Basisploeg KV Oostende
Een rijke, ambitieuze voorzitter en enkele forse investeringen. KV Oostende haalde een nieuwe technische staff & vernieuwde de defensie en de spitsen, resultaat: de beste competitiestart in jaren. Het doel is voor het eerst in de geschiedenis PO I halen.
Vanderhaeghe kiest net als bij KV Kortrijk voor een 4-2-3-1 formatie. Ovono behield de voorkeur in het Oostendse doel, ook al werd er met Biebauw een ervaren doelman bijgehaald. De Gabonees zijn reddingen zijn vaak onorthodox, maar met zijn reflexen en voetballend vermogen brengt hij toch rust in de ploeg.
Voetballend vermogen
De 4-mansverdediging kreeg een volledig nieuw gezicht met het centrale duo Rozehnal – Milic. Beiden zijn groot (1m91) en kopbalsterk, maar zijn kwetsbaar met ruimte in de rug. Op de flanken is er meer mobiliteit. Capon vervult de rol van rechtsback: zijn aanvallende impulsen zijn ingeperkt, verdedigen is het enige belangrijke bij de kustploeg. Op links doet Jordan Lukaku het tegenovergestelde, hij rukt voortdurend mee op in de vrijgelaten ruimte van linkeraanvaller Musona. De coach heeft met Brillant, Antunes, De Schutter, Luissint en Schmisser nog voldoende achter de hand.
Jali en Siani vormen het duo voor de defensie. De tandem vult elkaar uitstekend aan: het positiespel en de duelkracht van Siani in combinatie met het uitstekend voetballend vermogen en vista van de Zuid-Afrikaan Jali. Siani zorgt voor de defensieve balans, Jali verzorgt de opbouw en kan meer infiltreren. Nieuwkomer Vandendriessche valt momenteel nog naast de ploeg.
Jonckheere startte uitstekend op de 10, maar intussen groeit Berrier naar zijn absolute topvorm toe. Uiteraard is hij dan optie nummer één in de rol als aanvallende middenvelder. Op de flank zijn er minder opties: Musona is vaste waarde op links, Canesin op rechts. Op de bank zijn er weinig kwalitatieve alternatieven.
In de aanval werd fors geïnvesteerd met het aantrekken van Akpala en Cyriac. Ze hebben gelijkaardige kwaliteiten (atletisch, scorend vermogen, snelheid) en kunnen elkaar dan ook met gemak aflossen. Vanderhaeghe lijkt zijn voorkeur voor één van beide nog niet te hebben uitgesproken. Krachtpatsers Coulibaly & Ruytinckx mogen alleszins wel beschikken.
Duidelijke patronen
Oostende bracht de eerste wedstrijden knap voetbal op de mat met duidelijk ingetrainde aanvalsvormen.
Over rechts proberen de Kustboys erg vaak een man-meersituatie te creëren. Dit gebeurt met Capon als rechtsachter, en Canesin die iets dieper inzakt naar het middenveld. Zo probeert men de linksback van de tegenstander aan twijfelen te brengen: dekt hij door op Canesin, laat hij veel ruimte in de rug. Die wordt dan vaak bespeeld door een dieplopende Berrier die met een flankvoorzet Musona of Akpala/Cyriac probeert te bereiken. Wordt Canesin vrijgelaten, kiest hij vaak om het 1v1 duel op techniek aan te gaan.
Over links is ook een duidelijk patroon merkbaar: daar kiest Musona er steeds voor om naar binnen te lopen, dicht bij de diepe spits. Lukaku bespeelt die ruimte en neemt de volledige linkerflank voor zijn rekening. Hij is vooral gevaarlijk als de bal met een snelle wisselpass van kant veranderd wordt. Lukaku kan dan zorgen voor de (vroege) voorzet, al dan niet na een individuele actie.
Reken bij deze automatismen nog de creativiteit van Berrier, en zijn uitstekende traptechniek voor spelhervattingen, en Oostende is klaar om de strijd voor PO I aan te gaan.
Verdedigend staat het beter dan vorig seizoen, toen Schmisser & Brillant meermaals te betrappen waren op dure foutjes. Oostende kan met het duo Rozehnal & Milic wel in de problemen komen als het in de aanvalsdrang loopt op een counter tegen snelle aanvallers. Zeker omdat ook Lukaku een groot deel van de wedstrijd vertoeft op de helft van de tegenstander.
Sterkte: automatismen in aanval & op de counter
Zwakte: ruimte in de rug van J. Lukaku
De Vraag: is verdediging gewapend tegen teams met snelle aanvallers die teren op de counter?
Prognose na 30 matchen: 6e plaats
Yves Vanderhaege. Bron: voetbal24.be
Yves Vanderhaeghe
De coach van KV Oostende kan op een ruime ervaring als profvoetballer teren. Op het hoogtepunt van zijn loopbaan was hij de stofzuiger op het middenveld van Anderlecht. Paars-wit won met Vanderhaeghe in de ploeg in 2001 van onder meer Manchester United en Real Madrid in de Champions League. Toen hij stopte als speler ging ‘braaf Yveske’ aan de slag als hulptrainer bij KV Kortrijk. Daar kon hij zes jaar ervaring opdoen in het spoor van Hein Vanhaezebrouck. Toen die vertrok, gaf men Vanderhaeghe na lang aarzelen de kans als hoofdtrainer bij De Kerels. Hij borduurde verder op de automatismen die aanwezig waren en kon zich met een sterk spitsenduo (Chevalier & Santini) kwalificeren voor PO I. Voorzitter Allijns, met wie de coach nooit een superrelatie had, lekte echter aan de pers dat zijn trainer intussen gesprekken voerde met KV Oostende. Meteen verloor ‘braaf Yveske’ de gratie bij de supporters en telde hij de dagen af naar een nieuw avontuur aan de kust…
Lange Bal 