelden hiervan waren KV Mechelen in 5-2-3 (1-0 winst in eigen huis), Zulte Waregem (2-2 uit) in 4-3-3 en Charleroi (1-3 uit). De belangrijkste overeenkomsten tussen deze wedstrijden was dat de tegenstanders van Gent durfden spelen met 3 drie aanvallers die snel vooruit druk zetten op de 3 centrale verdedigers en tegelijk snel zorgden voor diepgang bij balverovering. Hoge pressing, Gent dwingen tot een lange bal en achterin 90’ gefocust de strijd aangaan en de duels winnen, bleek tot op heden de enige succesformule om de kampioen te verslaan. Benieuwd wie de volgende ploeg is die met het nodige lef de troepen van Vanhaezebrouck uitdaagt…

Samenvatting Stadion

Meer binnenlands voetbal

 

Advertentie
Standaard

Geplaatst door

Geplaatst op

8 november 2015

Geplaatst onder

Belgisch voetbal

reacties

Een reactie plaatsen

Standard – Anderlecht (1-0) : Luikse omschakeling beslist Clásico

Standard en Anderlecht die elkaar in de ogen kijken, zorgt steevast voor spektakel op en naast het veld. Deze topper was daar geen uitzondering op: de fans kregen een heel intense eerste helft met veel kansen, een tweede helft met vechtvoetbal waarin Standard de voorsprong met succes verdedigde.

Tactiek Standard Anderlecht

Basisploegen van Standard & Anderlecht

Ferrera kiest bij Standard net als bij STVV heel vaak voor de omschakeling als strategie, eerder probeerde hij het zo ook al op het veld van KAA Gent. Vandaag gebeurde het opnieuw, dit keer wel opnieuw in een platte 4-4-2 met Hubert; Goreux, Teixieira, Arslanagic, Van Damme; Trebel, Yattabaré, Legear, Dossevi; Knockaert, Emond.

Hasi moest het doen zonder zijn productieve linkerflank, zowel Praet als Obradovic vielen vorige week geblesseerd uit. Uiteindelijk werd het een 4-3-3 met Proto; Gillet, Kara, Deschacht, N’Sakala; Dendoncker, Defour, Tielemans; Ezekiel, Najar en Okaka.

Omschakeling van Standard
Op defensief vlak implementeert Ferrera een medium blok. Dat houdt simpelweg in dat de ploeg druk zet eens de tegenstander rond de middencirkel (van hun eigen helft) de bal heeft. Daar zetten de aanvallers dan druk op de tegenstanders, de middenvelders & verdedigers zorgen intussen dat de linies erg kort op elkaar staan. Vandaag pakte Standard het opnieuw op die manier aan, met tussen spitsen en verdedigers amper 25 meter waardoor paars-wit moeilijk de vrije ruimte kon vinden.

Het doel van Standard vandaag was simpel: de bal geven aan de zwakste voetballers van Anderlecht (Kara & Deschacht), wachten op een foute inspeelpass en dan snel counteren met Knockaert, Legear, Dossevi en Emond. Het eerste succes liet niet lang op zich wachten. Na nog geen 4 minuten verspeelde Kara al domweg de bal waardoor Standard kon omschakelen en Legear de thuisploeg op rozen zette.

Beperkte mogelijkheden voor Kara & Deschacht
De Rouches lieten zowel Kara als Deschacht aan de bal en gaven dus het initiatief aan de centrale verdedigers. Zij hadden in theorie drie opties:
1) aanspelen van flankverdedigers Gillet of N’Sakala. In die situatie gaven de flankmiddenvelders van Standard echter meteen druk op de bal terwijl de rest van de ploeg snel hoger opschoof. Enkel Defour vond in de beginfase regelmatig de ruimte tussen de aanvallers & middenvelders van Standard door goed in te zakken, van waaruit hij toch het spel kon maken. Zijn ploegmaats voorin lieten hem die momenten echter te vaak in de steek, waardoor geen diepgang mogelijk was.

2) inspelen van middenvelders Tielemans, Dendoncker, Defour was de tweede optie voor de centrale verdedigers. Wanneer die echter plaatsnamen vóór Yattabaré & Trebel, konden die laatste twee makkelijk doordekken. De Anderlechtmiddenvelders kregen dan de bal ingespeeld terwijl ze meteen heel stevige druk kregen in hun rug, daardoor konden de bezoekers centraal amper uitvoetballen.

