Standard stond vorig jaar van speeldag 1 tot net voor de meet autoritair aan de leiding in de eerste klasse. De Luikenaars pakten in tegenstelling tot vorig jaar allesbehalve een vliegende start met 7 op 15 en twee kansloze nederlagen tegen Zenit Sint-Petersburg.

Beste basiself Standard Luik

Guy Luzon is al meer dan een jaar de vreemde eend in de trainersbijt. Hij kreeg bakken kritiek over zich heen, soms terecht (gebrek aan organisatie), maar ook onterecht (rotatiesysteem, wist spelers enorm te motiveren). Zoals het een echte keikop betaamt, gaat hij uiteraard verder op de ingeslagen weg van vorig seizoen met de platte 4-4-2. Kawashima legde vorig seizoen alle criticasters het zwijgen op met een schitterend seizoen, de Japanner wil mislukt WK maar al te graag doorspoelen met een titel. De Fransman Yohanne Thuram, ook een uitstekend keeper, zit op de bank.

Achterin is het puzzelen voor Luzon. Hij heeft slechts 3 fitte, eerste klassewaardige verdedigers over en dat leidde al tot problemen. Nieuwkomer Teixeira gaf een erg goede indruk: goed positiespel, uitstekende lange bal, een echte leider. Het probleem ligt echter naast hem, die plaats zou in principe voorbehouden moeten zijn aan Ciman. Door de blessure van rechtsback Stam, verhuisde de Waal echter al meermaals naar de rechtsachter. Daardoor komt Standard dus centraal in de problemen, zeker na een desastreuze seizoensstart van Dino Arslanagic. Na een goed seizoen lijkt de belofte-international volledig het noorden kwijt: iedere match maakte hij wel al wedstrijdbepalende fouten. Als noodplan greep Luzon de voorbije wedstrijden zelf al naar Faty, de nieuwe centrale middenvelder, als centrale verdediger. Op links is kapitein Van Damme logischerwijs incontournable. Maar eens Stam fit is, hebben de Rouches slechts 4 goede verdedigers over. Met Dussaut werd nog gauw een onbekende rechtsback gehaald. De experimenten met jongeren Milosevic, Mmae en Yasar werden in de competitie genadeloos afgestraft.

Op het middenveld zorgt een blessuregolf, in combinatie met het vertrek van Vainqueur & Buyens, dan weer voor een crisis. In het begin van het seizoen speelden Lumanza, Ciman en Marquet al centraal. Geen van allen heeft de kwaliteiten of de ervaring om vanuit die positie de ploeg reeds vooruit te helpen, ook Mpoku moest al uitwijken van de flank om in de as voor opvulling te zorgen. Met Trebel (van Nantes) en Faty (van Ajaccio) werd er Frans ingekocht, maar het is nog te vroeg om hun kwaliteiten te beoordelen. Luzon wacht alleszins ongeduldig op de terugkeer van de geblesseerde De Sart.

De flanken kunnen met Carcela, Mpoku, Bia en Luis wel kwalitatief worden ingevuld. Omdat het merendeel van de flankmiddenvelders nog niet (volledig) fit was bij de seizoensstart, haalden ze nog niet hun niveau. Maar zij zullen straks alleszins van vitaal belang zijn voor dit Standard. De leegloop in de spits moet de fans meer zorgen baren. Met Batshuayi en Ezekiel vertrokken twee topspitsen. Het duo dat hen de eerste wedstrijden moest laten vergeten was De Camargo en Watt. Dat lukte nog niet, al is ook Watt nog niet 100% wedstrijdfit. Met de jonge Mbombo zit er een even goede youngster op de bank, benieuwd ook welke meerwaarde de nieuwe Araujo Vinicius (geleend van Valencia) bijbrengt.

Chaos en wanorde, dat is momenteel het enige wat de Luikenaars al op de mat brachten. Luzon werd vorig seizoen veel verweten, te veel. Maar dat hij een ploeg tactisch niet naar het hoogste niveau kan brengen, was misschien wel een correct verwijt. Standard voetbalt momenteel als los zand. In balbezit is er geen sprake van automatismen, combinaties in de aanval: enkel individuele acties of diepe ballen op Watt leverden hen al succes op.

En in balverlies oogt de balans nog slechter. Terwijl vorig jaar de hele ploeg als blok hoog druk zette, lijkt dat volledig te zijn weggeëbt uit het spel van Standard. Watt & De Camargo zorgen niet voor de druk van het vorige spitsenduo en ook achter hen staat de organisatie helemaal niet op punt. De linies spelen zowel in de lengte (ruimte tussen verdediging & middenveld), als in de breedte (ruimte tussen spelers in dezelfde linie), veel te ver van elkaar. Dat zoiets werd afgestraft tegen een geheel als Moeskroen of tegen tien Zenitspelers is geen verrassing. Luzon en zijn staff moeten zich dringend heroriënteren, een agressief, goed georganiseerd Standard moet het resultaat zijn. Want nu heeft de Israëlier nog geen Batshuayi of Ezekiel om hem te redden. Of tovert eigenaar Duchatelet nog enkele witte konijnen uit de hoed?

De Vraag: hoe snel wordt chaos omgezet in organisatie?
Prognose: 4e