We zijn vijftien speeldagen ver in de Belgische Jupiler Pro League. Precies halfweg de reguliere competitie, hoog tijd dus voor een balans. Welk elftal brengt volgens ons het beste samen van wat op onze Belgische velden ronddartelt?

Keeper: Matthew Ryan (Club Brugge) is zonder twijfel de verrassing onder de doelmannen. De Australiër is ondanks zijn gestalte (1m84) ijzersterk op hoge ballen en hij beschikt over uitstekende reflexen. Daarnaast voldoet hij aan de hoge eisen die  vandaag voor keepers worden gesteld op vlak van voetballend vermogen, schitterende traptechniek.

Linkerverdediger: Derek Tshimanga (KRC Genk) had het lang moeilijk met de druk die op zijn schouders rustte omwille van het hoge transferbedrag dat Genk voor hem betaalde. Lijkt ‘mentale rust’ gevonden te hebben, wat zich vertaalt in constante prestaties. Is positioneel duidelijk verbeterd. Daarnaast zijn z’n enorme snelheid en scherpe tackle zijn belangrijkste wapens. De laatste weken ook belangrijk voor de Genkies dankzij z’n vele rushes om de aanvalsgolven te ondersteunen.

Centrumverdediger: Laurent Ciman (Standard) kende een moeilijke periode bij Club Brugge en wordt maar matig geapprecieerd door de fans, bestuur en media. Onterecht, zonder meer. Keihard in de duels, positioneel degelijk en presteerde dit seizoen constant naast de licht ontvlambare Kanu. Zal uitvoetballend nooit de beste worden, maar dat hoeft ook niet in het systeem dat Standard momenteel hanteert.

Centrumverdediger: Chancel Mbemba (Anderlecht) vormt de grootste verrassing van dit elftal. Vier maanden terug nog een nobele onbekende in het Brusselse, ontpopte hij zich echter razendsnel tot een belangrijke pion in het elftal van Anderlecht. Positioneel bijna foutloos, heeft een goede tackle en kan uitvoetballen als geen ander. De vergelijkingen met Vincent Kompany zijn niet uit de lucht gegrepen, benieuwd hoe hij zich verder ontwikkelt.

Rechterverdediger: Daniel Opare (Standard) heeft zijn plaatsje in dit elftal te danken aan zijn schitterende tackles en indrukwekkende fysieke kracht (snelheid, wendbaarheid, explosiviteit). Is een gesel voor menige linkerflankaanvaller door het veelvuldig oprukken naar voor en haalt iedere aanvaller terug met zijn snelheid. Moet dringend minder onbesuisd in de tackle gaan, want pakt nog te veel onnodige kaarten.

Verdedigende middenvelder: William Vainqueur (Standard), dat is het antwoord op de vraag ‘Wie is de beste centrale middenvelder in onze competitie?’. Beschikt over duelkracht, sterk anticiperend vermogen en een messcherpe tackle. Alsof dat niet genoeg is, heeft de Fransman nog een uitstekende pass en drie longen. En dan vergeten we nog bijna dat hij een verschroeiend afstandsschot in de benen heeft. Als hij zijn kaartenlast wat kan terugdringen rijp voor de Premier League of Bundesliga.

Verdedigende middenvelder: Junior Malanda (SV Zulte Waregem) leek even verbannen aan de Gaverbeek na een ellenlange transfersoap, maar bikkelde voor zijn plaats. Heroverde bijna meteen zijn basisplek en is erg belangrijk voor Essevee, ook al staat hij wat in de schaduw van Thorgan Hazard. Met zijn bijna ongeziene duelkracht (voor een 19 -jarige) en uitstekende passing is hij opnieuw één van de basisingrediënten voor het succesrecept Zulte Waregem.

Aanvallende middenvelder: Thorgan Hazard (SV Zulte Waregem). Het voorbeeld van de moderne nummer 10: enorm slim, heeft een schitterende versnelling en is uitermate doelgericht. Ontpopte zich tot dé patron bij Essevee. Kan met 9 goals en 8 assists bovendien schitterende statistieken voorleggen.

Linkerflankaanvaller: Maxim Lestienne (Club Brugge), de man van wie blauw-zwart momenteel erg afhankelijk is. Over zijn kwaliteiten valt niet te twijfelen: snel, technisch, doelgericht, verzet bergen werk in balverlies en spreekt vooral met de voeten (amper met de media). Waarschijnlijk niet de slimste naast het veld, maar dat zal Michel Preud’homme worst wezen.

Rechterflankaanvaller: Ibrahima Conté (SV Zulte Waregem) is waarschijnlijk erg onopvallend voor het grote publiek, maar speelt een belangrijke rol in het elftal van Franky Dury. Trekt van op de flank geregeld naar binnen en zorgt voor verwarring in de defensie van iedere tegenstander. Als hij de bal in de voet krijgt, draait hij beangstigend snel weg. Behoudt bovendien het steeds het overzicht, en is ook in balverlies een voorbeeldige teamplayer. Moet wel dringend aan zijn statistieken werken: de balans oogt met 0 goals en 3 assists nogal mager.

Diepe spits: Michy Batshuayi (Standard) zorgt altijd wel voor een beetje magie op Sclessin. Hij kan scoren met rechts, links, het hoofd en is een constante dreiging voor de tegenstander. Hij is snel, technisch begaafd, balvast en is met 10 goals topschutter van de Rouches. Enig minpuntje momenteel: verliest nog iets te vaak het overzicht.

Op de bank:
Parfait Mandanda (Charleroi): Spectaculair en sterke reflexen, topper in wording.
Cheikou Kouyaté (Anderlecht): Sterk, snel, en kan voetballen. Belgische top als hij focus behoudt.
Jelle Van Damme (Standard): Loopvermogen, grinta en levensgevaarlijk op spelhervattingen.
Julien Gorius (KRC Genk): Ouderwetse spelmaker, nu ook sterk in meer teruggetrokken rol.
Fabien Camus (KRC Genk): Schitterende traptechniek en dito vista.
Hamdi Harbouai (Sporting Lokeren): Sterk, sterker, sterkst.
Imoh Ezekiel (Standard): Snel, sneller, snelst.

En deze spelers vervolledigen onze 25-koppige selectie: Sammy Bossut (SV Zulte Waregem), Hans Vanaken & Jordan Remacle (Lokeren), Thomas Buffel & Kara Mbodj (KRC Genk), Yaya Soumahoro (KAA Gent) en Aleksander Mitrovic (Anderlecht).