3) lange passing richting de aanvallers was de derde mogelijkheid die Kara & Deschacht hadden. Deze bal werd echter niet mogelijk gemaakt door een gebrek aan (cohesie in het) vrijlopen van de drie aanvallers. Ezekiel kon zijn gevaarlijkste loopacties van op de flank in de rug van de verdediging zoals tegen Club Brugge slechts tweemaal uitvoeren. Voor de rest zakte steeds diep om de bal in de voet te vragen en de 1v1 aan te gaan met Goreux wat nooit lukte. Okaka bleef dan weer te statisch centraal en had nooit de ruimte om in het compacte blok van Standard de bal te vragen. Ook de vermoeidheid van donderdag hing mogelijk nog in de kleren, want hij zorgde net als Najar nooit voor de nodige diepgang.

De rol van Defour
Anderlecht kon daar in de eerste helft enkel wat tegenover zetten op spelhervattingen, waarop het via Kara een aantal keer dreigend was. In balbezit waren de goede momenten bij paars-wit schaars.

Enkel Defour kreeg een voet aan de Luikse grond. Hij vond regelmatig de ruimte ‘buiten het blok’ van Standard. Het ene moment haakte hij af om de bal in de voet te krijgen en van daaruit de bal vooruit te spelen. Het andere moment infiltreerde Defour perfect in de rug van de Standardverdediging, waarvan de onterecht afgekeurde 1-1 het beste voorbeeld was.

Behalve de dreiging via spelhervattingen en via Defour was Anderlecht matig, vooral door een gebrek aan goed positiespel: te weinig (op elkaar afgestemde) beweging van de middenvelders en aanvallers gecombineerd met een te trage balciruclatie. Bizar dan ook dat T2 Geert Emmerechts tijdens de rust verkondigde dat “Anderlecht niet scherp genoeg was, en meer moest spelen als mannen.” Wat betreft het eerste doelpunt had hij volkomen gelijk, voor de rest van hun spel lag de oorzaak toch voornamelijk bij het gebrekkige positiespel.

Nieuwe automatismen
De uitspraak bleek een oorlogsverklaring te zijn die Standard dankbaar in ontvangst nam. De tweede helft lag het spel voortdurend stil door overtredingen en Luiks theater uitstekend ondersteund door het thuispubliek. Hasi schakelde de laatste 20 minuten nog om naar een soort 3-5-2 met Sylla & Ezekiel als diepe spitsen en invaller Suarez in steun, maar dat leverde niets op.

Ferrera bracht Bruls nog in het veld als extra (aanvallende) middenvelder in een nog compactere 4-5-1. Dit met als duidelijk doel om Deschacht & Kara nog meer aan de bal te krijgen en de grote impact van Defour (zoals eerder aangegeven) in te perken met meer druk op het middenveld. Uiteindelijk loonde het met een belangrijke 1-0 zege.

Anderlecht kende een erg moeilijk seizoensbegin dat het onder meer overwon dankzij een sterke tandem Praet-Obradovic. Nu dat duo is weggevallen, moet Hasi aan de slag om nieuwe automatismen te ontwikkelen.

Standard op zijn beurt lijkt onder Ferrera toch wekelijks een aantal stappen (of stapjes) te zetten. De laatste weken is een duidelijk medium blok zichtbaar in een platte 4-4-2. De nadruk ligt op organisatie, direct voetbal en een enorme grinta, zoals de huisstijl het voorschrijft.

Meer Belgisch voetbal..

Wedstrijdverslag via Stadion

Standaard

Geplaatst door

Geplaatst op

20 september 2015

Geplaatst onder

Belgisch voetbal

reacties

Een reactie plaatsen

KAA Gent – Standard (4-1): verdedigende fouten nekken Standard

KAA Gent Standard

                      Beginformaties van KAA Gent en Standard Luik

Voor Yannick Ferrera was het met Standard Luik de tweede ‘voorbereidingswedstrijd’, al zouden punten meer dan welkom zijn voor de Rouches. Gent tankte vertrouwen in de Champions League en wilde de titelmatch van vorig jaar graag herhalen.

Vanhaezebrouck koos opnieuw voor zijn gekende 3-4-3 opstelling. De namen: Sels; Nielsen, Mitrovic, Asare; Foket, Kums, Neto, Soumahoro; Milicevic, Depoitre en Raman.

Ferrera verraste met een 5-3-2 met volgende elf spelers: Thuram; Dussaut, Fioré, Van Damme, Arslanagic, Andrade; Yattabara, Trebel, Dossevi; Emond en Knockaert. Achterin miste hij met Teixeira en Scholz veel kwaliteit, in de plaats kwamen met vijf verdedigers kwaliteit. Het zou Standard zuur opbreken.

Laag blok
De nieuwbakken Luikse coach kent de sterkte van Gent: Milicevic & Raman hun infiltraties en beweging tussen de linies opvangen, Foket niet laten oprukken langs de flank, motor Kums kort dekken en ook nog eens de balvaste Depoitre aan de ketting leggen ; dat was het plan. Daarvoor paste Ferrera zijn veldbezetting aan en koos voor een laag blok op de eigen helft om de ruimte in de rug van KAA Gent aan te vallen met Emond, Knockaert en Dossevi.

