Standard begon een paar weken terug aan zijn remonte op weg naar PO I, Club Brugge kampt ondanks een reeks overwinningen met nog heel wat twijfel. Ferrera kreeg een volledige week tijd om zijn troepen klaar te stomen voor een uiteindelijk eenvoudige thuiszege.
Basisploegen van Standard Luik & Club Brugge
Yannick Ferrera bouwde verder op zijn 4-4-2. Hij miste wel Goreux, Arslanagic en Brüls. Hubert; Milec, Scholz, Teixeira, Van Damme; Trebel, Yattabaré, Legear, Dossevi; Santini & Knockaert, waren de basisspelers.
Michel Preud’homme roteerde verder na de ontnuchtering in Denemarken. Geen Gedoz, Vazquez, Simons en Mechele. Wel een 4-2-3-1 met Bruzzese; Duarte, Denswil, Bolingoli, Meunier; Claudemir, Vormer, Vanaken; Refaelov, Diaby en Vossen.
Van een studieronde was geen sprake op Sclessin, beide ploegen vlogen er vanaf minuut 1 vol in. De eerste 20’ waren gelijkopgaand, nadien nam de thuisploeg de wedstrijd in handen. De Rouches slaagden er vooral in de wedstrijd naar zich toe te trekken dankzij:
1) Druk vooruit op duo Duarte-Denswil
Standard speculeert het grootste deel van het seizoen al op de counter om zo vooral gebruik te maken van de foutjes van de tegenstander. Ook vandaag was dat de tactiek maar de inslag was wel aanvallender: Ferrera besloot Club hoger op te vangen dan de middenlijn (waar het normaal pas druk zet) en snel te pressen op de Brugse centrale verdedigers als die in balbezit kwamen. Ingegeven door het zwakke uitvoetballen achterin bij de bezoekers een logische keuze.
Sinds het vertrek van Ryan en de blessure van Engels, is het verzorgen van de opbouw van achteruit een groot probleem bij Club. Met Vossen heeft het voorin bovendien een garantie op goals, maar hij biedt weinig balvastheid wanneer de verdediging onder druk komt en lang moet spelen.
De druk op Duarte en Denswil werd voorbeeldig uitgevoerd door Knockaert & Santini, zij pressten hevig en brachten Club snel aan het twijfelen. Verontrustend voor Preud’homme want Club Brugge voetbalde daar vorig seizoen vaak wel eenvoudig doorheen. Toen werd bij balbezit de 2v2 situatie achterin (Duarte & Denswil tegen Santini & Knockaert) vaak omgedraaid in een 3v2-situatie door een middenvelder die op het gepaste moment inzakte. Meestal was dit Vormer die rechts naar de buitenkant uitzakte. Van daaruit kon de man-meersituatie worden uitgespeeld om daarna diepgang te zoeken, vaak op de rechterflank met een hoog opgeschoven Meunier. Maar dat kwam er vandaag (en dit seizoen heel vaak op verplaatsing) te weinig uit.
De centrale verdedigers & doelman Bruzzese waren te onrustig aan de bal. Vormer & Claudemir maakten dan weer de loopactie om tussen of naast hun centrale verdedigers te komen amper. En tegelijk was de positie van Meunier & Bolingoli vaak te laag: zij werden dan toch ingespeeld maar kregen uiteraard meteen druk van de flankmiddenvelders van Standard. Ook het vrijlopen van Diaby tussen de linies oogde soms onnatuurlijk en vooral weinig efficiënt.
2) 2v1 situaties op de linkerflank
Een andere manier om tegen Club tot diepgang te komen is door op de Brugse rechterflank een 2v1 te creëren. En zo Diaby (geen flankaanvaller) & Meunier (verdedigend positiespel matig) in de problemen te brengen. Dat deed Standard vooral in de beginfase voortreffelijk met een oprukkende Van Damme & Legear. Die eerste kwam vaak vrij omdat Diaby te laat terugverdedigde, Legear probeerde dan weer regelmatig in de rug van Meunier te duiken.
3) 1v1 op rechterflank
En de laatste belangrijkste kansen kon Standard versieren door Dossevi in een 1v1 te isoleren met Bolingoli. Die situaties leidden tot heel wat kansen en ook tot de rode kaart van Bolingoli wat uiteraard een kantelpunt in de match was.
Uitcomplex
Club Brugge verzamelde in balbezit een ruime onvoldoende. In de eigen opbouw zorgde het, zoals eerder aangegeven, niet voor een man-meersituatie. Voorin deed het dat vaak wel goed op de linkerflank met een wisselwerking tussen Vanaken & Refaelov. Eén van beiden speelde steeds van op links (meestal Refaelov, op het eerste kwartier na) de andere kwam helpen en zorgde voor diepgang. Daardoor sprokkelde Club ook wat hoekschoppen bij elkaar in de beginfase. Geen van beide is echter een echte flankaanvaller, en tot voorzetten voor Vossen kwam het dan ook nauwelijks. Voor het overige toonde Club vooral een gebrek aan diepgang (de infiltraties van Vormer ten spijt) & samenwerking in de zone van de waarheid, waardoor het amper goede kansen bij elkaar kon voetballen.
Blauw-zwart koos in balverlies, in tegenstelling tot in thuiswedstrijden, niet voor hoge druk. Geen snelle pressing dus op de centrale verdedigers van Standard door Vanaken & Vossen. Die laatste kreeg namelijk duidelijk de instructies om zich te positioneren bij Scholz om de opbouw van de Rouches zo over Teixeira te laten verlopen. Standard heeft echter minder nood aan een verzorgde opbouw dan Club. Het heeft met Knockaert, Dossevi en Legear snelheid voorin. En nog belangrijker: onder druk kan vaak lang gespeeld worden op Santini als aanspeelpunt.
Hete adem van Trebel-Yattabaré
In de tweede helft (11v10) geen man-meersituatie meer voor Club. Overal koppeltjes gevormd, snel druk op de bal en veel balverlies tot gevolg in de opbouw bij Club Brugge
Alles bij elkaar opgesteld stond het aan de rust nog steeds 0-0. Na de koffie schakelde Standard een versnelling hoger met op vijf minuten tijd een onterecht afgekeurde goal van Knockaert, een rode kaart voor Bolingoli en de 1-0 van Van Damme.
Preud’homme moest in een kolkende sfeer zijn troepen herschikken en schakelde om naar een 4-4-1 opstelling. De fauw werd linksachter, Vazquez & Dierckx bevolkten de flank. Nu Club geen man-meersituatie meer had op het middenveld werd het uitvoetballen echt rampzalig: een 3v2 creëren werd bijna onmogelijk want het duo Vormer-Claudemir voelde voortdurend de hete adem van Trebel & Yattabaré. De 2-0, niet toevallig van Dossevi, besliste de wedstrijd, opnieuw niet toevallig, na slecht uitverdedigen achterin bij de bezoekers.
Standard ontwikkelt zich uitstekend de laatste weken en klopt op de deur van PO I, waar het zeker nog een rol van betekenis kan spelen. Club daarentegen moet zich na de Europese uitschakeling nu richten op een vaste basiself met duidelijke automatismen. Ook het ‘uitcomplex’ moet snel worden aangepakt.
Lange Bal 