Met het vertrek van Hein Vanhaezebrouck met vorig seizoen nog dat van Yves Vanderhaeghe, trad KVK een nieuw tijdperk binnen. En het begin van iedere nieuwe periode zorgt voor strubbelingen, dat is in Kortrijk niet anders.
Opstelling KV Kortrijk tegen Moeskroen
Johan Walem kiest voor een 4-2-3-1 opstelling zoals zijn voorganger Vanderhaeghe. In doel kreeg Keet opnieuw de kans als nummer één, hoewel die de voorbije seizoenen regelmatig even uit de gratie van de coaches verdween. Sifakis en Pillot zijn de doublures.
Kopzorgen op middenveld
Het centrale duo achterin bleef behouden: Poulain & Chanot zijn goed op elkaar ingespeeld en geven in een goede dag verdedigend weinig weg met hun positiespel en kopkracht. Op de linkerflank is Tomasevic gebleven, hij moet voor variatie in balbezit zorgen met zijn infiltraties en snedige voorzetten. Op rechts is nieuwkomer Gigot een gelijkaardig type. Boyer, Ulens en Van Loo zijn degelijke vervangers.
De invulling op het middenveld bracht al wat kopzorgen met zich mee. De nieuwe Fransman Rolland (sterk in duel, groot loopvermogen, goede passing) verwierf al meteen een basisstek voor de verdediging. Dat zorgde echter voor een scheiding van het succesvolle duo De Mets &. Die eerste dreigde daarop met een vertrek en kon zich intussen (dankzij die druk?) in de ploeg werken. Hij staat opnieuw naast kapitein Pavlovic, Rolland staat daardoor een rij hoger.
Maar daarmee is de kous niet af. Alledrie beschikken ze over een goed verdedigend positiespel en heel wat recuperatievermogen, met De Mets die daar nog wat meer creativiteit aan toevoegt. Doch, een centraal middenveld met Rolland, Pavlovic, De Mets is te veel eenheidsworst. Met Stijn De Smet, Kagé en Lukas Van Eenoo zijn er nochtans mogelijkheden voor op de 10, maar dan sneuvelt één van de drie musketiers natuurlijk. Het zou ons alleszins niet verbazen dat Walem onder druk Rolland uit de ploeg haalt ten koste van één van bovenstaande jongens om extra voetballend vermogen in de ploeg te krijgen. De onzekerheid rond deze kwestie leidt alleszins tot irritatie in de groep, zeker nu ook Pavlovic vorig weekend naar de kant moest na 35’ omdat het middenveld ‘vierkant’ draaide.
Levensgevaarlijk op spelhervattingen
Voorin is de hoeveelheid kwaliteit minder genereus. De nieuwe Griek Papazoglou moet als diepe spits voor doelpunten zorgen: hij is balvast, kopbalsterk, maar heeft nog moeite met de snelheid van uitvoering. Hij is een copycat van Santini, al heeft hij nog een lange weg te gaan om diens niveau te evenaren. De jonge Lallemand is back-up, de nieuwe Tomislav Kis nog een vraagteken.
Op de flanken lijkt de keuze momenteel op De Smet en Marusic te zijn gevallen, beiden hebben werkkracht in overvloed om de verdedigende organisatie in stand te houden. Kagé, nog op zoek naar zijn beste conditie/vorm, komt hoogstwaarschijnlijk snel in de ploeg. Kristof D’Haene, Camara (snelheid maar weinig overzicht) worden de wisselspelers van dienst.
Met de vorige coaches was KV Kortrijk de schrik van iedere eersteklasser. KVK voetbalde zich vanuit een sterke organisatie steeds verzorgd naar voor en bouwde de afgelopen jaren aan een stevige thuisreputatie. Met de komst van Walem en het vertrek van Chevalier & Santini, slaan de Kortrijkzanen een nieuwe weg in. Het accent ligt meer dan ooit op de verdedigende organisatie, waardoor de creativiteit voorin aan belang verliest.
De nadruk op het blok en de organisatie zorgt er gelukkig wel voor dat Kortrijk weinig goals weggeeft, momenteel slechts 5 op 6 wedstrijden. Het elftal is bovendien levensgevaarlijk op spelhervattingen: met De Mets achter de bal en Chanot, Poulain en Papazoglou voor doel maakte het al 4 van z’n 5 goals vanop een stilliggende bal.
Van de aanvallende automatismen bleef echter niets overeind, werk aan de winkel op dat vlak voor Walem. De verdedigende keuzes die hij maakte op het middenveld zorgen voor een gebrekkige opbouw met weinig combinatievoetbal, wel vooral lange ballen richting Papazoglou waardoor KVK meer dan ooit ‘werkvoetbal’ speelt. Het inslijpen van patronen in de aanval, het in vorm krijgen (en opstellen) van de creatieve spelers worden samen met de juiste invulling centraal op het middenveld de grootste uitdagingen voor de nieuwe coach. PO I is utopie, degradatie vermijden kan geen probleem worden.
Sterkte: gevaarlijk op spelhervattingen
Zwakte: gebrek aan snelheid & creativiteit voorin
De Vraag: hoe vult Walem het centrale middenveld in?
Prognose na 30 wedstrijden: 10e
Johan Walem. Copywright: voetbal24.be
Johan Walem
De kleine Waal maakte als speler carrière op het middenveld bij achtereenvolgens Anderlecht, Udinese, Parma en Standard. Als trainer begon hij bij paars-wit, de ploeg van zijn hart, als coach van de beloften. Na twee jaar stapte hij over naar Udinese, een andere ex-club. Later was hij nog 3 jaar hoofdtrainer bij de nationale belofteploeg tot hij er in mei 2015 zelf de brui aan gaf. De bemoeienissen van bondscoach Marc Wilmots speelden hierbij blijkbaar een bepalende rol. Walem richtte zich op een job als hoofdtrainer in eerste klasse en kreeg die kans ook. Na een lange transfersoap koos hij verrassend niet voor Moeskroen, maar wel voor KV Kortrijk als bestemming.
Lange Bal 