Het plan wierp al snel zijn vruchten af toen Knockaert op de tegenaanval na een rush van 53 meter de 0-1 op het bord trapte. Standard gaf achterin niks weg en Gent vond geen oplossing tegen de vijfmansdefensie. Fioré had Depoitre in de tang, verdediger Andrade ving Foket makkelijk op. Milicevic & Raman werden kort gedekt door Arslanagic en Van Damme. Als de twee ‘valse wingers’ te diep terugzakten, nam het Luikse middenveld die taken uitstekend over. Op het middenveld kregen Kums en Neto weinig tijd aan de bal, want zowel Trebel als Dossevi dekten heel snel vooruit door toen één van hen de bal kreeg aangespeeld.

Standard kon meermaals gevaarlijk zijn met de snelle Knockaert, de slim bewegende Emond. Zij werden in hun drang naar diepgang gesteund door de centrale middenvelders Trebel en Dossevi die de counters goed hielpen opbouwen.

Veel hoekschoppen
De thuisploeg had het moeilijk om te dreigen. Zowel Milicevic & Raman waren onzichtbaar en kwamen te stereotiep naar de bal toe waardoor ze nooit uit de dekking van de Standarddefensie geraakten. Er was geen evenwicht in het vrijlopen: weinig spelers liepen diep, er werd alleen in de bal gekomen: veel balbezit voor Gent maar weinig gevaar was het gevolg. Enkel Soumahoro kon op de linkerflank voor dreiging zorgen in de talrijke 1-tegen-1-situaties met Dussaut, waar het wel veel hoekschoppen uit puurde.

De 1-1 kwam er dan toch door slim lopen van Milicevic in dezelfde zone als Raman. Standard verloor even de organisatie waarna er (weliswaar vanuit buitenspel) kon gescoord worden door Gent.

Niet veel later was er een nieuwe situatie waarin bij Gent te veel spelers in de bal kwamen, waarop krachtpatser Depoitre slim reageerde met een loopactie in de diepte. Arslanagic, zoals al eerder aangegeven nog te zwak voor een PO I-ploeg, trok domweg aan de noodrem en mocht douchen met rood. Tot overmaat van ramp trapte Milicevic dezelfde vrije trap nog tegen de touwen, 2-1 en Standard met vieze papieren de rust in.

Lopende mensen
De Rouches stoomden echter met veel lef de kleedkamer uit. Ferrera herschikte zijn pionnen tot een 4-2-3 en wilde snelle pressing. Emond werd de centrale spits met Knockaert en Dossevi op de flanken. Centraal zorgden Trebel en Yattabaré nog steeds voor felle druk op het duo Kums-Neto. Achterin moest er nu vaak man op man worden gespeeld tegen de lopende mensen van Gent met alle risico’s vandien. Dussaut speelde op rechts, Fioré & Van Damme centraal en Andrade op links.

De bezoekers kregen meteen een aantal kleine kansjes maar in de 62ste minuut lijkt de beslissing gemaakt als Matton een afvallende bal uit een hoekschop droog binnenknalt. Wanneer twee minuten later Dussaut nog met een lichte rood wordt weggestuurd, gooit Standard de handdoek.

Ferrera schakelt om naar een 4-3-1 en wisselt enkele sterkhouders. Gent krijgt de tijd om rustig de bal rond te spelen. Met Kums die meer vrijheid krijgt, Foket die naar hartelust kan oprukken en Moses Simon die geprikkeld invalt, hebben de Buffalo’s nog talrijke mogelijkheden om de score op te drijven. Uiteindelijk is het Matton die de 4-1 eindstand op het scorebord zet.

Voorlaatste plaats
Gent bevestigde in de tweede helft het goede Champions Leaguevoetbal en schudt het doelpuntenprobleem van zich af met vier goals. Toch blijven ze het moeilijk hebben om tegen een laag, stevig blok (vandaag Standard met 5 achterin) kansen te creëren en de ruimte in de rug van de eigen verdediging makkelijk te controleren. Op dat vlak lijkt Europees voetbal voor deze kern een verademing, omdat de topploegen daar wél van eigen sterkte uitgaan en de Buffalo’s de ruimte geven om hun eigen voetbal te brengen.

Ferrera kan zijn ploeg straks ondanks de nederlaag wat lichtpunten aanbieden. Er stond een stevig blok, een uitstekende mentaliteit en de Luikenaars de kampioen 40’ aan het wankelen brengen. Het gebrek aan kwaliteit achterin was eens te meer de katalysator van een zware nederlaag, het is wachten op de terugkeer van het duo Teixeira, Scholz. In tussentijd pakken de Rouches maar beter punten want het staat momenteel op de voorlaatste plaats geparkeerd.

Samenvatting KAA Gent – Standard

Standaard

Geplaatst door

Geplaatst op

1 september 2015

Geplaatst onder

Belgisch voetbal

reacties

1 reactie

Standard Luik: wachten op een coach

De zomermaanden waren opnieuw heel druk op de Luikse duiventil. Meer dan 20 spelers verlieten Sclessin, een dozijn nieuwkomers traden intussen het post-Duchatelettijdperk binnen.

Mogelijke basisploeg Standard Luik

Mogelijke basisploeg Standard Luik

Muslin, nog aangesteld door de vorige eigenaar Duchatelet, werd afgelopen week al de laan uitgestuurd. Zijn te zware fysieke voorbereiding, de keuze voor een 4-2-3-1 opstelling, het gebrek aan punten, in combinatie met te weinig steun van spelers & bestuur speelden mee in de beslissing die van weinig visie getuigt. Twee maanden gingen verloren, het is nu wachten op de nieuwe coach die Standard vorm moet geven. Dat het in een 4-4-2 moet gebeuren, lijkt redelijk duidelijk.

Kostbare punten
In doel heeft Thuram zijn basisplek te pakken na het vertrek van Kawashima. Vits & Hubert zijn de jonge doublures.

Op verdedigend vlak boetten de Rouches weinig aan kwaliteit in. Kapitein Van Damme bestrijkt de hele linkerflank, moet zorgen voor voorzetten van op links en wil gevaarlijk zijn met het hoofd op spelhervattingen. De rechtsback van dienst is Milec: in het begin van vorig seizoen vaak twijfelend, maar intussen duidelijk progressie geboekt. Teixeira en Scholz vormen straks opnieuw het hart van de defensie: een uitstekende combinatie van duelkracht, goed positiespel en voetballend vermogen. Door blessures konden beiden echter nog niet samen op het veld staan. Met de kwalitatief veel mindere Arslanagic, Fiore en Faty achterin gingen intussen al kostbare punten verloren. Andrade is de back-up op links, Dussaut is dat normaal op rechts.

De nieuwe coach kan rekenen op een centraal middenveld met Trebel en Enoh. Trebel zorgt voor loopvermogen, infiltraties en springt bij waar nodig. Enoh speelt controlerender en is verdedigend messcherp. Julien De Sart (de man van de uitstekende crosspass) en de technische onderlegde Kasmi en El Messaoudi zijn de wissels op de toekomst. Wat de rol wordt van de nieuwe Yatabaré is afwachten.

Veel temperament
Op de flanken vertrokken er met Carcela en Mujangi Bia twee bepalende spelers. Het Luikse bestuur verving hen door de temperamentvolle Knockaert en Brüls. Knockaert heeft een uitstekende individuele actie en dito afstandsschot, Brüls is een gelijkaardig type maar iets minder explosief. Beiden kunnen zowel op de linkerflank als op de rechterflank spelen. Daardoor kan de nieuwe trainer enerzijds kiezen voor veel voorzetten met Knockaert op links en Brüls op rechts, hij kan ook perfect de rollen omdraaien om ruimte te maken voor de opkomende flankverdedigers Van Damme & Milec. Intussen werkt ook Legaer aan de weg naar boven in de hiërarchie.

Met de transfer van Santini werkten de Rouches al snel aan de komst van een echte targetman. De Kroaat kende een lastige seizoensstart, waarin hij te vaak geïsoleerd stond. In een tweespitsensysteem is hij gevaarlijker voor doel bij flankvoorzetten en kan hij beter de combinatie aangaan met zijn kompaan voorin. De Fransman Yattara, veelbelovend en weggehaald bij Lyon, voldeed totnogtoe niet aan de verwachtingen. Inderhaast plukte het bestuur dan nog goaltjesdief Emond weg bij Waasland-Beveren. De kans is groot dat hij voorin een tandem gaat vormen met Santini. De jonge Mmae, een jeugdproduct dat scoort aan de lopende band bij de beloften, zal zich als invaller moeten bewijzen.

Inhoudelijk valt er niet veel te analyseren aan dit Standard. De 4-2-3-1 opstelling van Muslin werd niet gepruimd door de spelersgroep & bestuur, tijd voor de nieuwe coach om een 4-4-2 uit te bouwen. Standard heeft een goed uitgebalanceerde kern met veel temperament, volgens de stijl van het huis. Als het de basisploeg fit en scherp kan houden is PO I een zekerheid.

Sterkte: goed uitgebalanceerde kern als iedereen fit is
Zwakte: veel tijd verloren om aan automatismen te bouwen
De Vraag: hoe snel krijgt de nieuwe coach Standard op de rails?
Prognose: 5e plaats

Kijk hier voor de analyses van de andere Belgische teams!